به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، این پارک برای استفاده 50 هزار نفر طراحی شده، وسایل بازی این پارک ساخت کشور آلمان و دارای استانداردهای اروپاست. به طور مثال برای نخستین بار در این پارک از نوعی قطار توریستی که دور تا دور پارک طراحی شده استفاده میشود، مسیرهای پیاده‌روی، درشکه، دوچرخه‌سواری، اسکیت‌های مواج، رستوران‌های تک غذایی همچنین چند سایت ورزشی برای رده‌های مختلف سنی در این پارک پیش بینی شده است. با گذشت دو ماه از آغاز احداث، این پارک پیشرفت 50 درصدی دارد. فاز نخست آن تا نیمه نخست اسفند ماه 88 و فاز دوم بهار 89 به بهره‌برداری می‌رسد؛ اینها را سقاوی رئیس وقت سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری اهواز دی ماه 88 می‌گوید و تصویری زیبا از پارک موسوم به «42 هکتاری»، پیش روی خبرنگاران ترسیم می‌کند. اما این پارک هم مانند بسیاری از پروژه‌های اهواز در موعد مقرر به بهره‌برداری نرسید.
شمسایی شهردار پیشین اهواز که پارک 42 هکتاری را کلنگ زده و از این پروژه به عنوان سپر دفاعی در مقابل شورای شهر و انتقادات دیگران استفاده می‌کرد، استیضاح شد. پارک 42 هکتاری هم معطل ماند. هر چند صفری سرپرست بعدی شهرداری اهواز گفت که شهرداری توان پرداخت هزینه وسایل بازی گرانقیمت و خارجی این پارک را ندارد و خرید این وسایل هم توجیهی ندارد، اما وعده داد که این پارک در عید غدیر سال 89 افتتاح شود. روشن است که این وعده محقق نشد و در نهایت با وجود نواقص بسیار، فاز نخست پارک 42 هکتاری چند ماه بعد در بهمن ماه 89 و در حالی که الهه موالی‌زاده شهردار وقت منطقه 2 به طور نمادین قطار توریستی آن را می‌راند، افتتاح شد.
پارک موسوم به 42 هکتاری (که حالا مشخص شده فقط 14 هکتار آن فضای کاری جدید است) در ساحل غربی رودخانه کارون، قرار بود از پل سوم اهواز تا کتابخانه مرکزی در قالب دو فاز اجرا شود، فاز نخست آن حدفاصل پل سوم تا فضای سبز موجود (خیابان نهم) و فاز دوم نیز عمدتا بهسازی فضای سبز (خیابان نهم) تا کتابخانه مرکزی (خیابان میهن) را شامل میشود و برآورد اولیه اعتبار این پارک شش میلیارد تومان عنوان شد.
*درشکه در زنجیر
با گذشت سه سال از آغاز پروژه، گر چه چند محوطه بازی و قسمتی از پارک در نزدیکی جاده ساحلی راه‌اندازی و با استقبال شهروندان روبه‌رو شده اما هنوز با آنچه در طرح نخستین پارک توصیف شد، فاصله بسیار دارد. در قسمت‌های دورافتاده‌تر و در نزدیکی ساحل کارون، دیگر خبری از سر و صدا و بازی بچه‌ها نیست و پارک حالت متروکه دارد. دو محوطه بازی رو به روی رودخانه نیز مدت‌ها بلااستفاده مانده است. درشکه‌ای که قرار بود در پارک برای تفریح شهروندان استفاده شود، مدت طولانی با زنجیر بزرگی قفل و روی قطار توریستی هم پرده بزرگی کشیده شده بود، حالا اما از درشکه خبری نیست و قطار توریستی به پارک جزیره شادی منتقل شده است.
یکی از نگهبانان پارک می‌گوید: کار ما نگهبانی از وسایل بازی نصب شده است. مراقبیم بچه‌ها از آنها استفاده نکنند تا دچار حادثه نشوند چون هنوز این وسایل راه‌اندازی نشده‌اند.
در این قسمت پارک، چراغ‌های نصب شده خاموش و فضا کاملا تاریک است؛ سنگفرش‌ها در بسیاری نقاط تخریب و شکسته شده و در قسمت‌هایی هم پیاده‌روها حتی تا نیم متر نشست کرده است. در بخش‌هایی نیز روی سنگفرش موجود، سنگفرش جدیدی در حال ساخت است. قسمت‌هایی از فضای سبز هم به شدت تخریب شده است. به تازگی روی بخش‌هایی از سنگفرشی که بد کار شده و پیش از استفاده خراب شده بود را با آسفالت پوشانده‌اند.
آقای شایان یک بازنشسته است که بیش از یک سال، هر روز برای ورزش و پیاده‌روی به پارک 42 هکتاری می‌آید. وی انتقاد را بی‌فایده می‌داند و معتقد است: در رادیو، تلویزیون و سایر رسانه‌ها بارها مشکلات این پارک و خواسته شهروندان مطرح شده، اما مسئولان توجهی نکرده‌اند.
با این حال وی تامین روشنایی، امنیت پارک و رفع نواقص وسایل بدنسازی را درخواست می‌کند.
