انتخابات مصر و 12 نامزد؛ رقابت میان این 5 نفر است

به گزارش فارس، روزنامه السفیر لبنان به مناسبت انتخابات مصر نگاهی به پنج نامزد از 12 نامزد انتخابات امروز مصر انداخت و با نگاهی به بخشی از زندگی و عقاید آنان اعلام کرد که رقابت اصلی میان این پنج نفر است.

محمد القزاز در این گزارش نوشت: امروز اولین انتخابات حقیقی تاریخ مصر برگزار می‌شود و در آن 12 نامزد پس از انصراف محمد فوزی به سود عمرو موسی رقابت می‌کنند.

شکی نیست که دو نامزد به دور دوم انتخابات راه خواهند یافت. به نظر میرسد که نقشه رقابت محصور به 5 نامزد است: 1- عبدالمنعم ابوالفتوح از سران سابق اخوان المسلمون. 2- عمرو موسی وزیر خارجه اسبق مصر و حسنی مبارک و دبیر کل سابق اتحادیه عرب. 3- احمد شفیق آخرین نخست‌وزیر مبارک. 4- محمد مرسی رئیس حزب آزاد و عدالت که پس از آنکه خیرت شاطر نامزد پیشنهادی اخوان، رد صلاحیت شد، وارد رقابت شد. 5- حمدین صباحی که یکی از نامزدهای حقیقی انقلاب مصر شمرده می‌شود که بیش از همه دم اهداف و خواسته‌های انقلاب می‌زند.

نگاهی به این پنج نامزد:

1- محمد مرسی؛ شعار انتخاباتی: نهضت ... اراده ملت.

محمد مرسی

مرسی یکی از رقبای قدرتمند در رقابت انتخابات ریاست جمهوری مصر است. هرچند که او جایگزین خیرت شاطر نامزد اصلی رد صلاحیت شده اخوان المسلمون است و این جماعت پس از افزایش نگرانی از رد صلاحیت شدن خیرت شاطر او را وارد رقابت کرد.

مرسی، متولد سال 1951 استان الشرقیه (در شرق قاهره) است. مهندسی خوانده و فوق‌لیسانس دانشگاه قاهره را دارد. او سپس مدرک دکترای خود را از دانشگاه کالیفرنیای آمریکا اخذ کرد.

مرسی عضو دفتر ارشاد و رهبر فراکسیون پارلمانی جماعت اخوان در سال‌های 2000 تا 2005 بود و این مدت، دوره‌ای بود که فعالیت جماعت ممنوع شده بود. او سپس رهبری حزب آزادی و عدالت را بر عهده گرفت.

در دوران مبارک، مرسی تحت فشار مقامات قرار گرفت. چند بار محاکمه شد. وضعیت او، مانند وضعیت بسیاری از رهبران جماعت اخوان است که مبارک فعالیت آنان را ممنوع کرده و 30 سال بود که اعضای آنان را تحت پیگرد قرار داده بود.

در سال 2006 مرسی به زندان افتاد و پس از آن در منزلش، حبس خانگی شد. سپس مقامات دوباره او را در دسامبر 2011 اندکی پس از آغاز جنبش‌وجوش برای انقلاب، بازداشت کردند.

اندکی قبل از انتخاب نهایی مرسی برای نامزدی اخوان در رقابت انتخاباتی، مرسی گفت: ملت مصر هر رئیس جمهوری را که از میان مصر‌ی‌های شرافتنمند بخواهد و احساس کند که می‌تواند به کشور خدمت کند، بر خواهد گزید و همه باید به نتیجه انتخابات، هر چه که باشد، رضایت بدهند.

احتمال پیروزی این نامزد جایگزین زیاد است. احتمال دارد غافلگیری انتخابات او باشد. بخصوص اینکه جماعت اخوان و حزب آزادی و عدالت در همه سطوح برای او در قالب تبلیغاتی که «در خانه‌ها را زدن» نام دارد، تبلیغ می‌کند. به طوری که افراد فردی و گروهی، زن و مرد پیاده به در منازل می‌روند و برای او تبلیغ می‌کنند. بر خلاف اینکه محمد مرسی چهره مردمی فراگیری ندارد، جماعت اخوان با همه وزن و تشکیلات ساختاری و انتخاباتی خود برای موفقیت وی تلاش می‌کند.

