به گزارش خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری فارس، سهشنبه 6 نوامبر، مصادف با 16 آبان ماه جاری، پنجاه و هفتمین انتخابات ریاستجمهوری برای تعیین چهل و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا برگزار خواهد شد.
این انتخابات برای بسیاری از کشورها به لحاظ نوع روابط با این کشور دارای اهمیت است و از جمله این کشورها میتوان به روسیه اشاره کرد.
پس از جنگ جهانی دوم و تقسیم جهان بین 2 ابرقدرت آمریکا و شوروی سابق سیاستهای نظام بینالمللی بر اساس تقسیم بندی صورت گرفته حول سیستم دو قطبی طراحی میشد.
واشنگتن به عنوان سردمدار غرب مقابل مسکو به عنوان سردمدار شرق رودروی یکدیگر قرار گرفتند و نظام بینالمللی کمونیسم و کاپیتالیسم برای بقا و اثبات درستی و برتری خود در صحنههای مختلف، نظامی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و علمی دست به رقابت زدند.
در سال 1991 اتحاد جماهیر شوروی از هم فرو پاشید و از میان کاخ ویران شده، کشور روسیه متولد شد. با فروپاشی شوروی نظام 2 قطبی نیز به پایان رسید، اما مناقشات دیپلماتیک میان روسیه و آمریکا این سؤال را در ذهن بسیاری ایجاد کرد که چرا همچنان مناقشات بین 2 کشور باقی است و حتی روز به روز هم بیشتر میشود؟ مگر در روسیه همان دموکراسی و نظام ریاستی شکل نگرفته است.
مقامات کاخ سفید در مارس سال 2007 (فروردین 1385) اعلام کردند که قصد دارند در لهستان سیستم دفاع موشکی ضد بالستیک و در جمهوری چک نیز یک ایستگاه راداری ایجاد کنند. برای روسها این اقدام ایالات متحده تعجب برانگیز بود و آنها از خود میپرسیدند، مگر جنگ سرد تمام نشده است؟ در همین راستا بود که آمریکا توانست خطر حملات موشکی ایران و کره شمالی را مطرح کند.
با آغاز ریاست جمهوری مجدد «ولادیمیر پوتین» دیگر مواضع آمریکا مقابل روسیه شفاف و تندتر شده است و دیگر نمیتوانند بهانه ایران و کره شمالی را مطرح کند.
کاخ سفید در دوره پوتین جانب اپوزیسیون را گرفت و هم صدا با آنها مدعی شد که پوتین فرد قدرت طلب و مستبدی است و در روسیه یک نظام دموکراتیک واقعی وجود ندارد. آنها مدعی شدند که پوتین به نحوه روزافزونی، قدرت را در دست خود متمرکز کرده و اصلاحات داخلی را متوقف کرده است.
نقض حقوق بشر در چچن، محدود کردن آزادی بیان، سرکوب و قتل مخالفان، حمایت از دیکتاتورها در جمهوریهای جدا شده از شوروی سابق و سرکوب روزنامه نگاران از دیگر اتهاماتی است که از جانب آمریکا و غرب متوجه پوتین شد.
پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری روسیه، اعتراضها به سیاستهای دولت و محدویت آزادی در این کشور شدت گرفت و بارها اعتراضات خیابانی برگزار و در پی آن بسیاری از مخالفان دولت دستگیر شدند. در حالی که دخالت کشورهای غربی در امور داخلی روسیه و تلاش آنها برای نفوذ در جامعه مدنی این کشور حساسیت دولتمردان روس را بر انگیخته بود، برخی رسانههای روسی عنوان کردند که ولادیمیر پوتین میکوشد سیاست داخلی خود را بر گسترش قدرت حکومت مرکزی در سراسر کشور متمرکز ساخته و از دخالت بیگانگان در امور داخلی جلوگیری کند.
همزمان بیانیه پارلمان اروپا در خصوص نقض حقوق بشر در روسیه یکی دیگر از مواردی بود که از سوی مقامهای روسیه از جمله پوتین، دخالت آشکار در امور داخلی این کشور قلمداد شد.
حال با این شرایط به نظر میرسد با پیروزی «میت رامنی» در آمریکا که موضع تندتری نسبت به روسیه خواهد داشت و به اظهارات آتشینش علیه روسیه مشهور است، به کرملین این فرصت را خواهد داد که بتواند از شعارهای ضد آمریکایی به نفع خود بهره برداری کند.
به نظر میرسد ولادیمیر پوتین هم که به ایراد نطقهای آتشین علیه غرب عادت دارد ترجیح میدهد که از تهدیدهای غرب برای تسلط بیشتر بر اوضاع داخلی روسیه استفاده کند، از سوی دیگر انتخاب مجدد باراک اوباما نیز میتواند باعث تقویت بیشتر همکاریهای دیپلماتیک، اقتصادی و نظامی میان مسکو و واشنگتن شود، چرا که همیشه گفتوگو با دموکراتها راحتتر از جمهوریخواهان بوده است.
انتهای پیام/ص