به گزارش خبرگزاری فارس از قم پلیس در فرهنگ لغت به معنی عامل نظم و انضباط یا سازمانی دولتی است که ماموریتش جلوگیری از تخطی از قانون، تامین نظم عمومی و حفظ جان و مال و ناموس مردم است.
کمتر هم پیدا میشود کسی که کارش به پلیس نیفتاده باشد. بالاخره در زندگی پیش میآید که ما سراغ پلیس برویم یا پلیس بیاید سراغ ما؛ یک آدم جدی و قوی و خیلی از بچهها آرزو دارند بزرگ که شدند، بشوند او! اما خیلی از بزرگترها و جوانترها از این آدمها که قرار است ضامن نظم در جامعه باشند، میترسند.
کافی است پلیس ماشینشان را نگه دارد و مثلا گواهینامه بخواهد. همه خلافکاریها و تخس بازیهایشان جلوی چشمشان رژه میرود، هول میکنند و زبانشان بند میآید. بعضیها هم قدبازی درمیآورند و یقه مأمور قانون را میگیرند!
در همه کشورهای دنیا، پلیس راهنمایی و رانندگی به عنوان شخصیتی قانونمند، مهربان، مهمتر از همه «راهنما» شناخته میشود. شاید به همین خاطر است که نام با مسمای «راهنمایی و رانندگی» را برای آن انتخاب کردهاند. این نامگذاری به منزله آن است که در کنار همه وظایف و رسالتهای خطیر و ریز و درشت پلیس درامر برقراری و گسترش نظم و انضباط در جامعه، وظیفه مهمتری به نام «راهنمایی» را نیز عهده دارند. اگر قرار باشد همین پلیس، صرفاً فقط وظیفه جریمه، توبیخ، تنبیه و توقیف خودرو را عهدهدار باشد، از آن وجهه زیبا و دوست داشتنی پلیس اثری نمیماند.
این تعریف و تمجیدها هرگز مانع از آن نمیشود که از رفتار برخی از مامورانی که جز «برگ جریمه» چیز دیگری را نشناخته و از فلسفه اصلی یعنی «راهنمایی» غافل هستند، چشم بپوشیم.
بر اساس اعلام رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی تهران، جریمههای رانندگی یک روز تهران با تعداد جریمههای رانندگی یک سال اروپا برابری میکند. سرهنگ هاشمی شهریورماه سال 90 در جمع خبرنگاران گفت: «ما باید کنار هر تابلوی راهنمایی یک مامور بگذاریم و در کنار هر چراغ چند مامور تا از تخلفات جلوگیری کنند» اما این جمله تنها به معنای رعایت نکردن قوانین از سوی شهروندان نیست، بلکه نشان میدهد که ماموران هنوز با برخوردهای نرم با مردم و متخلفان آشنایی ندارند.
ای کاش ماموران راهنمایی و رانندگی به جای دست به قلم شدن، از هنر راهیابی در دل شهروندان و حتی متخلفان سود میجستند تا همگان در بستری از فرهنگ ارتقا یافته رانندگی، خود از رفتار ترافیکی اشتباه خودداری کنند. تدبیر و تدبر در مورد هر عملی باید شاخصه پلیس ما باشد. موضوعی که همواره فرماندهی انتظامی استان بر آن تاکید فراوان داشته است. بنابراین انتظار تذکر اولیه و به اصطلاح «راهنمایی» یا همانگونه که از نام اصلی چنین پلیسی برمیآید انتظار به جایی است که میتواند رشتههای پیوند مودت بین شهروندان و پلیس راهنمایی را مستحکمتر کند.
مقایسه میزان جریمههای رانندگی در کشور ما با دیگر کشورهای دنیا بیانگر تفاوت چشمگیر و معنادار میان ما و این کشورهاست، به طوری که به وضوح مشخص است نوع و شیوه برخورد با تخلفات رانندگی در کشور ما به نحوی نیست که مانع ارتکاب تخلف توسط رانندگان باشد، منظور افزایش میزان جریمههای نقدی نیست، بلکه سخن از پررنگتر شدن جنبه «راهنمایی» وظایف پلیس راهنمایی و رانندگی است.
فقط 22 درصد از رانندگان متخلف پس از اعمال قانون تخلف خود را میپذیرند و 78 درصد چهار روش توهین به مأمور، تطمیع مأمور، تهدید مأمور و چانه زنی با مأمور را دنبال میکنند. بسیاری از مردم معتقدند جریمه شدن به صورت سلیقهای و حتی گاه از روی خصومت شخصی است، نه اجرای قانون توسط پلیس و همین تفکر نادرست در بسیاری موارد از کارایی بازدارنده حضور پلیس کاسته است.
نوع برخورد بلندمنشانه و متدینانه هرگز با برخورد قانونی و جریمه متخلفانی که بسته به نوع و محل تخلفشان و حتی در تکرار تخلفات رانندگی بیمبالات هستند منافاتی ندارد.
==============
یادداشت: بیتالله احمدی
==============
انتهای پیام/س10/د1000