محمد مرسی برنامه خود را از برنامه انتخاباتی اخوان معروف به «نهضت مصر» یا «نهضت اراده مردم» گرفته است به طوری که محور برنامه، بازسازی حیات سیاسی و ایجاد نظام سیاسی باثبات بر اساس چرخش مسالمت‌آمیز قدرت و استقلال قضایی و ایجاد فرصت‌های برابر در توزیع درآمد کشور و یافتن راه‌های حل بحران اقتصادی و برطرف کردن ضعف نهادهای کشور و از بین‌ بردن حالت احتقان مذهبی است.2- عبدالمنعم ابوالفتـوح ؛ شعار انتخاباتی «مصر قدرتمند».

عبدالمنعم ابوالفتـوح

هنوز اکثر مردم مصر بر خلاف درگیری لفظی عبدالمنع ابوالفتوح و اخوان المسلمون، به تعهد او به اخوان شک دارند؛ درگیری که سبب شد جماعت، محمد مرسی را به جای خیرت شاطر برای نامزدی خود در انتخابات معرفی کند.

با این حال، ابوالفتوح یکی از سران سابق اخوان المسلمون و دبیر کل اتحادیه پزشکان عرب است. او دارای مواضع خوبی در حوزه بشردوستانه است که متعلق به زمانی است که ریاست کمیته امداد و اورژانس اتحادیه پزشکان عرب را بر عهده داشت. او کمک‌های بشردوستانه برای قربانیان حادثه سیل اسوان و سینا و فاجعه الدویقه فرستاد و بیمارستان میدانی در زمان انقلاب در میدان التحریر تشکیل داد و کمک‌هایی به قربانیان انقلاب لیبی و قطحی‌زدگان سومال ارائه کرد و برای مردم لبنان و غزه نیز کمک‌هایی ارسال کرده است.

ابوالفتوح در آغاز زندگی خود، یک فعال دانشجویی بارز بود. او در سال 1981 در ابتدای موج بازداشت‌های سپتامبر با انور سادات مخالفت کرد و بازداشت شد. او همچنین با رژیم مبارک نیز مخالفت کرد و از سال 1991 تا 1996 به مدت 5 سال زندانی شد. او سپس در سال 2009 نیز چندماهی به حبس رفت. در نیمه دهه 70 او دیدار معروفی با انور سادات کرد. در آن زمان او رئیس اتحادیه دانشجویان دانشگاه بود و رئیس جمهوری را به دردسر انداخت و گفت که اطرافیانش منافقانه رفتار می‌کنند و این انفعال و این رویارویی نقطه سیاهی در لباس رژیم مصر بود.

محبوبیت ابوالفتوح شاهد افزایشی چشمگیر در رقابت انتخابات ریاست جمهوری مصر است. هواداران او بیشتر دارای گرایش‌های اسلامگرایانه هستند و او همیشه کوشش می‌کند که دل رای‌دهندگان غیر اسلامی و بخصوص لیبرال‌ها را نیز به دست آورد و این کار را از طریق اتخاذ مواضعی در برخی مسائل مهم انجام می‌دهد. برای نمونه او به وضوح از آزادی هنرمندان و نویسندگان و روشنفکران در بیان آراء افکارشان سخن می‌گوید و اعطای آزادی مساوی به مسیحیان و زنان از جمله در تصدی منصب ریاست جمهوری را تایید می‌کند.

ابوالفتوح وعده کرد که برنامه‌های او پژوهش عملی را در حوزه کشاورزی و اصلاح اراضی آغاز کند و استقلال را به دسگاه قضا بازگرداند و امنیت را دوباره برقرار کند و ساختار پلیس کشور را در 100 روز نخست ریاست خود بازسازی کند و این کار را از طریق کنار گذاشتن بازمانده‌های رژیم سابق که روند انقلاب را مختل کردند، انجام بدهد. او تاکید می‌کند که ملت مصری که توانست پس از شکست سال 1967 ارتش را بازسازی کند، قادر است ساختار پلیس را نیز بازسازی کند.

