به گزارش خبرگزاری فارس از خوی، امروزه جاده‌ها به عنوان شاهراه‌های دسترسی به یک شهر و وسیله‌ای برای حمل و نقل و یکی از وسایل توسعه پایدار یک کشور محسوب می‌شوند. راحتی و وسعت این راه‌های حیاتی توسعه، موجب تسریع در امر پیشرفت هستند.
در مقایسه‌ای نسبی بین شهرهای هم طراز خوی و یا حتی کوچکتر از آن، متوجه می‌شویم که خوی چقدر از این قافله مواصلاتی و توسعه عقب مانده است و چقدر زمان نیاز هست تا بتوان جبران منافات کرد و قافله عقب ماندگی این شهر را بدون اغراق و غرض به جلو برد.
معلوم نیست، چقدر زمان طول خواهد کشید تا جاده‌های مهم خوی از جمله جاده خوی، ایواوغلی، خوی به تبریز و جاده خوی به سلماس بهبود نسبی یابند، آن هم اگر اراده‌ای باشد تا بخواهد این جاده‌ها را تبدیل به اتوبان کند.
نزدیک به یک دهه هست که نام پروژه تعریض مسیر 20 کیلومتری جاده خوی و ایواوغلی را که یکی از پرترافیک‌ترین مسیرهای ورودی خوی هست، توسط مسئولین به گوش مردم می‌رسد و حال پس از یک دهه شعار از طرف خوی تا سعیدآباد (کارخانه قند) این مسیر تعریض شده و مردم شاهد هستند که فقط از طرف سه راهی ایواوغلی تا یکی، دو کیلومتر شاهد خاک بازی پیمانکارانی هست که تعلل در اجرا به نفعشان هست و در این میان، کسی دلش به جان مردمی که از این راه رفت‌وآمد می‌کنند، نمی‌سوزد و از هدر رفتن خون کشته‌شدگان تصادفاتی که در این مسیر رخ می‌دهد ابراز پشیمانی نمی‌کنند و این در حالی است که این راه، مسیر ارتباطی شهرهای شمال استان‌های آذربایجان غربی و شرقی به مرکز و جنوب استان آذربایجان غربی به شمار می‌رود؛ پس تعریض یا اتوبان کشی در مسیرهای گفته شده تنها خواسته مردم خوی نیست، بلکه برای شهرها و استان‌های همسایه هم محاسن بسیاری دارد. هرچند شهرستان خوی به عنوان دومین شهر بزرگ استان آذربایجان غربی، چه به لحاظ وسعت و چه به لحاظ جمعیت محسوب می‌شود ولی با این حال وضعیت مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده‌ای در خوی نسبت به دیگر شهرهای آذربایجان غربی و استان‌های دیگر، وضعیت تاسف باری با خود حمل می‌کند.
در این باره همچنان شاهد بازدیدها، سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها و آماردهی مسئولین شهرستانی، استانی و کشوری هستیم؛ اما دریغ از یک عملکرد خاص در خصوص اتمام این پروژه و پایان دهی به مرگ و میر مردم بی‌گناه.
یادداشت: سعیدفرجی خویی
انتهای پیام/61009/ر30/ظ1004
