به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، مجید یاسوری بعد از ظهر امروز در همایش یک‌روزه «جهاد اقتصادی و تولید ثروت» در تالار حکمت دانشگاه گیلان با اشاره به وجود سهم کم جامعه عشایری در جمعیت ایران اظهار داشت: جامعه عشایری ایران با حدود 2 درصد جمعیت کشور سهم بسزایی در تولید گوشت و برخی از فرآورده‌های دامی دارد.
وی با بیان اینکه اقتصاد عشایری به دلیل شرایط جغرافیایی متکی به دامداری و جابه‌جایی دام بوده و به کشاورزی و تولید صنایع دستی و شکار وابسته است، افزود: هرچند در دهه اخیر محدودیت عوامل تولید مانند سرانه دام و زمین، محدودیت مراتع، خشکسالی‌ها و غیره منجر به ناپایداری اقتصاد عشایر کوچ‌نشین شده است اما نتایج سرشماری سال 1387 عشایری کشور نشان می‌دهد که عشایر موفق به پرورش بیش از 23 میلیون واحد دامی، تولید 58 هزار تن گوشت قرمز، 330 هزار تن شیر و 13 هزار تن پشم و مو شده‌اند.
عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، به تولید 160 هزار متر مربع قالی و قالیچه، 122 هزار متر مربع گلیم و جاجیم و حدود یک‌میلیون و 200 هزار متر مربع چادر و حصیر توسط عشایر اشاره کرد و بیان داشت: تاکنون عشایر با این میزان تولیدات سهم به‌سزایی در اقتصاد ملی داشته‌اند.
وی با بیان اینکه وجود منابع و جاذبه‌های منحصر به‌فرد گردشگری، لزوم نگهداری از میراث طبیعی و فرهنگی در این مناطق نیز دارای اهمیت فراوانی است، تصریح کرد: به منظور تحقق اهداف جهاد اقتصادی در جامعه عشایری و فراهم کردن زمینه‌های تحقق قابلیت‌ها و تولید ثروت در آن ضررت دارد تا دولت با حمایت از فرآورده‌های دامی و جلوگیری از واردات بی‌رویه محصولات دامی گام بردارد.
یاسوری با بیان اینکه به منظور بهبود شیوه‌های بهره‌برداری از منابع و افزایش بهره‌وری مطالعات کاربردی به عمل آید، تصریح کرد: زمینه‌های لازم برای بهره‌برداری بهینه از منابع موجود در مناطق عشایری فراهم شود.
وی به اهمیت فراوان کشاورزی، روستا و عشایر در اقتصاد کشور در طول دوره‌های تاریخی به ویژه دورانی که نفت و گاز مورد بهره‌برداری قرار نگرفته بود، اشاره کرد و اذعان داشت: تقاضای روز افزون به مواد غذایی و اهمیت راهبردی، اهمیت مواد خام کشاورزی به عنوان زمینه رشد صنعت، نقش فرآورده‌های کشاورزی و گیاهی در صادرات، استفاده از منابع پراکنده تولید در کشور و توزیع و پخش جمعیت در تمام مناطق کشور از جمله مهم‌ترین دلایل نقش بسیار مهم کشاورزی در اقتصاد کشور بوده است.
این مسئول خاطرنشان کرد: در کشور ایران استقلال اقتصادی بدون توجه به روستا و کشاورزی امکان‌پذیر نیست بنابراین لازم است کشاورزی به عنوان محور برنامه‌های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قرار گیرد.
وی متذکر شد: محوریت کشاورزی و روستا در برنامه‌های توسعه به این معناست که از بخشی‌‌نگری محض پرهیز شده و مناطق روستایی عشایری به عنوان مکان‌های تولیدی مورد توجه جدی قرار گیرد و تمام بخش‌های اقتصادی در راستای تحقق اهداف توسعه ملی به صورت هماهنگ و مکمل عمل کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، بسیاری از مشکلات و نارسایی‌های جوامع شهری، روستایی و عشایری را ناشی از برخوردهای مقطعی دانست و افزود: به دلیل عدم رعایت اصول منطقی و طی کردن مراحل برنامه‌ریزی همواره در ابتدا و یا پس از طی مراحلی عدم کارایی آن اثبات می‌شود، بنابراین باید جامعه عشایری را به عنوان یک سیستم پویا که خود سیستمی از زیر سیستم کلی‌تری است، در نظر بگیریم.
انتهای پیام/آ10
