حسن رضابیگ در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار داشت: هنر دینی، هنری است که با اصالت هنر ایرانی در هم آمیخته است و پس از ظهور اسلام و در هر دوره درخشان و عظیم از هنر ایرانی، ردپای هنر اسلامی برجسته به نظر میآید.
وی افزود: هنرمندان بسیاری با دغدغه همیشگی گسترش فرهنگ دینی تلاش میکنند، عرصه بروز و ظهور چنین هنری را خالی نگذارند اما تلاش آنها برای ارائه هنر در ایران اسلامی کافی نیست و هم چنان خلأ بزرگ در عرصه ارائه آثار هنری مبتنی بر اصول دینی و مفاهیم قرآنی وجود دارد.
نویسنده و کارگردان اصفهانی در پاسخ به این پرسش که چرا در عرصه تولیدات فرهنگی و هنری برگرفته از قرآن تا این حد کوتاهی شده است، گفت: به نظر من آثار تاریخی که از قصههای قرآنی بهره میگیرد مستلزم کاری بزرگ است تا بتواند حق مطلب را ادا کند.
وی در مورد سینما و تحولات آن بیان داشت: سینما از لحاظ احساسی، تنها هنری است که با برشی از زندگی انسانها، میتواند احساسات آنها را برانگیزد و واقعیتها و رازهای کشف نشده آنان را با ساختاری هنری در جلو دیدگانشان به نمایش بگذارد، چیزی که هنرهای دیگر به تنهایی از بیان آن عاجزند.
رضابیگ ادامه داد: بدون درک سینما نمیتوان فیلمهای آن را درک کرد، باید فهمید که سینما، به دلیل عامه پسند بودن فوقالعادهاش همواره در معرض خطر قدرتهایی بوده که نمیتوانسته آنها را کنترل کند، در حالی که به نوبه خود این قدرت را هم داشته که بر تاریخ تأثیر بگذارد.
وی با بیان اینکه هر فیلم خوب باید دارای ساختار خاص، کارگردانی، موسیقی متن مناسب، فیلم‌نامه و تدوین خوب باشد، گفت: فیلمهای سینمایی در ناخودآگاه انسان ثبت میشوند، فیلمنامههای خوب و محتواگرا در سینمای ایران وجود ندارد، امروزه فیلمهای ساخته شده توسط کارگردانها تنها در قالب یک طرح و ایده ساده مطرح شده و بدون وقت گذاشتن و مطالعه به ساخت فیلم اقدام میکنند.
انتهای پیام/خ20/ط4000
