به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس از شهرستان بهشهر، به مناسبت روز جهانی سالمندان، به سراغ مرکز توانبخشی سالمندان (نیایش) این شهرستان رفتم تا از نزدیک با فعالیت‌های آن آشنا شوم.
مرکز توانبخشی نیایش بهشهر در آبان 87 تاسیس شد و از بدو فعالیت تا‌کنون با مدیریت دکتر رستمعلی عادل اداره می‌شود.
در حال حاضر دارای پنج پرسنل پاره‌وقت و پنج پرسنل تمام وقت است و همه‌روزه غیر از تعطیلات رسمی و جمعه‌ها از 8.30 تا 13 فعال است و غیر از یک‌شنبه‌ها بقیه روز‌ها به آقایان اختصاص دارد.
به گفته الهه نادری مسئول فنی مرکز توانبخشی سالمندان بهشهر، فعلاً 70 سالمند بالای 65 سال در این مرکز زیر پوشش خدمات توانبخشی رایگان از قبیل فیزیوتراپی، موزیک‌درمانی، بازی‌درمانی، تربیت‌بدنی، روانشناسی همچنین زیر نظر کارشناس تغذیه و مددکار اجتماعی با هدف آموزش شیوه زندگی سالم و افزایش امید به زندگی، قرار دارند.
وی افزود: اردو‌های تفریحی، زیارتی، جشن تولد، پیاده‌روی، ورزش صبحگاهی، موسیقی و روزنامه‌‌خوانی از برنامه‌های تعریف‌شده این مرکز است اما در هفته سالمندان، امسال پیاده‌روی در مسیر سالن تختی تا پارک ملت، جشن سالمندان، حضور در نماز جمعه و برگزاری کارگاه آموزشی سبک زندگی سالم با حضور سالمندان و خانواده‌های آنان برگزار می‌شود.
در ادامه با دو تن از سالمندان بهشهری عضو مرکز توانبخشی نیایش به گفت‌وگو نشستم.
اسدالله مهردادی 71 ساله و بازنشسته کارخانه چیت‌سازی است، 25 سال است که بازنشسته شده و پنج سال است که به مرکز نیایش می‌آید، شش فرزند و هشت نوه دارد.
وی از مرکز توانبخشی سالمندان بهشهر بسیار اعلام رضایت کرد و گفت: صد در صد راضی هستم، مربیان خوبی داریم، ورزش صبحگاهی و بازی‌های فکری داریم، موسیقی و خطاطی هم داریم، حاضریم صبح که نماز خواندیم، بیاییم مرکز و با بچه‌های آن دور هم باشیم.
مهردادی از بانیان مرکز توانبخشی نیایش بهشهر قدردانی و دعا کرد؛ خدا به آن‌ها توفیق و سلامتی بدهد که به فکر امثال ما بودند.
حسین‌علی صداقتی، سالمند دیگری است که دو هفته‌ای می‌شود به همین مرکز می‌آید، متولد 1318 است، هشت فرزند و 10 نوه دارد.
آن‌طور که خود می‌گوید؛ روزگاری را در کارگاه دندان‌سازی شهر تهران مشغول کار بود و بعد به بهشهر آمد و مغازه پوشاک راه‌اندازی کرد.
چند وقتی است که مغازه‌اش را اجاره داده و به پیشنهاد برادرش که او هم در این مرکز است، به جمع نیایشی‌ها پیوسته و اوقات فراغتش را خوب می‌گذراند.
صداقتی از این‌که به مرکز توانبخشی نیایش آمده احساس خوبی دارد و از محیطش لذت می‌برد.
از او پرسیدم اگر این مرکز نبود، چه‌کار می‌کردی، کجا می رفتی، گفت: جایی نداشتیم، حوصله‌مان سر می‌رفت.
بالاخره وقت صبحانه شد، مزاحم صرف صبحانه‌شان نشدم، قلم و کاغذم را بر‌داشتم و گفتم؛ از دیدن شما خوشحال شدم و امیدوارم سال بعد هم شما را این‌جا ببینم، آن‌ها هم گفتند؛ پیر شوی جوان.
انتهای پیام86001/س40/ض1002
