به گزارش خبرنگار فعالیتهای قرآنی خبرگزاری فارس در ادامه دیدارهای جامعه قرآنی با خانوادههای شهدا این هفته هیأت قرآنی به دیدار خانواده شهید «علیاصغر سلیمانی» رفتند.
این شهید بزرگوار در رشته تفسیر و مفاهیم قرآن کریم فعال بود و در آخرین مسئولیت خود مدیریت دارالقرآن نیروی دریایی ارتش را بر عهده داشت.
در این دیدار امیر دریادار «حبیبالله سیاری» فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی، «رحیم قربانی» رئیس سازمان قرآن و عترت بسیج، «حسن محمدی» مدیرعامل اتحادیه تشکلهای قرآنی و نمایندگان سیمای قرآن و خبرگزاریهای فارس و ایکنا به همراه تعدادی از مسئولان و فرماندهان نیروی دریایی ارتش حضور داشتند.
دومین یادواره سورههای سرخ هفته دفاع مقدس برگزار میشود
در ابتدای مراسم «رحیم قربانی» به ارائه گزارشی از روند برگزاری یادواره سورههای سرخ پرداخت و گفت: شناسایی شهدای قرآنی به منظور آشنایی با زندگی و منش شهدا و معرفی آنان به عنوان الگوهای سبک زندگی قرآنی به مردم سال گذشته آغاز شد و امسال هم ادامه دارد. همچنین امسال یادواره سورههای سرخ در ایام هفته دفاع مقدس با حضور 7 هزار نفر برگزار میشود.
آنچه امروز در کشور موجود است به برکت خون شهداست
در ادامه این مراسم امیر دریادار «حبیبالله سیاری» فرمانده نیروی دریایی ارتش با تقدیر از مسئولان برگزاری دیدار با خانواده شهدای قرآنی گفت: امید است شما که بانی این کار و دید و بازدیدها هستید در کارتان موفق و این کار تلنگری باشد برای همه ما تا در راه حفظ ارزشهای شهدا کوتاهی نکنیم و بدانیم آنچه امروز در کشور وجود دارد به برکت خون شهداست.
وی با اشاره به آشنایی با شهید سلیمانی از سال 1370 گفت: من از سال 1370 با این شهید در تیپ تفنگداران نیروی دریایی آشنا شدم. در آن زمان ما در جزایر تنب کوچک، تنب بزرگ، سیری، ابوموسی و لاوان فعالیت میکردیم.
فعالیت قرآنی شهید در مناطق محروم و بدون امکانات
این شهید بزرگوار در آن مناطق محروم و بدون امکانات برنامههای قرآنی و فرهنگی بسیار خوبی برای کارکنان ترتیب داده بود و همواره عاشقانه تلاش به آموزش قرآن و راهاندازی هیأتهای مذهبی داشت.
دریادار سیاری با اشاره به انتقال این شهید بزرگوار در سال 1377 به بندرانزلی گفت: در آن سال من و شهید سلیمانی به انزلی منتقل شدیم. وی در همانجا هم جلسات قرآنی را فعال کرد و حتی چند هیأت مذهبی هم به راه انداخت، کار این جلسات و هیأتها به قدری منظم و خوب انجام میشد که هنوز هم ادامه دارد.
کسب عناوین مختلف قرآنی توسط پرسنل نیروی دریایی به خاطر تلاشهای شهید
شهید سلیمانی در مرکز آموزشهای تخصصی نیروی دریایی ارتش در رشت تلاشهای بسیاری در راستای رشد فرهنگ قرآنی کارکنان انجام داد و با تلاش وی همواره نیروهای ما در مسابقات مختلف قرآنی جایگاه بسیار خوبی کسب میکردند.
فرمانده نیروی دریایی ارتش در خصوص حضور شهید سلیمانی در تهران گفت: سال 82 من به تهران و شهید سلیمانی به چابهار منتقل شد اما این شهید چندی بعد به تهران آمد و در تهران هم با هم همکاری صیمانهای داشتیم.
شهادت در سانحه هوایی هواپیمای «سی 130»
وی پس از حضور در تهران به عنوان مدیر دارالقرآن نیروی دریایی ارتش منصوب شد و کارهای بنیادین و خوبی را پایهگذاری کرد. سرانجام شهید علیاصغر سلیمانی در 15 آذرماه 1384 در سانحه هوایی هواپیمای «سی 130» به درجه رفیع شهادت نائل شد.
خصوصیات اخلاقی شهید
دریادار سیاری درباره خصوصیات اخلاقی شهید سلیمانی گفت: این شهید بزرگوار انسانی بسیار ساده، جدی در کار و شوخطبع بود و در کارش پشتکار بسیار قوی و بالایی داشت. او ذوق هنری خوبی داشت و همواره اشعار بسیار زیبایی در وصف اهل بیت(ع) میسرود که کتاب شعری هم از این شهید بزرگوار به یادگار مانده. من به عنوان یک همرزم و همکار احساس بسیار نزدیکی با وی داشتم و هنگامی هم که از بین ما رفت بسیار احساس کمبود کردیم، حتی هنوز در برخی از برنامهها احساس میکنیم اگر شهید سلیمانی حضور داشت کارها بسیار مطلوبتر انجام میشد.
