به گزارش خبرگزاری فارس از زاهدان، در این بیانیه آمده است: شهداى عزیز ما و ایثارگران ما کسانى هستند که از همه خواسته‌هاى شخصى خود دل بریدند، این به زبان آسان است، فقط دل بریدن از پول و مال و سرمایه نیست، دل بریدن از عواطف است.
این بیانیه می‌افزاید: شهید از مهر مادر، از سایه پدر، از لبخند کودک، از عشق همسر دل می‌بُرد و به سوى انجام وظیفه حرکت می‌کند. این جانبازان هم شهیدند. ایثارگران در هر جمعى از جمع‌هاى ایثارگران که هستند، در واقع قدم در وادى شهادت گذاشتند. خداى متعال عده‌اى را انتخاب کرد، رفتند، عده‌اى هم ماندند براى امتحان‌هاى بعدى،لیکن رتبه شهید و رتبه شهادت براى ایثارگران وجود دارد.
این بیانیه حاکی است: آری، شهادت سرمایه‌ای است سخت گرانمایه که هر کس توان دست یافتن به آن را ندارد. شهادت شهدی است که تنها گلوی تفتیده از فراق یاران می‌تواند آن را درک کند و هم اکنون این شهد شیرین‌تر از عسل در کام یکی از سربازان جان برکف حضرت امام خامنه‌ای گذاشته شد.
سردار عزیز، حاج حبیب لکزایی هم اکنون آرام آسوده است و با رفتنش جان یاران و همراهانش را به آتش کشیده. گویی شهید لکزایی این دوران بعد از جنگ را تنها به دنبال گم کرده‌اش در ریگزارهای سیستان و صحراهای بلوچستان می‌گشت. گویا بعد از شهادت یارانش در واقعه پیشین دیگر تاب تحمل قفس این دنیا را نداشت. آثار برجای مانده از سلحشوری‌هایش همچنان بدنش را می‌آزرد اما روحش را... اما روحش به نوازش این دردها عادت کرده بود و تقلای پر کشیدن داشت.
هر رزمنده‌ای که او را در نبردهای پیروزمندانه لشکر 41 ثارالله (ع) می‌دید، او را شیر جنگنده‌ای می‌یافت که هر کس یارای حتی نزدیک شدن به وی را ندارد و اما هر جوانی که او را در حسینیه لشکر می‌دید گویا لطافت این بزرگمرد و تواضعش او را مجذوب می‌کرد.
چه زیبا شهید لکزایی سال‌های پایانی عمرش را در کنار خدمت در لباس سبز سپاه، بنیاد مهدویت را برای فعالیت انتخاب کرد. چرا که او منتظر مصلح بود و خود نیز به گواه تمام یارانش صالح بود. تلاش داشت تا سال‌های آخر عمر پر برکتش را صرف آشنایی جوانان با مولا و مقتدایشان حضرت صاحب عصر (ارواحنا له الفدا) کند و چه زیباتر در لباس سفید سربازی امامش را به پایان برد.
ما رزمندگان استان سیستان و بلوچستان و همرزمان شهید حبیب لکزایی ضایعه از دست‌دادن این فرمانده شهید و این غم بزرگ را به محضر حضرت ولی‌عصر(عج) و نایب بر حقش و مراد همیشگی حاج حبیب یعنی حضرت امام خامنه‌ای (مدظله العالی) تسلیت و تعزیت عرض می‌کنیم.
ما با اعلام همدردی با خانواده این سردار شهید، خود را در غم از دست‌دادن این انقلابی حماسه آفرین نظام اسلامی ایران شریک می‌دانیم و برای خانواده این شهید و مردم شیعه و سنی استان که انصافا خود را مدیون مقام این شهید می‌دانند از خداوند منان آرزوی صبر داریم.
و اما نمی‌‌دانیم به خود شهید چه بگوییم... تسلیت یا تبریک؟ حاج حبیب! می‌دانیم که تو زنده‌ای و نزد خداوند روزی می‌خوری. حتی از همه ما زنده تر... می‌دانیم که این خیل عظیم عاشقان ولایت و شهادت را در این مراسم تشییع می‌بینی و نظاره گر هستی... می‌دانیم که حرف‌های زیادی داری تا به حاج قاسم میرحسینی بگویی، سلام ما را هم برسان، پوشیدن جامه پاک شهادت بر تن خسته‌ات را تبریک می‌گوییم و از تو میخواهیم برای عاقبت به خیر شدن یارانت دعا کنی، از تو میخواهیم شفاعت جماعت حزب‌الله استان را در دیار باقی بر عهده بگیری، از تو میخواهیم ما را در گره گشایی از مشکلات این استان کمک کنی و از تو میخواهیم که ما را هم به خود ملحق کنی.
انتهای پیام/غ30/ض1002
