به گزارش خبرگزاری فارس از قشم، فرح نیازکار، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه‌های شیراز و از اساتید پروازی دانشگاه قشم، یکی از چهار داور جشنواره کتاب سال قشم در نوشته‌ای که به جشنواره کتاب قشم ارسال کرده است، درباره کتاب خدرو پسر ناخدا ابراهیم گفته است: این داستان در زمره داستان‌های رئالیستی است که گاه در ترکیب با جریان سیال ذهن نویسنده، از حال به گذشته سفر می‌کند و خواننده را با جریان‌هایی آشنا می‌کند که دلیل حوادث، اتفاقات و احساسات کنونی راوی و یا دیگر کاراکترهای داستان است.
وی ادامه داده است: گاه ماجراهای این داستان فرم حلقوی به خود گرفته و داستان در داستان می‌شود، گاه نیز با مرور خاطره‌های راوی در برخورد با حوادث در این ساختار روبرو می‌شویم.
داور جشنواره کتاب سال قشم آورده است: داستان «خدرو پسر ناخدا ابراهیم» که براساس فرهنگ بومی و گفتمان بومی منطقه جنوب شکل گرفته است، به خواننده این فرصت را می‌دهد که به تجربه فضایی و موضوعی دست یابد که کمتر به آن پرداخته شده است.
این استاد دانشگاه در ادامه این یادداشت خود برای جشنواره کتاب سال قشم یادآور شده است: داستان به بیان سفرهای قاچاقی و دردسرهایی که ممکن است داشته باشد، پرداخته و به وضوح چهره قربانیان این امر اسفناک را به تصویر کشیده است.
وی افزوده است: ایرج اعتمادی (نویسنده این کتاب) کوشیده است تا با رویکرد به ادبیات انتقادی و تصویرسازی‌هایی دقیق از این شرایط نابسامان به زیر پوست کاراکترهای خود وارد شود و از زبان آنان، ناگفته‌ها و آمالشان را به تصویر کشد.
پرداختن به جزئیات برای طبیعی و ملموس نمودن صحنه‌ها، تکرار برخی از عبارات از روی آگاهی، روانی نثر و متنی که تا پایان با خواننده همراه است، پرداختن به مسائل یک طبقه اجتماعی و منطقه‌ای که کمتر مورد توجه قرار گرفته، از ویژگی‌های در خور توجه این اثر است.
طبق یادداشت نیازکار، این داستان از پایان خوبی برخوردار است و نویسنده توانسته به خوبی از عهده آن برآید. تغییر زاویه دید راوی توام با تغییر احساسات راوی، درگیر و دار حوادث گوناگون، پی رنگی قوی به داستان بخشیده است.
در ادامه این مطلب آورده شده است: به نظر می‌رسد نویسنده با انگیزه ایجاد یک تحول در قشر اجتماعی که یا نادیده گرفته می‌شود یا کمتر دیده می‌شود، دست به خلق رمانی اجتماعی – بومی زده است. او به خلق تصویری از زندگی در منطقه‌ای معلوم پرداخته، اگر چه حوادث داستان به گونه خطی پیش می‌رود اما جاذبه کلام و موضوع، مخاطب را تا پایان به همراه می‌برد. او بر آن است تا داستان هر روزه قربانیان قاچاق انسان را به چالش بکشد و با درون مایه‌ای رمانتیک پرده از این امر برمی‌دارد.
نیازکار متذکر شده است: اعتمادی در پرداخت شخصیت‌های داستانش نیز موفق بوده است، شخصیت‌های داستانش به ویژه راوی یا قهرمان داستانش ایستا نیستند و در خلال داستان متحول می‌شوند.
سرانجام اینکه، آنچه از مطالعه اثر ایرج اعتمادی می‌توان درک کرد این است که او در داستانش دغدغه هویت انسان و کرامت او را دارد.
براین اساس؛ اگرچه ایراداتی در ساختار ظاهری کتاب متوجه این اثر می‌باشد، با این همه ارزش‌های محتوایی داستان و تکنیک قوی نویسنده در شروع، اوج و پایان داستان، این اثر را در خور رتبه برتر جشنواره کتاب سال قشم قرار داده است.
انتهای پیام/88001/ذ/ظ1004
