حسینعلی حاجی دلیگانی امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان با اشاره به فرا رسیدن سالروز پذیرش قطعنامه 598 توسط ایران (1367 ه ش) اظهار کرد: قطعنامه 598 یکی از قطعنامه‌های شورای امنیت است که در 29 تیر 1366 برای پایان دادن به جنگ ایران و عراق صادر شد، این قطعنامه از نظر کمی و تعداد واژه‌های به کار گرفته شده، مفصل‌ترین و از نظر محتوا اساسی‌ترین و از نظر ضمانت اجرا قوی‌ترین قطعنامه شورای امنیت در مورد جنگ ایران و عراق بوده است.
وی با اشاره به تفاوت‌های عمده قطعنامه 598 با قطعنامه‌های پیشین افزود: شورای امنیت سازمان ملل متحد حدود 10 بیانیه و 10 قطعنامه درباره جنگ ایران و عراق صادر کرد، که شاخص‌ترین آن قطعنامه 598 بوده است.
عضو فراکسیون اصول‌گرایان ادامه داد: این قطعنامه با قطعنامه‌هاى پیشین شورای امنیت متفاوت بود و مهم‌ترین تفاوت آن از نظر صورى، قرار گرفتن آن در قالب فصل هفت منشور ملل متحد بود که آن را از حالت توصیه خارج و براى دو طرف جنگ لازم‌الاجرا می‌کرد.
وی گفت: از نظر محتوایى نیز این قطعنامه از قطعنامه‌هاى پیشین شورای امنیت جامع‌تر بود و در آن سعى شده بود و برخى دیدگاه‌ها و خواسته‌هاى ایران مورد توجه قرار گیرد.
حاجی دلیگانی با بیان اینکه برای ایران به منظور پایان یافتن جنگ چند راه بیشتر وجود نداشت، تاکید کرد: بایستی رژیم بعثی عراق که جنگ را آغاز کرده بود، می‌پذیرفت که به عنوان آغازگر جنگ خسارات جنگ را بپردازد و اعلام کند به صورت رسمی قرارداد 1975 را که قرارداد مرزی بین دو کشور است را قبول دارد که در نهایت با مذاکره جنگ تمام می‌شد، اما صدام حسین چنین اقدامی را انجام نداد و فقط از آتش بس صحبت می‌کرد، بنابراین مذاکره با رژیم صدام حسین امکان‌پذیر نبود.
وی در مورد علت دیگری که برای پذیرش قطعنامه 598 از سوی ایران وجود داشت، تصریح کرد: این قطعنامه تا حدود بسیاری متفاوت از قطعنامه‌های دیگر بود، زیرا این قطعنامه با تلاش‌ها و پیگیری‌های وزارت خارجه جمهوری اسلامی و با چانه‌زنی‌هایی که در مجامع مختلف و در شورای امنیت صورت گرفته بود، به گونه‌ای تنظیم و ارائه شد که تا حدودی خواسته‌های ایران را در بر می‌گرفت و از این رو سبب شد که با توجه به شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی و ابعادی که این جنگ پیدا کرده بود جمهوری اسلامی ایران قطعنامه 598 را بپذیرد.
انتهای پیام/63023/ب30/ژ1001
