به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، شهید فوزیه شیردل شهید شاخص سال 93 در سال 1338 در شهر کرمانشاه در خانواده‌ای متدین و مومن به‌دنیا آمد و از کودکی به نماز خواندن و روزه گرفتن بسیار پایبند بود.
این شهید والامقام پس از اخذ مدرک سیکل به بهداری کرمانشاه ورود پیدا کرد و حدودا سه سال بعد به شهرستان پاوه واقع در استان کرمانشاه منتقل شد.
در سال 1357 هم‌زمان با اوج‌گیری مبارزات علیه رژیم منحوس پهلوی و پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به‌خاطر حمایت از انقلاب و امام خمینی (ره) بارها با رئیس بیمارستان درگیر شده بود.
یکی از همکارانش نقل می‌کند: فوزیه در بیمارستان با صدای بلند اعلام می‌کرد من پیرو امام و خط امام هستم. آن زمان همه از ناجوانمردی‌های ضدانقلاب هراس داشتند ولی فوزیه دل شیر داشت.
وی می‌افزاید: فوزیه عکس امام خمینی (ره) را بر روی دیوار اتاقش نصب کرده بود و می‌گفت ضدانقلاب هیچ غلطی نمی‌تواند بکند.
شهید دکتر مصطفی چمران در وصف رشادت این پرستار شهید نوشت: خداوندا! چه منظره‌ای داشت این خانه پاسداران! چه دردناک! چه بهت‌زده و چه‌قدر شلوغ و پر سر و صدا! گویی صحرای محشر است!
شهید چمران در ادامه نوشته است: انبوهی از کردهای مسلح و غیرمسلح در پشت در به انتظار کمک ایستاده بودند، آثار غم و درد بر همه چهره‌ها سایه افکنده بود.
وی بیان کرده است: در همین وقت دختر پرستاری را که پهلویش هدف گلوله دشمن قرار گرفته بود و خون لباس سفیدش را گلگون کرده بود، از در بیرون می‌بردند. آن‌قدر خون از بدنش رفته بود که صورتش سفید و بی‌رنگ شده بود؛ پاسداران جوان به شدت متاثر بودند.
شهید چمران تصریح کرده است: این پرستار 16 ساعت پیش مجروح شده بود به‌شدت از پهلویش خون می‌رفت نه پزشکی نه دارویی... این فرشته بی‌گناه ساعاتی بعد در میان شیون و ضجه‌زدن‌ها جان به جان آفرین تسلیم کرد.
شهید چمران گفته است: هلی‌کوپتر ساعت چهار بعد از ظهر در محل معین بر زمین نشست. رگبار گلوله دشمن از هر طرف باریدن گرفت و ما به‌سرعت مشغول تخلیه آب و نان و خرما و مهمات مختلفی شدیم که تیمسار فلاحی برای ما فرستاده بود.
وی افزوده است: از طرف دیگر عده‌ای نیز کشته‌ها و مجروحان را از داخل بهداری حمل کرده و سوار هلی‌کوپتر می‌کردند. هر کس هر کاری می‌کرد، عده‌ای به تیراندازی دشمن پاسخ می‌گفتند و عده‌ای مجروحان و شهدا از جمله شهید فوزیه شیردل را سوار هلی‌کوپتر می‌کردند.
شهید چمران بیان کرده است: همه چیز آماده شد و هلی‌کوپتر صعود کرد، اما از روی اضطراب رگبار گلوله‌ها خلبان که می‌خواست هرچه زودتر اوج بگیرد، کنترل خود را از دست داد و پروانه هلی‌کوپتر با تپه جنوبی تصادف کرد و شکست و تعادل خود را از دست داد. درست در کنار انبار مهمات و مواد انفجاری که تازه تخلیه شده بود، محصور شد. پره‌‌های شکسته شده همچنان به دیوار عمارت بهداری اصابت می‌کردند و کابین خلبان متلاشی شده بود و جسد نیمه‌جان دو خلبان آن به بیرون آویزان شده بود.
شهید چمران گفته است: مجروحان داخل هلی‌کوپتر همه شهید شده بودند و از همه غم‌انگیزتر جسد همان دختر پرستاری بود که گلوله پهلویش را شکافته و بعد از 16 ساعت خونریزی بدرود حیات گفته بود. پایش در داخل هلی‌کوپتر و بدنش با روپوش سفید خونین از هلی‌کوپتر آویزان شده بود و دست‌های آویزانش بر روی خاک کشیده می‌شد.
خواهر این شهید والامقام گفته است: فوزیه پس از گرفتن نخستین حقوقش برای برادرانش لباس کردی آورده بود که هر دو سبز رنگ بودند، سبز پررنگ؛ برای دایه‌ام یک چراغ خواب آورده بود که روی تاقچه بگذارد؛ مقدار زیادی هم گردو و کشمش برایمان آورده بود.
سرانجام وی در روز 25 مرداد ماه سال 1358 در جریان حمله گروهک ضدانقلاب دموکرات به بهداری پاوه و محاصره بهداری و در حالی‌که مشغول کمک به یاران شهید دکتر مصطفی چمران در راهنمایی هلی‌کوپتر برای فرود در بهداری پاوه بود، با زبان روزه مورد اصابت گلوله دموکرات‌ها قرار گرفت.
این شهید والامقام پس از گذشت 16 ساعت و خونریزی فراوان به‌درجه رفیع شهادت نائل گشت و در مزار شهدای باغ فردوس کرمانشاه آرام گرفت.
انتهای پیام/2700/غ40/چ3000
