به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، لحظات زندگی انسان‌ها همراه با خاطرات تلخ و شیرین زیبا و به یادماندنی است، از لحظه‌ای که متولد می‌شویم تا دوران بزرگسالی شکست، پیروزی، خنده، گریه، شادی، غم و اندوه و خیلی چیزهای دیگر را تجربه می‌کنیم و همه آنها در گوشه‌ای از ذهنمان مبدل به خاطرات به یادماندنی خواهد شد.
لحظه کودکی که ابتدایی‌ترین دوران زندگی هر انسانی است با آموختن‌های بسیاری همراه است، کودک با حرف‌های کودکانه‌اش شادی‌آفرین لحظه‌های والدین است، او از والدین محبت، صداقت، احترام و ... را می‌آموزد و کودکی کودکانه‌اش را با هزاران تجربه و درس سپری می‌کند.
روزگاری کودکان ما دست پدر و مادر را امن‌ترین پناه خود می‌دانستند و امروز هم همان تجربه شیرین همراه کودکان است، روزگاری لبخند والدین شادترین لحظه کودکان بود و امروز هم شادی والدین شادکننده لحظات آنهاست.
روزگاری پدر و مادر مطمئن‌ترین و راز نگه‌دارترین افراد زندگی کودکان بودند و امروز هم همان اطمینان قلبی برای کودکان نعمتی بزرگ است، اما روزگاری بود که از نصایح والدین بهره می‌بردیم، پند می‌گرفتیم و عمل می‌کردیم ولی امروز با اینکه نصیحت والدین همچنان باقی است از چشم گفتن‌های کودکان آنچنان که باید و شاید خبری نیست.
امروز از نشستن دور هم و گوش کردن به قصه‌های رویایی والدین خبری نیست و بازی با موبایل و رایانه و برنامه‌های تلویزیونی جای قصه‌های شبانه پدربزرگ و مادربزرگ را گرفته و قهقهه خنده‌های خانواده تبدیل به تبسم‌های زورکی و لحظه‌ای شده‌اند.
امروز از جمع شدن در کوچه‌ها و توپ‌بازی بچه‌ها و شکستن شیشه‌ها خبری نیست و دیگر نه پیرزن همسایه فریاد آرام باشید سر می‌دهد و نه توپی شیشه‌ای می‌شکند.
امروز دیگر دویدن کودکان در کوچه‌ها به چشم نمی‌خورد و صدای گریه کودکی که با افتادن بر زمین خراشی بر پا یا دستان کوچکش نشسته به گوش نمی‌رسد.
امروز دیگر بهترین بازی کودکان دویدن و خندیدن و بالا و پایین پریدن نیست، کودکان در کوچه به دنبال جمع کردن سنگ‌های هفت سنگ نیستند، کسی پشت در و دیوارهای خانه‌ها برای قایم باشک پنهان نمی‌شود کسی برای پیدا کردن دوست خود پشت دیوار کوچه پس کوچه‌ها سرک نمی‌کشد، کسی با گچ روی زمین خط‌های بازی را به تصویر نمی‌کشد و صدای برنده و بازنده شدن کودکان به گوش نمی‌رسد، امروز رایانه و موبایل همراه و دوست کودکان است و بازی‌های خشن جای خود را به تمام بازی‌های سنتی داده است.
امروز کودکان به جای گرفتن توپ خود که در حیاط همسایه افتاده با سرک کشیدن به سایت‌های مختلف دنبال دوستانی غیرهمجنس و همنوع از جاهای دیگر دنیا هستند، امروز اینترنت تنها وسیله تحقیق و پژوهش و ارتباط بزرگترها نیست بلکه وسیله وقت‌گذرانی خیلی از کودکانی است که زودتر از سن خود کارکرد آن را البته به صورت نادرست آموخته‌اند!
امروز کارتون‌های کودکانه و تماشای تلویزیون دیگر ذوق و شوق بیشتر کودکان را برنمی‌انگیزد و ماهواره و فیلم‌های خشن، ترسناک و خلاف موازین اسلامی جایگزین آنها شده است.
امروز رنگ کودکان غربی است، از مداد و دفترشان که عکس شخصیت‌های خارجی تزیین‌گر آن شده تا لباس و کیف و کفش‌هایی که با آرم شرکت‌های خارجی توسط آنها یدک کشیده می‌شود.
امروز برخی از کودکان استان کردستان به جای فریاد حاضر در سر کلاس درس، در خیابان‌ها و بازارها مشتری خود را برای کسب روزیشان فریاد می‌زنند و در بسیاری از خانه‌ها به جای بابا، کودک 10، 12 ساله نان می‌دهد....
این کودکان کار با دستفروشی در چهارراه‌ها، میادین اصلی شهر و خیابان‌های پرتردد به دنبال چندرغاز پولی هستند که بتوانند با آن مخارج مدرسه و یا فراتر از آن، مخارج زندگی خانواده بی‌سرپرستشان را تامین نمایند.
روزگاری زیباترین دوران زندگی، دوره‌ای بود به نام کودکی و امروز شاید! کودکی لحظه‌ای باشد برای آغاز زندگی!!
....................................
یادداشت از عدالت ناصری
...................................
انتهای پیام/79007/صا40/ف4004