96 ماه حضور در جبهه
در ادامه این مراسم «اسماعیل سلیمانی» فرزند شهید سلیمانی به بیان خاطراتی از پدرش پرداخت و گفت: این شهید بزرگوار سال 1357 وارد نیروی دریایی ارتش و رسته ناوگان دریایی شد. وی از ابتدای جنگ حضور فعالی در جبهه داشت و در مجموع حدود 96 ماه در جبهههای خاکی و آبی حضور داشت.
این شهید بزرگوار در جریان انهدام سکوهای نفتی عراق در عملیات حضور داشت و به همراه ناوگروه نیروی دریایی با موفقیت سکوهای نفتی عراق را منهدم کرد.
مسئولیت در دارالقرآن نیروی دریایی ارتش
پدرم مسئول دارالقرآن نیروی دریایی ارتش بود و در کنار این کار مسئولیت معاونت نظامی سازمان عقیدتی سیاسی نیروی دریایی را هم برعهده داشت اما وی با وجود مسئولیتهای مختلف هیچگاه از امکانات نیروی دریایی استفاده نمیکرد و حتی برای رفع و آمد هم کمتر از خودروی دولتی استفاده میکرد.
فرزند شهید در خصوص فعالیتهای قرآنی پدرش گفت: به جز فعالیت در دارالقرآن نیروی دریایی پدرم در مسجد نیروی دریایی جلسه قرآنی راهاندازی کرده بود که این جلسه هنوز هم پابرجاست.
شهید سلیمانی در زمینه آشنایی پرسنل نیروی دریایی و حتی سربازان وظیفه بسیار کوشا بود و احکام مختلف را به روز برای این افراد بیان میکرد.
این شهید بزرگوار فعالیت خوبی در رشته تفسیر و درک مفاهیم قرآن کریم داشت و در این رشته در برخی از مسابقات عناوینی را هم کسب کرده بود. وی همواره به دنبال این بود که کار ها با اخلاص انجام شده مردمی باشد و وابسته به فرد نباشد. او همواره در برگزاری جلسات قرآن و هیئتهای مذهبی از ریخت و پاش و تجملات جلوگیری میکرد.
ذوق هنری و طبع شعر شهید سلیمانی
پدرم شاعر اهلبیت(ع) عصمت و طهارت بود و کتابی به نام «رقص موج» به چاپ رساند، البته وی کتاب دومش به نام «ستارههای پرفروغ» را هم آماده کرده بود که عمرش کفاف نداد و این کتاب به چاپ نرسید.
سالم ماندن اشعار شهید در وصف اهلبیت(ع) در میان لاشه سوخته هواپیما
فرزند شهید سلیمانی در خصوص نحوه شهادت پدرش گفت: پدرم در جریان سانحه سقوط هواپیمای «سی 130» در سال 1384 به درجه رفیع شهادت نائل شد. جالب اینجاست این هواپیما پس از سقوط کاملاً منهدم و در آتش سوخت. شدت آتشسوزی به حدی بود که حتی آهنهای هواپیما هم ذوب شده بود اما پس از جستجو در بین سوختههای لاشه هواپیما دستنوشتهها و اشعار پدرم که در وصف امامرضا(ع) و اهلبیت(ع) بود کاملاً سالم و بدون سوختگی پیدا شد که هنوز هم برای ما به یادگار مانده است.
در ادامه این مراسم حامدی یکی از همرزمان شهید که اکنون مسئولیت روابط عمومی نیروی دریایی ارتش را برعهده دارد به بیان خاطراتی از شهید پرداخت و گفت: شهید سلیمانی پیش از اعزام به منطقه چابهار یکی از سربازان نیروی دریایی که مداح اهلبیت(ع) بود را با خود راهی چابهار کرد.
این سرباز «علیرضا حمامیان قمصری» نام داشت. وی مداح بسیار خوبی بود اما پیش از سفر با اعزام به چابهار مخالفت کرد.
شهید سلیمانی با اصرار این سرباز وظیفه را با خود همراه کرد و شاید قسمت بود که این سرباز وظیفه هم در هواپیمای «سی 130» به درجه رفیع شهادت نائل شود.
پیشبینی نحوه شهادت شهید سلیمانی در اشعارش
این همرزم شهید با اشاره به اوصاف شهید سلیمانی گفت: این شهید بزرگوار انسان عجیبی بود و انس بسیار خوبی با قرآن داشت. وی در نیروی دریایی خدمت میکرد اما در یکی از اشعارش به شکل خیلی عجیبی از عروج خود در آسمان و با پیکری که از آن استخوانی بی نام و نشان مانده خبر داده بود. با کمی تفکر در این شعر به نظر میرسد وی نحوه شهادتش را پیشبینی کرده بود زیرا وی در هواپیما و در حالی که از پیکرش جز چند استخوان باقینمانده بود به شهادت رسید.
در بخشی از این شعر آمده است؛
با شهیدان میروم تا آسمان
تا فراسوی هزاران کهکشان
استخوانی مانده بینام و نشان
تا بگوید به تمام خاکیان
ما علیگویان به پرواز آمدیم
تا بگوید ما سرافراز آمدیم
انتهای پیام/ م.ا