به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، در تمام عصرها و در تمام مسائل و به‌خصوص در زمینه ورزش که عمر قهرمانی آن بسیار کوتاه است، همیشه تغییر و تحول در شهرت‌ها و قهرمانی‌ها وجود داشته است.
قهرمانان پر‌فروغی چون پله، مارادونا، پلاتینی، بکن بایر و زیدان و... پس از جولان چند ساله و حکومت بر فوتبال جهان به یکباره فروکش کرده و جای خود را به جوان‌ترهایی چون مسی و رونالدوها داده‌اند.
در ایران نیز سال‌هاست که وقتی سخن از فوتبال می‌شود بی‌اختیار یاد قرمز و آبی‌های پایتخت می‌افتیم، زیرا با فروغ چند دهه‌ای خود به نوعی حکومت خود بر فوتبال کشور را تثبیت کرده بودند.
با حمایت بی‌سابقه دولت‌ها از استان اصفهان در صنعت، ورزش نیز در این استان پیشرفت فوق‌العاده‌ای داشت به طوری‌که اصفهان در بیشتر رشته‌ها از تهران نیز جلو زد و به نوعی بیشتر اوقات به‌خصوص در ورزش‌های گروهی قهرمانی کشور به یکی از تیم‌های اصفهانی تعلق می‌گرفت.
سپاهان و ذوب آهن این شهر توانستند بر تابوی قدرت‌نمایی استقلال و پرسپولیس پایان دهند و این مسئله تا جایی پیش رفت که اصفهان‌های قوی سبقت را از تیم‌های بزرگ تهرانی ربودند اما این پایان کار نبود؛ اصفهانی‌ها یک ضعف ویژه و بزرگ داشتند.
آنها حتی با قهرمانی تیم‌هایشان در لیگ زیاد علاقه‌ای برای هواداری تیم‌های شهرشان نداشتند و در بسیاری از اوقات طرفداران استقلال و پرسپولیس در شهر اصفهان بیشتر از سپاهان و ذوب آهن بود و این یک نقطه ضعف بزرگ برای اصفهانی‌ها به‌شمار می‌رفت.
این روال ادامه داشت تا اینکه تیمی از آذربایجان ظهور کرد که تمام فاکتورها را برای بزرگی فوتبال داشت؛ تراکتور به یکباره و پس از سال‌ها غیبت در سطح اول فوتبال ظاهر شد و خصوصیاتی داشت که از هر نظر تیم‌های استقلال و پرسپولیس را در سایه خود قرار می‌داد.
علاقه وافر مردم آذربایجان به تراکتور تا جایی پیش رفت که این تیم در تمام شهرهای کشور طرفداران بسیاری به خود جلب کرد، تمام آذری‌های کشور عاشقانه این تیم را دوست داشتند و با توجه به پراکندگی ایشان در کل کشور همیشه تیم خود را در هر شهری یاری می‌کردند.
اکنون تیمی پای به مسابقات گذاشته بود که هم از نظر قدرت و هم از نظر هواداری نه تنها با استقلال و پرسپولیس برابری می‌کرد بلکه در بسیاری از اوقات نیز از این دو تیم جلو می‌زد.
اما طرفداران استقلال و پرسپولیس به سادگی نمی‌خواستند بر حکومت خود به فوتبال کشور خاتمه دهند و از هیچ کوششی برای این کار فروگذار نمی‌کردند.
با توجه به اختصاص رسانه‌های نوشتاری و دیداری پایتخت به این دو تیم و متاسفانه حمایت رسانه ملی همیشه سعی در مطرح نگه داشتن دردانه‌های خود داشتند ولی سونامی تراکتور چیزی نبود که بشود با یک سیل‌بند یا سد جلوی آن ایستاد و هر سال با حمایت مردم به پیشرفت خود ادامه می‌داد.
امسال نیز برگ زرین دیگری بر دفتر تاریخ تراکتور نقش بست؛ این تیم با حضور در آسیا، می‌رود تا در این عرصه نیز قدرت‌نمایی کند شاید حضور این تیم نه تنها برای تبریز و آذربایجان بلکه برای کشور نیز مبارک باشد چون انتظار می‌رود تماشاگران این تیم نظرهای محافل مختلف بین‌المللی را به خود جلب کنند.
........................
مهدی شیرازی‌فر
.......................
انتهای پیام/ل20/ف4004