3- عــمــرو مــوســى؛ شعار انتخاباتی: ما به مبارزه می‌طلبیم

عمرو موسی

هنوز مصری‌ها یادشان هست که عمرو موسی در 30 دسامبر سال 2009 در اجلاس اقتصادی داووس چه گفت و عدم خروج خود از آن را چگونه توجیه کرد  و گفت که وی نمی‌بایست از آن کنفرانس خارج می‌شد اما رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه به دلیل اینکه وقت سخنرانی به او ندادند، از این کنفرانس خارج شد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که کار او غیرقابل توجیه بود و او شایستگی نمایندگی مردم مصر را در محافل بین‌المللی را ندارد.

عمرو موسی که چند سال وزیر خارجه حسنی مبارک و چند سال دبیر کل اتحادیه عرب بود، در نظر بسیاری از مردم، از مردان رژیم مبارک است. او هنوز پست وزارت خود در دوران رژیم مبارک را نقطه ضعفی برای خود می‌داند که تلاش می‌کند، آن را از بین ببرد و برای این کار مستمرا به اختلافاتش با حسنی مبارک، رئیس جمهور مخلوع اشاره می‌کند که سبب شد او را در سال 2001 از سمت وزیر خارجه کنار بگذارد. او همچنین این را نیز تکرار می‌کند که محبوبیتش سبب انزجار حسنی مبارک شده بود.

او طوری رفتار می‌کند، که گویی از بازماندگان رژیم سابق نیست و او خیلی با این رژیم فاصله دارد. او تلاش می‌کند که خیلی از جزئیات آن دوره را بیان کند.

عمرو محمود ابوزید موسی، معروف به عمرو موسی، در 3 اکتبر سال 1936 در قاهره به دنیا آمد. خانواده او از استان قلیوبیه (نزدیک قاهره) و در غرب دلتای مصر است. او مدرک حقوق از دانشگاه قاهره را دارد که در سال 1957 فارغ‌التحصیل شد و در سال 1958 به سیاست و مشخصا وزارت خارجه مصر پیوست.

بر خلاف بالا آمدن محبوبیت عمرو موسی در نظرسنجی‌هایی که در ماه‌های اخیر در مصر انجام شد، انتخابات مصر در خارج از این کشور و کاهش آراء او، تحلیلگران را دچار شک و تردید کرده است.

عمرو موسی در تبلیغات انتخاباتی خود متعهد شد برنامه‌ای برای توسعه اقتصادی که بر اساس سرمایه‌گذاری‌های داخلی، عربی، اروپایی و بین‌المللی باشد، تدوین کند. او قول بازسازی سینا و بازگرداندن میلیون‌ها جوان بیکار و فراهم کردن فرصت‌های شغلی را برای ساکنان منطقه داد. او وعده کرده است که سیستم آموزشی را در چارچوب توافق ملی که شامل همه جریان‌ها و نیروهای سیاسی و اهل و علم و تجربه باشد، اصلاح کند. او اعلام کرد که برای بازگرداندن مصر به جایگاه حقیقی تلاش می‌ند و می‌تواند نقش عربی و آفریقایی مصر را احیا کند و روابط خود در خدمت اقتصاد و جایگاه بین‌الملل مصر قرار بدهد و علاوه بر این، سیستم امنیتی جدیدی که متناسب با تغییرات حاصل شده در سایه انقلاب‌های عربی باشد، ایجاد کند.

4- احمد شفیق؛ شعار انتخاباتی: مصر برای همه و با همه [ساخته می‌شود].

احمد شفیق

شفیق آخرین نخست وزیر حسنی مبارک است. زمانی که در 29 دسامبر 2011 روی کار آمد و تا 3 مارس در این منصب بود. آمدن او [از جانب رژیم مبارک] برای آرام کردن حرکت تظاهرات مردمی در میادین مصر بود. او یکی از زمانی که در نیروی هوایی بود، از نزدیکان رئیس جمهور مخلوع به شمار می‌رود.

سرلشگر احمد شفیق ریاست نیروهای هوایی را داشت و وزیر هواپیمایی و نخست وزیر بوده است. او به شکل عجیبی موفق شود از طریق قانون مستقیم حقوق سیاسی معروف به «قانون عزل سیاسی» مانع رد صلاحیت خود به هنگام ثبت‌نام انتخاباتی شود.

