به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، قانون کپی رایت نوعی حفاظت قانونی آثار علمی و ادبی و هنری است که به صاحب اثر اجازه میدهد از حقوق انحصاری که شامل تکثیر و اقتباس در شیوه بیان نو است، استفاده کند.
ایران در سال 1337 برای حمایت از علائم و اختراعات به قرارداد پاریس و در سال 1380 شمسی برای ثبت بین‌المللی علائم به کنوانسیون مادرید ملحق شد، اما برای پیوستن به کنوانسیون "برن" که از کپی‌رایت حمایت میکند هنوز هم تردید دارد و در حال حاضر هم برنامهای برای پیوستن به این کنوانسیون در نظر گرفته نشده است.
این قانون تا به اکنون چندین بار مورد بررسی قرار گرفته است، اما هنوز مورد حمایت جدی واقع نشده است و تبعات این امر انتشار غیر قانونی و بدون اذن آثار هنرمندانی است که توسط جاهلان مورد سوءاستفاده و بی‌مهری قرار میگیرد.
نکته قابل تأمل این است، مسئولان نسبت به این تخلفات سکوت کرده و در برخورد با متخلفان اظهار ناتوانی میکنند، تا جایی که انتشار غیر قانونی آثار هنری تا به حال گریبان‌گیر بسیاری از هنرمندان شده است، حق تکثیر نوعی مالکیت اندیشه است و عدم اجرای این قانون در کشور تبعات جبران ناپذیری را برای هنرمندان در پی دارد.
یکی از شاخههای هنر که بیش از سایر شاخهها گریبان‌گیر تخلفات رایانهای است هنر عکاسی است، هنری که در عین حال خطرناک‌ترین شغل دنیا نیز محسوب می‌شود.
چندی پیش یکی از هنرمندان عرصه عکس از انتشار غیر قانونی عکس خود در سایتهای داخلی خبر داد و گفت: چندی پیش یکی از عکسهای من با عنوان "احترام نظامی برای شاه خراسان" بدون نام عکاس و هیچ اطلاعات دیگری منتشر شده بود.
مهدی طاهری افزود: طبق برنامه هر روزه چند پایگاه اطلاع‌رسانی و خبری را باز کردم تا در جریان آخرین اخبار جامعه باشم که متوجه شدم چندین پایگاه اطلاع‌رسانی دیگر هم اقدام به انتشار با عنوان عکس و بی‌نام عکاس کردند.
وی در ادامه گفت: با جست‌وجویی آنی براساس عنوان عکس "احترام نظامی برای شاه خراسان" متوجه شدم این خطا گریبان‌گیر بسیاری از سایتها و وبلاگها هم شده است.
این هنرمند اضافه کرد: با وجود نمایش این عکس همراه با نام عکاس و عنوان عکس در سایتهای جشنواره، در هیچ‌کدام از پایگاههای منتشر کننده نامی از عکاس برده نشده است و وقتی پاسخ صریح و شفاف مسئولان جشنوارهها را گرفتم، نخستین کاری که انجام دادم تماس با مدیر مسئول پایگاه اطلاع‌رسانی فردا نیوز از جمله نخستین منتشر کنندگان این اقدام شدم تا از وی جریان را جویا باشم که در کمال ناباوری با جملات توهین‌آمیز و بی‌ادبانه این مسئول فرهنگی رأس‌نشین مواجه شدم.
وی عنوان کرد: در طی مسیر این تجربه تلخ، نتایج شیرینی هم برای من در پی خلق پرسش‌هایی ایجاد شد، پرسش‌هایی که نمی‌دانم چرا هیچ پاسخ دهنده‌ای ندارد و من که از این مسئول بابت خطایش درخواست وجه نقد و حقوق مادی نکردم، پس چرا این قدر فشار روانی سنگینی را از وی شاهد بودم.
طاهری در ادامه گفت‌وگوی خود با فارس خواستار پی‌گیری مسئولان نسبت به این تخلف شد و گفت: آیا اکنون من تنها زیان دیده این اتفاق هستم و یا خسارت حقیقی از آن جامعه عکاسی ما است که این‌قدر یتیم است که در این‌گونه موارد هم که مستندات، به شفافی و وضوح حکایت از تضییع حق یک جزء هم‌چون بنده دارد.
وی اظهار کرد: جا دارد در این مجال اظهار تأسف کنم از تریبونهایی که همواره خود را مدافع حقوق عکاسان و حتی هنرمندان میدانند، اما در چارچوب قوانین حقوقی، عرفی و اخلاقی هم حاضر به انعکاس این رویداد و نقدهای حقیر به جامعه عکاسی و خلأ قانونی در این مورد نشدند و با تلاش فراوان، برای شانه خالی کردن از بار مسئولیت، بهانه‌تراشی کردند.
به گزارش فارس، هنرمندان عرصه عکاسی بدون هیچ چشم‌داشتی و با کم‌ترین امکانات هنرآفرینی میکنند، هنرمندانی که بسیاری از مردم هنوز هنر آنها را یک هنر حاشیهای میدانند و ارزش کافی برای آن قائل نیستند، در صورتی که این هنر ارزشمند ثبت کننده تمام خاطرهها و ارزشها است که در دورههای متعدد و در فراز و نشیبهایی که در ایران اسلامی گذشته، همیشه پای ثابت بوده و به خوبی دین خود را به ایران و ایرانی ادا کرده است.
هنرمندانی که با اندک بودجه خود گوشه گوشه افتخارات و ارزشهای ایران اسلامی و ایرانیان غیور را در دنیا ماندگار میکنند و خود اکنون در بیتوجهی فراوان و در انتظار یک خدا قوت کوچک از مسئولان هستند تا انرژی مضاعفی برای خدمت به کشورشان به دست بیاورند.
حال جای این پرسش است که چرا باید آثار چنین هنرمندانی که با عزم و اراده قوی خود ناب‌ترین لحظات و زیباترین ارزشها را به ثبت میرسانند، در بی‌مهری و بیتوجهی به حراج گذاشته شود، امید است با برقراری قانون این مشکلات و معضلات نیز رفع شده و هنرمندان عرصه عکاسی را برای ادامه راه دل‌گرم کند.
انتهای پیام/ش10/ط4000