امنیت و تاریکی آنقدر در این پارک مسئله است که شهردار سابق منطقه دو اعلام کرده بود برخی افراد با استفاده ناصحیح از پارک و بروز رفتارهای نامناسب، چهره پارک 42 هکتاری را از بین برده‌اند و با هدف کنترل رفتارها، گارد ساحلی در پارک مستقر میشود.
محمدعلی دانشجوی دانشگاه چمران نیز می‌گوید: قسمت‌هایی از این پارک آنقدر تاریک است و مسیر پیاده‌روی آن دست انداز دارد که فقط باید چشم و حواسمان باشد زمین نخوریم.
*9 ماه انتظار
با وجودی که وعده موالی‌زاده شهردار سابق منطقه دو نیز مبنی بر افتتاح کامل پارک تا نوروز 91 محقق نشده، اما شهردار فعلی این منطقه پیشرفت فاز دوم این پارک را مناسب می‌داند و می‌گوید: فاز نخست پارک 42 هکتاری کامل و در حال بهره‌برداری است. عملیات اجرایی فاز دوم پارک حدود 9 ماه پیش آغاز شده و بیش از 80 درصد پیشرفت فیزیکی دارد. این بخش از پروژه به عنوان بخش پایانی تا یک ماه و نیم آینده به بهره‌برداری می‌رسد.
علیرضا حلاج دزفولی تاخیر در بهره‌برداری کامل از این پارک را به تامین نشدن اعتبار لازم مرتبط می‌داند و می‌گوید: اتمام برخی پروژه‌های عمرانی به دلیل کمبود منابع مالی با تاخیر مواجه میشود. البته شاید تغییر مدیریت‌ها نیز در این مسئله نقش داشته باشد.
وی توضیح می‌دهد: فاز نخست (از کتابخانه مرکزی تا خیابان 9) سال گذشته به بهره‌برداری رسیده و فاز دوم (از خیابان 9 تا پل سوم) که از سال گذشته آغاز شده در حال تکمیل چمن کاری، پیاده روسازی، روشنایی، آسفالت و نصب وسایل بازی است.
حلاج دزفولی درباره غرفه‌های چوبی که چند سال است در ساحل مستقر شده و به بهره‌برداری نرسیده‌اند، می‌گوید: بخشی از این غرفه‌ها مربوط به فاز نخست و بخشی مربوط به فاز دوم است؛ اما به دلیل مشکلی که به دلیل عدم پایبندی پیمانکار به تعهداتش به وجود آمد، بهره‌برداری از این بخش با تاخیر مواجه شده و در حال پیگیری حقوقی این موضوع هستیم.
شهردار منطقه دو اهواز با اظهار بی‌اطلاعی از تخریب و نشست پیاده‌روها می‌افزاید: کفپوش‌گذاری فاز دوم در حال انجام است، البته مقاطعی کار شده بود که به دلیل تغییر در نقشه اولیه در حال اصلاح و بیش از یک هزار و 700 متر از پیاده‌روها نیز آسفالت شده است. از دو قطار تفریحی پیش بینی شده برای این پارک، یک دستگاه به پارک جزیره شادی منتقل شده است. درشکه هنوز راه‌اندازی نشده اما مشکلی برای استفاده از آن وجود ندارد.
وی درباره تاریکی قسمت‌هایی از پارک نیز توضیح می‌دهد: فاز دوم هنوز به بهره‌برداری نرسیده به همین دلیل بخش‌هایی از پارک که جزو این قسمت است، با وجود نصب پایه‌های روشنایی هنوز تاریک است.
*بی توجهی به نیازها
در گوشه و کنار چمن و حاشیه سنگفرش‌ها آثار آتش و بقایای خاکستر به چشم می‌خورد، لکه‌هایی که توی ذوق آدم می‌زند. وقتی از باغبانی که مشغول باغچه است علت را می‌پرسم؛ می‌گوید: مردم دوست دارند با خانواده دور هم باشند و گوشتی یا مرغی کباب کنند. متاسفانه جای خاصی و امکانات مناسبی هم برای این کار در نظر نگرفته‌اند مردم هم رعایت نمی‌کنند، البته بعضی مردم.
این یکی از نکاتی است که احتمالا در طراحی پارک مورد غفلت قرار گرفته و نشان می‌دهد به خواسته‌ها و بافت اجتماعی استفاده کنندگان توجه نشده. موضوع دیگر اینکه نبود سکوی مناسب در جای جای مجموعه مردم را واداشته چمن و فضای سبز را برای نشستن انتخاب کنند. این مسئله علاوه بر تخریب فضای سبز شکننده، موجب شده آبیاری چمن برای مردم دردسر آفرین باشد.
گردشم و گزارشم رو به پایان است اما این سئوال در ذهنم غوغایی به پا کرده که آیا سرنوشت این مجموعه تفریحی کم نظیر در ساحل کارون همان سرانجام تلخ پارک‌های مشابه است که با گذشت مدت زمانی کوتاه به شبه مخروبه‌ای تبدیل شدند. فهرست طولانی است؛ پارک کوهساران، شهروند، حجاب، جزیره ...
................................
گزارش: نادره وائلی زاده
...............................
انتهای پیام/و10/ژ1001
