به گزارش خبرگزاری فارس از قروه، مدتی کوتاه از رحلت جانسوز پیامبر (ص) می‌گذرد، عالم خلقت هنوز بار این سوگ عظیم را بر دوش می‌کشد.
داغ فراق پیامبر اکرم (ص) برای آنها که جایگاه او را چنان که باید نمی‌شناختند، قابل تحمل نبود، چه رسد به تو که ام‌ابیها بودی؛ سرشار بودی از معرفت و عشق به رسول خدا. داغ رحلت آن اسوه رحمت، سینه داغدارت را می‌سوزاند و وهم این آتش پرسوز اشک‌هایی بود که لحظه‌ای نباریدن را تاب نمی‌آورد.
اشک‌های تو، ای دختر رسول خدا، اگرچه سوز سینه تو را مرهم می‌نهاد، اما بر جان عالم خلقت آتش اندوه می‌زد.
حتی به قدر لحظه‌ای کوتاه هم دنیا برای تو جای ماندن نبود که تو هدیه‌ای آسمانی بودی که تنها برای گذری کوتاه به میهمانی عالم خاک آمده بودی تا رایحه حضورت را در آفرینش بپراکنی؛ تا آسمانی بودن، الهی بودن و از خاک بریدن انسان معنا گیرد؛ تا عشق به خدا و رسول خدا و صبوری در راه خدا تصویر شود؛ تا پیامبر (ص)، این عصاره مظلومیت و رنج، تنها نماند؛ تا علی (ع)، این آینه بردباری و ایمان، در کشاکش ظلم و عصیان بی‌یاور نماند. اکنون که بار مسئولیت را به مقصد رسانده‌ای؛ اکنون که حجت را تمام کرده‌ای و پدر بزرگوارت از دنیا رخت بربسته است، تو نیز در بهار جوانی چشم به آسمان دوخته، در انتظار عروجی. درود خدا بر تو باد، ای آسمانی‌ترین میهمان خلقت.
کوثر قرآن
سرور بانوان دو عالم، حضرت صدیقه طاهره، زهرای مرضیه، عطای خدای رحمان، کوثر پرثمر قرآن و همتای امیر مؤمنان است. آن حضرت در بیستم جمادی‌الثانی سال پنجم بعثت در مکه پا به عرصه گیتی نهاد و در دوران حضور پدرش در مکه، سختی‌های آن بزرگوار را در راه تبلیغ دین مبین اسلام دید و خود نیز سه سال از کودکی را در شرایط جانکاه و طاقت‌فرسای شعب ابی‌طالب گذراند. زهرا علیهاالسلام در آن هنگام فریاد کودکان را می‌شنید و خودش هم طعم گرسنگی را می‌چشید و از این رهگذر، درس شکیبایی و مقاومت را فرا می‌گرفت. ایشان به دلیل ایثارگری فراوان در راه پدر، لقب «ام‌ابیها»، را از آن خود کرد. در خردسالی مادرش خدیجه را از دست داد و قلب کوچکش فراق مادر را احساس کرد. ایشان از هیچ اقدامی برای یاری پدرش دریغ نمی‌ورزید و در سال سیزدهم بعثت، پس از هجرت پیغمبر به مدینه با سن اندک خود، مسیر صدها کیلومتری مکه تا مدینه را پیمود و همراه امیرمؤمنان علی علیه‌السلام و دیگر زنان، خود را به آن حضرت رساند.
ادب زهرا(ع)
پیامبر اکرم (ص) پس از رحلت حضرت خدیجه، با ام سلمه ازدواج کرد و فاطمه را به همسر وفادار خود سپرد تا از وی نگهداری کند. ام سلمه می‌گوید: پیغمبر اکرم(ص) فاطمه را به من سپرد تا در تربیتش کوشش کنم. من هم از تربیت و راهنمایی او دریغ نداشتم، ولی به خدا سوگند، او از من باادب‌تر و داناتر بود.
