به گزارش خبرگزاری فارس از قم «بر پدر مادر کسی که اینجا آشغال بریزد، لعنت!»، اگر زمانی که در خیابان راه می‌روید، متوجه دیوارها شده باشید، در کنار دیوارنوشته‌های مختلف بی‌شک چشمانتان به این جمله هم روشن می‌شود.
جمله‌ای که در آغاز به آن اشاره شد، با انگیزه ایجاد نوعی بازدارندگی نوشته می‌شود تا با تحریک وجدان اخلاقی و علاقه خانوادگی در فرد، از رخدادی نامبارک جلوگیری شود! یا جمله «پارک = پنچری»! نیز از این جنس جمله‌هاست؛ با این تفاوت که بازدارندگی در اینجا، بوسیله تهدید فیزیکی محقق می‌شود.
در این دو مورد، هر دو عمل «آشغال ریختن در ملک دیگران» و «پارک ممنوع»، غیر قانونی و غیر اخلاقی است و انتظار می‌رود شهروندان به نوبه خود این قانون شهری و شهروندی را رعایت کنند، اگر چنین قانون‌های پیش پا افتاده و قابل اجرا رعایت می‌شد دیگر شاهد نگارش چنین جملات زشت و ناپسند بر در و دیوارهای شهر نبودیم.
این نوشته‌ها در عین سادگی، نمایانگر فرهنگ یک شهر است، تا آنجا که با دقت در آنها می‌توان فهمید که ما چگونه مردمانی هستیم و در چه فرهنگی زندگی می‌کنیم. حرکت دیوارنویسی در ایران ما به عنوان یک عادت و فرهنگ ناپسند درآمده است.
این حکایت آشنا و دردناکی است، ما تا زمانی که نظارت سرد و سنگین قانون را بر گرده خود احساس نکنیم حاضر به رعایت حقوق همدیگر نیستیم. اگر به یکی از خیابان‌های پرجمعیت شهر بروید آگهی‌های بی‌شماری را می‌بینید که سرگردان روی زمین افتاده‌اند. طرح فراگیر پیام نور، آموزشگاه زبان، فست فود و... که حداقل هر کدام می‌توانستند پس از خوانده شدن در سطل زباله باشند.
اما از فرهنگ دوستی ما همین بس که هر جا به طبیعت پا گذاشته‌ایم، آن را به بطری‌ها و پوست پفک و... آراسته‌ایم. ما فقط خود را پشت پیشینه پر طمطراق فرهنگ ایران، پنهان می‌کنیم و دلمان می‌خواهد خود را در آینه فرهنگ ببینیم، اما امروز برای پرهیز از آشغال نریختن در ملک دیگران از شیوه‌ای به دور از شأن بهره می‌گیریم.
«کلاس کنکور با استفاده از مجرب‌ترین مربیان»، «به یک بازاریاب با پورسانت عالی نیازمندیم»، «انواع کابینت با نازل‌ترین قیمت»، «پیتزا با پیک رایگان» و... نمونه‌هایی از برچسب‌ها و کاغذهای تبلیغاتی است که در گوشه و کنار شهر و روی دیوار منازل و گاهی اداره‌ها با اجازه یا بی‌اجازه چسبانده می‌شود و بی آنکه دارای نظمی منسجم باشد، بر دیوارها جا خوش می‌کند.
بسیاری از افرادی که روی دیوارهای منازل آنها تبلیغات نصب می‌شود از این موضوع اظهار نارضایتی کرده و با اینکه برخی از آنها با نصب یک تابلوی کوچک به تبلیغ‌کننده ممنوعیت این کار را گوشزد کرده‌اند، اما باز هم با خیل عظیمی از تبلیغات روی دیوار مواجه می‌شوند.
چند سالی است بیل‌بوردهای تبلیغاتی در میادین و چهارراه‌های شهر برای انجام تبلیغات نصب شده و تا حدودی دیوارنویسی یا نصب پوستر و اعلامیه روی دیوارها کاهش یافته است، اما باز هم در مناطق مختلف به ویژه خیابان‌های مرکزی شهر ناهمگونی تبلیغات و رنگ‌آمیزی روی دیوارها مشاهده می‌شود.
به دلیل نصب اعلامیه‌های تبلیغاتی روی دیوارها، شهرداری هر از گاهی آنها را رنگ‌آمیزی می‌کند اما در بعضی از موارد دیده می‌شود که دوباره تبلیغات دیگری روی آن نصب شده است. در حال حاضر بسیاری از دیوارها به دلیل نصب پوستر و اعلامیه، چهره زشتی به خود گرفته که لازم است نسبت به رنگ‌آمیزی مجدد آن اقدام شود.
جای بسی خوشحالی است که حفظ نظافت شهر و یک دست کردن رنگ دیوارها و جداول، مورد توجه شهرداری قم قرار گرفته و پاک‌سازی دیوارها چند هفته‌ای است که در سطح شهر قم آغاز شده است.
اما در این بین شهرداری قم باید بر المان‌ها، طرح‌ها و گرافیک‌هایی که در دیوارهای شهر نقاشی می‌کند، توجه کند. به طور مثال می‌توان طی فراخوانی المان‌ها و طرح‌های هنرمندان بومی و حتی شهروندان را جمع‌آوری و پس از انتخاب بهترین‌های آن، طرح‌های بومی و مورد مقبول شهروندان را به مرحله اجرا درآورد.
با این همه ما می‌توانیم جور دیگری زندگی کنیم و می‌توانیم، حتی در نبود چماق قانون یا دیوارنوشت و تهدیدهای دیواری، به حقوق هم احترام بگذاریم.
============
یادداشت: بیت‌الله احمدی
============
انتهای پیام/س10/د1000
