به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، پس از اینکه نمایندگان مجلس شورای اسلامی به چهارمین گزینه پیشنهادی دولت یازدهم برای برعهده گرفتن مسئولیت وزارت ورزش و جوانان رأی اعتماد دادند، احتمال تغییرات در رأس ورزش اصفهان قوت گرفت.
در حال حاضر روزشمار خداحافظی محمدرضا محمدجواهری با ورزش اصفهان آغاز شده و طبیعی است که در این شرایط گمانه‌زنی‌ها در مورد گزینه بعدی مدیرکلی ورزش استان به اوج خود برسد.
از مدتی قبل برخی فعالان جامعه ورزش و جمعی از پیشکسوتان اصفهانی تحرکاتی را برای نقش‌آفرینی در انتخاب مدیرکل جدید ورزش استان اصفهان آغاز کردند و هر گروه تلاش داشتند مقدمات را برای به مسئولیت رسیدن گزینه مورد نظر خود فراهم کنند که در این میان تلاش تعدادی از منتقدان جواهری و یکی از نمایندگان مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی پررنگتر از سایرین بود.
در حال حاضر به نظر می‌رسد که شانس یکی از گزینه‌ها برای مدیرکلی بیشتر از دیگران است که در گزارش دیگری به طور مفصل در مورد گزینه‌های مطرح شده می‌پردازیم اما در این یادداشت روی سخن با تصمیم‌گیرندگان امر است.
استان اصفهان با وجودی که در ادوار سپری شده از المپیک تاکنون نتوانسته مدالی در پر اهمیت‌ترین رویداد ورزشی دنیا به دست بیاورد اما با این حال قدمت و سابقه ورزش دیار زاینده‌رود بر کسی پوشیده نیست.
به ویژه در یک دهه اخیر که استان اصفهان با توجه به وجود باشگاه‌های بزرگ ورزشی موفقیت‌های بزرگی را در عرصه ورزش حرفه‌ای به دست بیاورد تا جایی که به طور نمونه تنها دو تیم فوتبال اصفهانی در دور جدید لیگ قهرمانان آسیا توانسته‌اند به فینال این رقابت‌ها راه پیدا کنند.
از این رو می‌طلبد که برای انتخاب متولی ورزش نصف‌جهان تصمیم‌گیری کارشناسی صورت گرفته و با بررسی جوانب امر فردی برای تصدی این مسئولیت انتخاب شود که حضور وی حرکت ورزش اصفهان به سمت جلو را به دنبال داشته باشد نه اینکه توصیه‌های جمعی از افراد و برخی مصلحت‌سنجی‌ها آینده ورزش استان پهناور ما را در بر بگیرد.
ضمن اینکه نباید این واقعیت مهم را از نظر دور داشت که ورزش اصفهان برای دست‌یابی به اهداف عالیه نیازمند ثبات مدیریت است و مدیران استانی و تصمیم‌گیرندگان امر در صورتی که برای ایجاد تغییر در رأس ورزش اصفهان به نتیجه نهایی رسیده‌اند، باید گزینه‌های را مد نظر داشته باشند که بتواند طی چند سال متوالی برنامه‌هایش را در اصفهان پیاده کند نه اینکه چند ماه پس از حضور وی در اصفهان، در پی زمزمه مخالفان، سکان مدیریت ورزش لرزان شود و با هر نسیمی امکان سقوط آن وجود داشته باشد.
به عبارت دیگر استاندار اصفهان و وزارت ورزش و جوانان برای ورزش اصفهان بر روی گزینه‌ای به اجماع برسند که بتوانند برای یک برنامه میان مدت روی وی حساب کنند و تفکر مدیریت مقطعی را از ورزش نصف جهان دور کنند.
انتهای پیام/63006/ل30/پ3003