شفیق خود را مردی قانونمند نشان می‌دهد که دارای تجربه‌ای نظامی و مدنی است و شعار «در عمل نه در حرف» را برای خود برگزیده و به دستاوردهای خود در زمان ریاستش بر سازمان هواپیمایی و نخست وزیری در روزهای آخر حسنی مبارک اشاره می‌کند که انقلاب مردمی او را سال گذشته از قدرت کنار زد.

مخالفان شفیق او را با رژیم مبارک مرتبط می‌دانند و این را نقطه ضعف او قلمداد می‌کنند نه نقطه قوت. تاکنون بیش از 30 احضاریه برای شفیق به دلیل تحقیقات درباره فساد صادر شده است. حتی پس از شکایت او به کمیته عالی انتخابات و استفاده از قانون عزل سیاسی که هدفش دور کردن سران باقی مانده از دوران مبارک در 10 سال اخیر بود.

شفیق تلاش زیادی کرد که خود را از انتقاداتی که متوجه او شد و گفته شد که او نامزد ارتش و دانش‌آموز مبارک است، دور نگاه دارد. حتی گفته شد که او برای نامزد شدن، ابتدا این امر را با محمد حسین طنطاوی رئیس شورای عالی نظامی حاکم بر مصر مطرح کرده و این سخن را بر زبان آورده است که حسنی مبارک هنوز الگوی عالی اوست.

اما موج انتقاداتی که شفیق را یکی از بازماندگان دوره مبارک نشان می‌دهد، روی یکی دیگر از ابعاد او را متمرکز شد؛ مردی که در میان موج شدید انتقادات و اتهامات و حتی گاهی تمسخر مخالفان و استفاده از ادبیات تهدید، با صلابت و سرسختی ایستاد مانند کاری که اخیرا با عصام سلطان از حزب الوسط کرد و کشف کرد که او مامور امنیت کشور بود.

اما غافلگیری زمانی روی داد که نظرسنجی مرکز اطلاعات پشتیبانی و تصمیم‌گیری شورای وزیران درباره نامزدهای انتخاباتی منتشر شد و نشان داد که احمد شفیق یکی از پیشتازان رقابت انتخاباتی با 12 درصد آراء است و عمرو موسی با 11 درصد بعد از او قرار دارد.

5- حمدین صبـاحـی. شعار انتخاباتی: [او] یکی از ماست.

«اسرائیل دشمنی همیشگی است».

حمدین صبـاحـی

  اگر ابوالفتوح دیگر نامزد انتخابات، دیدار معروفی با انور سادات رئیس جمهور اسبق مصر دارد، صباحی هم چنین دیدار را در سال 1977 در پی انقلاب مردمی علیه گرانی اجناس و حذف حمایت دولتی از کالاها را دارد. محمد انور سادات تلاش کرد با برگزاری چند دیدار با اقشار مختلف مردم، خشم مردمی را برو بنشاند. صباحی در همینجا در قالب اتحادیه دانشجویان مصر به دیدار انور سادات رفت. او در این دیدار از سیاست‌های اقتصادی و فساد دولتی و از موضع سادات در خصوص رابطه با دشمن صهیونیستی پس از جنگ اکتبر انتقاد کرد.

در اتفاقات 17 و 18 دسامبر سال 1977 که به انقلاب نان معروف شد، حمدین صباحی جوان‌ترین بازداشتی سیاسی در آن دوره بود. در سال 1981 موج بازداشت ماه سپتامبر علیه سران و رهبران جنبش‌های ملی مخالف سادات آغاز شد و صباحی نیز یکی از بازداشتی‌ها بود. او کم‌سن و سال‌ترین بازداشتی در میان رهبران ملی بود.

  بر خلاف سابقه ناصری حمدین صباحی که از کودکی او آغاز می‌شود، او خود را نامزدی مردمی می‌داند نه حزبی. او حمایت کشورهای عربی یا آمریکا را قبول نکرد و در برنامه انتخاباتی خود وعده کرد که خواسته‌های انقلاب را در سطوح مختلف برآورده کند.او همچنین وعده ساخت نظام دموکرات و احیای نهادهای دولتی و تضمین آزادی عمومی و تعیین سه نماینده (اسلامی، لیبرال و چپ‌گرا که یکی از آنان قبطی باشد) و بازسازی ساختار دستگاه امنیت به صورتی که در خدمت مردم باشد، داد.

