به گزارش خبرگزاری فارس از آبیک، فضا و محیط شهری باید توانایی پذیرش افراد و تأمین خدمات رفاهی به همه اقشار جامعه را دارا باشد، در غیر این صورت میتوان گفت محیط نامناسب بوده و میبایست نسبت به مناسبسازی آن اقدام شود.
از طریق مناسب سازی محیط شهری، همه افراد جامعه امکان دسترسی به محیط و عناصر شهری و فعالیت در عرصههای مختلف زندگی را که حق طبیعی و لازمه حیات انسان است، خواهند داشت.
گاه یک پله، یک گذرگاه باریک و یا یک کف خاکی از جمله عوامل بازدارنده خروج معلولان از منزل به شمار میرود و همین مسئله عمدهترین عامل انزوای معلولان است.
نابسامان بودن فضاهای شهری و عدم انطباق آن با نیازها و خواستههای معلولان علاوه بر منزوی کردن آنان سبب میشود تا در بلند مدت خسارتهای اجتماعی و اقتصادی عظیمی بر کشور وارد شود.
سازگار ساختن محیط شهر با نیازهای معلولان جسمی و حرکتی در واقع بازگرداندن معلولان به اجتماع، زندگی و فعالیت است. رفع این موانع از پر اهمیتترین اقدامهایی است که ضامن مشارکت هرچه بیشتر معلولان در امور مربوط به جامعه خودشان است.
بهلول کشاورز هدایتی رئیس اداره بهزیستی شهرستان آبیک با توجه به اهمیت مناسبسازی فضا، محیط و مبلمان شهر آبیک برای معلولان این شهرستان و گلایههای معلولان از خبرنگار فارس خواست که گفتوگویی در این زمینه داشته باشد، این گفتوگو در ادامه می آید.
فارس: آیا معلولیت ناتوانی است؟
معلولیت ناتوانی نیست بلکه یک سری محدودیتها در حوزه جسمی افرادی است که آنان را در فعالیتهای فردی و اجتماعی نسبت به افراد سالم کمی محدود میکند و در واقع معلولیت محدودیت است.
نگاه به معلولیت در جامعه چگونه است؟
متأسفانه نگاه به جامعه معلول تفکر و نگاه سنتی یعنی نگاه ترحمآمیز است که باید به طور مستقیم به معلول کمک کرد و به او یاری رساند.
پیامد منفی این نگاه در معلولان چیست؟
پیامد منفی این است که اعتماد به نفس و عزت نفس معلولان را پایین میآورد یعنی کمک به معلول به دلیل عدم انجام وظایف به خاطر نگاه اشتباه ماست.
پس نگاه به معلولیت در جامعه چه نوع نگاهی باید باشد؟
نگاه به معلولیت باید نگاه مشارکتی، فرصتسازی و توانمندسازی باشد به این نحو که با توجه به شرایط فیزیکی معلول باید فرصت دهیم تا بتواند مانند افراد عادی و سالم در حوزه شهروندی با مسئولان همکاری داشته باشد که با تحقق این نگاه، حرمت و کرامت انسانی معلولان حفظ شده و اعتماد به نفس این قشر افزایش یافته و تقویت میشود.
البته لازم به ذکر است که نباید به معلول به عنوان فرد هزینهبر در جامعه نگاه کرد چراکه برخی هزینهها با تفکر اشتباه برنامهریزی شده و به نام هزینه معلولان تمام میشود.
اگر تفکر مثبت در زمینه معلولان وجود داشته باشد نه تنها با معلولان مشکلی نخواهیم داشت بلکه هزینههای اضافه نیز از میان برداشته میشود.
در صحبتهایتان به عدالت اجتماعی اشاره کردید این چه نوع عدالتی است که باید در جامعه به آن پرداخته شود؟
در فرصتهای برابر عدالت اجتماعی ایجاد فرصتهای برابر برای بهرهمندی از موهبتهای اجتماعی برای همه افراد جامعه است که معلولان نیز عضوی از این جامعه بوده و باید از این فرصتهای برابر بهرهمند شوند.
در شهرستان آبیک چند معلول جسمی و حرکتی داریم؟
511 معلول جسمی و حرکتی در شهرستان آبیک زندگی میکنند.
مشکلات معلولان جسمی و حرکتی برای حضور در سطح شهر آبیک چیست؟
برای استفاده بهینه معلولان حرکتی از امکانات موجود در شهر آبیک بسیاری از خیابانها، محیطهای اداری و اماکن تفریحی باید مناسبسازی شوند تا معلولان بتوانند از این امکانات استفاده کنند.
گرچه مناسبسازی دستگاههای خودپرداز، مناسبسازی ورودی بانکها و ادارات و نهادها و مناسبسازی محیطهای ورزشی و استادیومها برای استفاده معلولان بخشی از اقداماتی است که برای رفاه این قشر باید انجام شود.
بهسازی معابر برای رفت و آمد راحتتر معلولان و جانبازان باید صورت گیرد و پیادهروها نیز مناسب این قشر باشد.
از مسئولان چه انتظاری دارید؟
از مسئولان ادارات و نهادها انتظار داریم همکاری لازم را داشته باشند و در اجرای طرح مناسبسازی فضا و محیط شهری و ادارات تعامل و همکاری داشته باشند.
لازم به ذکر است، قانون جامع حمایت از معلولان یک قانون ارزشمند است که در صورت اجرای کامل این قانون، مشکلات معلولان برطرف میشود.
باید از همه توان برای رفع مشکلات معلولان و سایر افراد تحت پوشش استفاده کنیم و از ظرفیت ممکن بهره ببریم.
انتهای پیام/77006/ی40/ظ1004