برتر از مریم (ع)
امام صادق (ع) فرمود: فاطمه علیهاالسلام از آن برای محدثه نامیده شده که فرشتگان از آسمان فرود می‌آمدند و مانند حضرت مریم به وی می‌گفتند: ای فاطمه «خدا تو را برگزید و پاکیزه گردانید و تو را بر زنان عالم برتری داد.» ای فاطمه «در پیشگاه پروردگارت فروتنی و سجده کن و با رکوع‌کنندگان رکوع نما» و بدین ترتیب، وی با فرشتگان نیز سخن می‌گفت. شبی فاطمه علیهاالسلام به فرشتگان فرمود: مگر مریم، دختر عمران برگزیده و برتر از تمام زنان عالم نیست؟ آنها گفتند: مریم تنها سرور زنان عالم در زمان خود بود، ولی خدا تو را سرور زنان در زمان خودت و زمان مریم و نیز زنان اولین و آخرین قرار داده است.
خطبه در یک نگاه
خطبه فدکیه حضرت زهرا علیهاالسلام آن چنان متین، منظم و فصیح است که برخی گمان کرده‌اند به نوشته‌ای از پیش طراحی شده بیشتر شبیه است تا یک سخنرانی ناگهانی. ابن ابی الحدید معتزلی، در شرح نهج‌البلاغه، با ذکر سندی می‌نویسد:
عبداللّه بن احمد از پدرش نقل می‌کند که در نزد زید شهید، پسر امام سجاد علیه‌السلام خطبه فدکیه حضرت زهرا (علیهاالسلام) را نقل کردم و به وی گفتم: برخی گمان می‌کنند این خطبه ساختگی بوده و آن را فاطمه زهرا علیهاالسلام ایراد نکرد، بلکه از آن ابی‌العیناء است؛ زیرا این کلام، منظم، معیّن و یکنواخت است. زید گفت: من دیدم که بزرگان آل ابی‌طالب از پدرانشان آن را روایت می‌کنند و به فرزندان خویش یاد می‌دهند، بزرگان شیعه نیز آن را درس می‌دادند، پیش از آنکه حتی جد ابوالعینا پا به عرصه وجود گذارد.
خطبه‌ای ماندگار
خطبه حضرت زهرا علیهاالسلام در مسجد مدینه از چنان عظمتی برخوردار بود که بیش از 24 نفر از شخصیت‌های قرن اول هجری همچون امیرمؤمنان (علیه‌السلام)، حضرت زینب (علیه‌السلام)، امام سجاد (علیه‌السلام)، ابن‌عباس، جابر بن عبدالله انصاری و انس بن مالک، از یاران پیغمبر (ص) آن را نقل کرده‌اند. در قرن دوم نیز بزرگانی مانند، امام باقر علیه‌السلام، امام صادق (ع)، زید پسر امام سجاد علیه‌السلام، مفضل، ابی‌نصر بزنطی و دیگر یاران امامان آن را روایت کرده‌اند. این خطبه شریف در بیش از شصت کتاب مهم شیعه و اهل سنت آمده است و عالمانی همچون شیخ صدوق در علل‌الشرایع، سید بن طاووس در طرائف، طبرسی در احتجاج و ابن ابی‌الحدید در شرح نهج‌البلاغه آن را نقل کرده‌اند. تاکنون، افزون بر 112 جلد کتاب درباره این خطبه و محتوای آن نوشته شده است. محدث بزرگ، علامه مجلسی می‌نویسد: «این خطبه، از خطبه‌های مشهوری است که شیعه و سنی آن را با سندهای گوناگون نقل کرده‌اند».
ستایش خدا
خطبه فدکیه حضرت زهرا علیهاالسلام در مسجد مدینه دربردارنده حقایق فراوانی در توحید و معارف است. آن حضرت در بخشی از سخنان خود فرمود: «خدا را بر آنچه ارزانی داشت، سپاسگزارم و بر اندیشه نیکو که در دل نهاد، شاکرم و بر نعمت‌های فراگیرش ثنا می‌گویم. نعمت‌هایی که از چشمه لطفش جوشید و عطاهای فراوانی بخشید و احسانی که پیاپی پراکند.