او همچنین فروش فلسطینی به اسرائیل را که آن را دشمن همیشگی خواند، رد می‌کند و بر احترام به همه توافقنامه‌ها و معاهدات بین‌المللی تاکید کرد اما در مقابل گفت که توافقنامه کمپ‌دیوید باید تحت بررسی قرار بگیرد. 

بسیاری از سیاستمداران معتقدند که ممکن است حمدین صباحی بتواند نوعی غافلگیری در انتخابات مصر ایجاد کند. این تحلیلگران به آراء مردمی در خارج از مصر استناد می‌کنند که صباحی توانست رتبه سوم را پس از ابوالفتوح و محمد مرسی به دست بیاورد. اما به دور از این تحلیل‌ها، صبحی نامزد حقیقی انقلاب مصر است که از خواسته‌ها و آرزوها و اهداف آن سخن می‌گوید که سبب جلب حمایت بسیاری از انقلابیون و روشنفکران شده است.

نــامــزدی ناشنــاختــــه

خـالــد عـلـی؛ شعار انتخاباتی: رؤیای خود را محقق می‌کنیم

خالد علی

السفیر نوشت: «خالد علی» جوانی میان شیوخ و کهنسالان است و حقیقتا فرزند انقلاب و نامزد حقیقی انقلاب مصر و صدای جوانان حاضر در خیابان‌ها و میادین روزهای انقلاب و صدای کارگران کارخانه‌ها و شرکت‌هاست.

خالد علی یکی از بارزترین اسامی نامزدان انتخابات مصر است و اگر دست او بسته نبود و کمبود هزینه تبلیغات انتخاباتی نبود، ما شاهد ظهور ستاره‌ای جدید در آسمان انتخابات ریاست جمهوری مصر بودیم که حقیقتا بهترین صدای انقلاب مصر برای بیان اهداف انقلاب بودیم.

خالد علی عمر زاده 26 فوریه 1972 در روستای میت‌یعیش وابسته به مرکز میت غمر در دقهلیه است. پدرش در گارد ساحلی شاغل بود و او دومین فرزند از 5 دختر و 3 پسر پدرش است که شش نفر از آنان دارای تحصیلات عالیه هستند.

خالد مدارک تحصیلی ابتدای و راهنمایی خود را از مدارس روستایش گرفت و دیپلم خود را از مدرسه‌ای دور از محل زندگی کسب کرد. او در سال 1990 وارد دانشکده حقوق در زقازیق شد و چهار سال بعد فارغ‌التحصیل شد. او در مرخصی‌ها کمک خانواده می‌کرد و حتی کارهایی از جمله کار در شالیکوبی برنج، کار در کارخانه بیسکوییت سازی کرده است. او در طول سال‌های تحصیل دانشگاهی و یک سال پس از آن در قهوه‌خانه کار کرد. سپس برای مدتی کوتاه به دفتر یکی از وکلاء در میت‌غمر رفت و کارآموزی کرد.

در سال 1996 خالد کار خود را در مقام یک وکیل و مدافع حقوق بشر و دقیقا حقوق اقتصادی و اجتماعی آغاز کرد. احمد سیف الاسلام عبدالفتاح وکیل سرشناس او را به تیم خود دعوت کرد تا مسائل جهانی مرکز یاری حقوقی را که مرحوم هشام مبارک در سال 1995 تاسیس کرد، بر عهده بگیرد.

خالد علی در دفاع از کارگران و کشاورزان و فقرای روستاها و مناطق دیگر، نقشی پیشگام دارد. او از مدافعان تظاهرات‌کنندگانی است که به دلیل حمایت از انتفاضه دوم فلسطین بازداشت شدند. او همچنین از حامیان کسانی است که در اعتراض به اقدام آمریکا در اشغال عراق در سال 2003 تظاهرات کردند.

خالد علی در مسیر کاری خود به هیچ حزبی نپیوست هرچند که دارای گرایش‌های چپ‌گرایانه‌ای است اما او از مدافعان ادغام بخش عمومی و خصوصی تحت پرچمی واحد است.

جالب‌توجه اینجاست که او پس از نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری، پرونده دفاع از رقیب سلفی خود حازم صلاح ابو اسماعیل را که او را به دلیل گذرنامه آمریکایی پدرش رد صلاحیت کرد، بر عهده گرفت.

انتهای پیام/.++