به گزارش خبرگزاری فارس از قم، اعظم حاتمی: آبان‌ماه 1343 آبستن نخستین 13 آبان پر التهاب تاریخ ایران بود؛ روزی که خمینی کبیر به جرم اعتراض علیه قانون استعماری کاپیتولاسیون و در حقیقت به جرم دفاع از ملت مظلوم ایران دستگیر و به ترکیه تبعید شد.
و 14 سال بعد و 13 آبان و باز هم حادثه‌ای دیگر و این بار در غیاب رهبری نهضت؛ زمانی که امام راحل همچنان در تبعید به سر می‌برد گروهی از دانش‌آموزان ایرانی در حمایت از قیام الهی او توسط رژیم استعمارزده پهلوی به خاک و خون غلتیدند.
در سومین حادثه 13 آبان اما ورق برگشته بود؛ این بار این دانشجویان ایرانی و پیرو خط امام بودند که لانه جاسوسی شیطان بزرگ را تسخیر می‌کردند و به تعبیر رهبر کبیر انقلاب، انقلاب دومی را رقم می‌زدند اما نکته اساسی در هر سه این حوادث، نقش داشتن دولت ایالات متحده است.
آمریکا بر اساس سیاست استعماری نوین خود نه تنها در ایران بلکه در همه کشورها سعی در نفوذ و بسط پایه‌های قدرت خویش دارد و از سویی چون پایبند به هیچ یک از اصول اخلاقی و انسانی نیست، روش‌هایی را هم که مورد استفاده قرار می‌دهد بدون انطباق با این اصول طرح‌ریزی می‌کند چراکه رسوایی اخیر سردمداران این کشور در شنود مکالمات تلفنی همپیمانان و دوستان نزدیکش یعنی آلمان و فرانسه سند دیگری است بر بی‌توجهی آمریکا به تمام قوانین اخلاقی و حتی روابط و قراردادهای فی مابین میان دوستان.
آمریکا حتی پیش از انقلاب هم دوست ملت و دولت ایران نبود که اگر این چنین بود وضع کشوری با این همه سرمایه طبیعی و انسانی نباید بدانجا می‌کشید که حتی از تعمیر کوچکترین وسایل و تجهیزات خریداری شده نیز عاجز باشد و دست نیازش همواره به سوی کسانی دراز شود که جز غارت ثروتش اندیشه دیگری در سر نداشتند؛ مستشاران نظامی، صنعتی و حتی فرهنگی آمریکایی تا پیش از انقلاب همه امور را در ایران در اختیار گرفته بودند و جالب این‌که این کار آن‌ها را راضی نمی‌کرد و مایل بودند هر کاری که در کشور خود مجاز به انجامش هستند و حتی فراتر از آن را در ایران نیز مرتکب شوند و کسی کاری به کارشان نداشته باشد به همین دلیل دولت وقت ایران را که سرمایه‌ای جز اتکا و وابستگی به غرب نداشت واداشتند تا لایحه استعماری کاپیتولاسیون را به مجلس برده و آن را تصویب کند تا از این پس اتباع آمریکایی هر کاری می‌خواهند در ایران بکنند و هیچ دادگاهی هم صلاحیت رسیدگی به جرم آن‌ها را نداشته باشد ولی از آنجا که به اعتقاد خمینی کبیر، آمریکا هیچ غلطی نمی‌توانست بکند لزوم مبارزه با این قانون جدید بیش از پیش احساس شد و همین خشم فروخورده از سال‌ها دخالت ایالات متحده در ایران در قالب فریادی رسا از حنجره امام امت و رهبر نهضت بر سر دولتمردان ایرانی کوبیده شد و این بار آمریکا و حکومت وقت نتوانستند این فریاد کوبنده را تحمل کنند و نتیجه، سال‌ها تبعید و دوری از وطن بود.
و سال‌ها بعد وقتی گروهی از دانش‌آموزان مسلمان، همان‌ها که خمینی آن‌ها را سربازان در گهواره نامیده بود به پا خاستند تا همان فریاد کوبنده را ادامه دهند صدایشان در حنجره‌ها خشکید و به جای منطق با گلوله جوابشان را دادند ولی دژخیمان و سردمداران رژیم که این کارشان هم به دستور اربابان آمریکایی‌شان بود از این حقیقت غفلت کرده بودند که خون مظلوم پایمال نمی‌شود و چون فواره‌ای سرکش، طومار یزید و یزیدیان را در هم خواهد پیچید و همین امر سرآغازی شد بر برافروخته شدن شعله‌های انقلاب تا خانه چوبی و موریانه‌زده پهلوی را بسوزاند و ققنوس ایران دوباره از این میان برخیزد.
انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید آمریکا مانند مار زخم‌خورده‌ای شد که چاره‌ای جز در خود پیچیدن و ناله کردن نداشت ولی از آنجا که ذات دولتمردان این کشور بر پنهان‌کاری و خیانت استوار است این بار به نام سفارت‌خانه اما در حقیقت جاسوس‌خانه به توطئه‌چینی علیه نظام نوپای جمهوری اسلامی مشغول شدند ولی این نقشه آن‌ها نیز چندان کارساز نبود چون که انقلابیون ایرانی نه فقط گروهی از مردمان بودند که پشت سر رهبری فریاد سر دهند که هر کدامشان با درس‌آموزی از نهضت عاشورا و تمسک به حسین بن علی (ع) دنیایی از معرفت و بصیرت بودند و دریافتند که تا آمریکا در ایران حضور داشته باشد به دنبال ذلت و فلاکت ملت مسلمان خواهد بود به همین دلیل از میله‌های لانه جاسوسی بالا رفتند و انقلابی دیگر آفریدند.
و امروز پس از 33 سال از آن حادثه بزرگ که دست شیطان را از سرزمین الهی ایران قطع کرد به گذشته خود می‌نگریم و آینده‌مان را به نظاره نشسته‌ایم و در این میان، حال امروز ماست که چه می‌کنیم و چگونه می‌اندیشیم.
آمریکا همان آمریکاست و تغییری نکرده؛ دشمن همچنان به دشمنی‌اش ادامه می‌دهد که اگر می‌خواست تغییر رویه بدهد هواپیمای مسافربری ایران را هدف قرار نمی‌داد؛ هشت سال جنگ علیه ملتی مستقل به راه نمی‌انداخت؛ انواع تحریم‌های بین‌المللی و یک جانبه بر ضد ما تصویب نمی‌کرد و ده‌ها ظلم آشکار و پنهان دیگر که اگر نوشته شوند طوماری به بلندای 34 سال تاریخ را می‌طلبد و در مقابل راه اسلام و انقلاب که همان مسیر عاشوراست هم تغییری نکرده و نخواهد کرد.
شیوه‌ها و تاکتیک‌ها تغییر می‌کنند ولی هدف همان است که از ابتدا بود؛ اسلام‌خواهی و استقلال‌طلبی یعنی همان شعر «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» و این درست نقطه مقابل همان هدفی است که آمریکا تا امروز دنبال کرده و گفتار و رفتارش هم چیزی جز این را نشان نداده است؛ پس اگر دشمن همان است که بوده، راه ما نیز تغییری نمی‌کند و اشارات بنیان‌گذار کبیر انقلاب نیز گویای همین حقیقت است؛ «آمریکا، وابستگان و نوکران آن از اسلام سیلی خورده و با اسلام به دشمنی برخاسته‌اند»، «ما جرم‌مان این است که با آمریکا مخالف هستیم» و «این همه خون‌ریزی‌ها که در بلاد مسلمین می‌شود با تحریکات آمریکاست» و این‌ها تنها گوشه‌ای از بیانات آن بزرگ‌مرد تاریخ هستند.
و امروز هم رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌‌ای همان روش و سیره‌ای را دارند که رهبران الهی داشتند؛ «همه کسانی که عادت به تهدید زبانی ایران کرده‌اند، بدانند، پاسخ ما به هرگونه شرارتی بر ضد ملت ایران، پاسخی جدی و سخت خواهد بود» و این همان سرمشقی است که همه ما چه دولتمردان و مدیران کشور و چه مردم کوچه و بازار باید با تمسک به آن حرکت کنند و از مسیر اصلی خود منحرف نشوند.
امروز 13 آبان است و روز ملی مبارزه با استکبار جهانی؛ و باز هم مردم غیور و همیشه در صحنه قم، قم انقلابی، قم قهرمان مشت‌های گره کرده خود را به جهانیان نشان داده و هرچه فریاد دارند بر سر آمریکا می‌کشند.
انتهای پیام/2258/م40/آ3004