نعمت‌هایی که از شمار بیرون است و شکر و جبران آنها از توان افزون و درک نهایتش نه در حد اندیشه ناموزون است. بندگان را برای فزونی نعمت‌ها و استمرار عطا یا به شکر خویش فراخواند. برای تکمیل و فزون‌بخشی نعمت‌ها، خلایق را به کثرت ستایش واداشت. گواهی می‌دهم که معبودی جز او نیست و یکتایی است بی‌شریک. روح این گواهی، دوستی بی‌آلایش است که دل‌های مشتاقان با آن درآمیخته و آثارش در افکار پرتو افکن شده است. خدایی که دیدگان را توانایی دیدن، زبان را یارای بیان و گمان‌ها را قدرت بر ادراک او نیست».
حکمت آفرینش
حکمت آفرینش، پرسشی است که از دیرباز، اندیشمندان را به خود متوجه ساخته است. حضرت زهرا علیهاالسلام در بخشی از خطبه فدکیه به این مسئله اشاره می‌کند و می‌فرماید: «خدای متعالی، همه چیز را از هستی به نیستی درآورد و آنها را بدون وجود الگو و نمونه‌ای ایجاد کرد. با ید قدرت خود، همه را بالندگی داد و با اراده‌اش، به آفرینش موجودات دست یازید؛ بی‌آنکه به آفرینش آنها نیازمند باشد و از این صورتگری طرفی ببندد.
او می‌خواست حکمتش را آشکار سازد، مردم را به فرمانبرداری‌اش هشیار کند و بندگان را به عبودیتش رهنمون گرداند. پس آنگاه پاداش را در اطاعت و کیفر را در نافرمانی نهاد تا بندگان را از خشم و عذاب خود برهاند و به سوی بهشت و کانون رحمتش سوق دهد».
دومین پایه اسلام
نبوت، دومین بخش از اصول دین است. حضرت فاطمه علیهاالسلام در دومین بخش از خطبه خود در مسجد مدینه فرمود: «گواهی می‌دهم پدرم، بنده و فرستاده خداست. او را برگزید پیش از آنکه برای هدایت مردم بفرستد... و این در آن هنگام بود که بندگان در پسِ پرده نیستی و در پهنه بیابان عدم، سرگردان بودند... پروردگار، محمد (ص) را برانگیخت تا فرمانش را کامل و حکمش را نافذ کند و آنچه را مقدر ساخته بود، به انجام رساند، پیامبر دید که هر گروه آیینی را پذیرا گشته‌اند.
دسته‌ای بر گرد آتش در طوافند و گروهی در برابر بت به عبادت مشغولند و همگان یاد خدایی را که می‌شناسند، از خاطر زدوده‌اند. پس خدا، به نور محمد (ص) بساط ظلمت را برچید و دل‌ها را از تیرگیِ کفر رهانید و ابرهای تیره و تار را از مقابل دیدگان به یکسو فکند. پیامبر خدا (ص) برای هدایت مردم به پا خاست و... آنان را به آیین پابرجای اسلام رهنمون شد و به راه راست فرا خواند».
قرآن در کلام فاطمه علیهاالسلام
قرآن، کتاب خداست و راه رسیدن به سعادت ابدی در آن به روشنی نمایان است. زهرای مرضیه در این باره در خطبه فدکیه، خطاب به مردم می‌فرماید: «شما بندگان خدا! نگاهبانان حلال و حرام، حاملان دین و احکام، امینان خداوند بر خویش و پیام آوران او به سوی امت‌ها هستید. حقی از سوی خداوند بر عهده دارید و پیمانی را که با او بسته‌اید، پذیرفته‌اید. آنچه پیامبر خدا (ص) پس از خود در میان شما باقی گذاشته، کتاب گویایِ خداوند است که نور آن فروزان و شعاعش درخشان است.
قرآن کتابی است که دلایلش روشن، لطایف و دقایقش آشکار و ظواهرش نورانی است. پیروانش پرافتخارند و جهانیان بدیشان غبطه می‌خورند. کتابی که پیروی از آن، راهگشای رحمت الهی و شنونده‌اش، رستگار دو سراست. در پرتو آن، دلیل‌های روشن الهی را می‌توان دید و نیز تفسیر احکام و واجبات او را دریافت».
گزارش از کلثوم مومنی
انتهای پیام/79009/ذ40/ف4004
