به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه شهید والامقام حسین اجاقی در هفدهمین روز از آذرماه سال 1343 مصادف با روز ولادت امام حسین (ع) در کرمانشاه به‌دنیا آمد و به‌همین علت نام حسین را برای او برگزیدند.
شهید اجاقی در دامان پاک مادری دل‌سوز و مهربان و پدری زحمت‌کش پرورش یافت و سال‌ها در خانواده‌ای مذهبی روح و جان خود را با ندای قرآن و اسلام صیقل می‌داد.
وی سال‌های خردسالی خود را در زادگاهش کرمانشاه گذراند و همزمان با دوران دبیرستان او انقلاب اسلامی ایران به‌وقوع پیوست که این امر موجب شد ضمن کار و کمک به پدر برای تأمین معیشت خانواده در پیشبرد انقلاب، پخش اعلامیه‌ها و تظاهرات نقش مستمری ایفا کند.
این شهید در سال 1360 به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و چندی بعد در لشکر 27 حضرت رسول‌اکرم (ص) به‌عنوان معاون گروهان فعالیت چشم‌گیری داشت و پس از آن به تیپ نبی‌اکرم (ص) وارد و به‌عنوان فرمانده گردان منصوب شد.
به گفته دوستان و همرزمانش، خداوند شجاعت، اخلاص، رفتار و کرداری همچون امام حسین (ع) را در وجودش به‌ودیعه گذاشته بود و همیشه عاشقانه به شهادت نگریسته و آرزوی پرواز رفیع و خداپسندانه را در دل می‌پروراند.
اکثر فعالیت‌های این شهید والامقام در خط ولایت فقیه و رهبری بود و گفته‌های امام راحل را لحظه به لحظه حفظ می‌کرد و عمل کردن به آن را سرلوحه کار خود قرار می‌داد.
در خاطرات شهید اجاقی آمده است: هنگام عملیات والفجر 5 که در دشت مهران انجام گرفت در شب اول این منطقه را از وجود دشمنان پاک کرده و در منطقه سمت چپ ارتفاعات قلاویزان که دشمن سعی در سرگرم کردن ما کرده بود و قصد حمله از جناح راست را داشت، توانستیم با تعدادی از رزمندگان، کل‌قندی را آزاد کنیم.
وی در خصوص تجربیات خود می‌نویسد: زمانی که یک گردان از کرمانشاه با سازماندهی گردان 201 شهید اشرفی عازم منطقه مهران در جنوب غربی بود با شهیدانی همچون حمید مرادی، منصور شهبازی، مرتضی ملکی و حسین زارعی با تشکیل یک خط پدافندی به‌طول 4چهار کیلومتر با دو گروهان توانستیم خط یک پدافندی را حفظ کنیم.
در دست‌نوشته این شهید والامقام آمده است: امام خمینی (ره) استقامت را از ابراهیم (ع)، مهربانی را از عیسی (ع)، مکارم اخلاقی را از پیامبر‌اکرم (ص)، شجاعت را از امام علی (ع)، بردباری را از امام حسن (ع)، خروش را از حسین (ع)، عبادت را از زین‌العابدین (ع)، دانش را از باقر (ع)، تحمل را از کاظم (ع)، سیاست را از امام رضا (ع)، سخاوت را از جوادالائمه (ع)، صفای دل را از امام هادی (ع)، متانت را از امام عسگری (ع) و محبوبیت را از امام زمان (عج) گرفته بود.
شهید اجاقی در وصیت‌نامه خود می‌نویسد: ای حسین جان، عاشورای تو تنها یک شب و کربلایت یک مکان بود، اما بنگر هر شب ما عاشورا و هر روزمان زمین کربلاست.
وی ادامه می‌دهد: ای امام عزیز هر وقت صدای ملکوتی و الهی تو را شنیدم خوشحال بوده که در کنار حسین زمان خود هستم و خدا را همه روز شکر که ما را در برهه‌ای از زمان قرار داد که پیشوا و رهبرمان بودید.
در بخش دیگر وصیت‌نامه این شهید آمده است: ای امت حزب‌الله اگر ما نبوده و کربلا را ندیده‌ایم شاهد زمین‌های سرخ شده از خون غرب و جنوب بوده و اگر عباس را ندیده هزاران عباس بی‌دست را می‌بینیم که دست‌های خودشان را به درگاه الهی هدیه کرده‌اند.
اگر زینب را ندیده که در فراغ اهل‌بیت گریه کند و چنان سخن گوید که کاخ یزید را به لرزه در آورد، لیکن زینبانی را می‌بینیم که همچون او استوار در مرگ عزیزانشان کلام حق گفته‌‌اند.
در خاطرات مادر شهید آمده است: حسین برای پدر و مادر و همسر احترام زیادی قائل بود؛ بسیار خاکی و وارسته بود و گشاده‌رویی و خوش‌اخلاقی او نزد همگان عمومیت داشت.
سرانجام این شهید والامقام همگام با دیگر همرزمانش در نبرد علیه خصم کافر دلیرانه جنگید و شانزدهمین روز از تیرماه سال 1364 در سومین مرحله از عملیات کربلای 1 در جبهه مهران، قلب بامحبتش به سم گلوله صدامیان متلاشی شد و قامت استوارش به وسیله خمپاره شهید شد.
انتهای پیام/2700/ت40/چ3000
