به گزارش خبرگزاری فارس از اردبیل، شهرستان خلخال در جنوب استان اردبیل از دیرباز به لحاظ قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی خاص از ظرفیت بسیار ممتازی برای گردشگری و طبعیت‌گردی برخوردار بوده است.
این خطه آمیخته با فرهنگ و ادب از یک سو به علت قرار‌گیری در سمت حاشیه شرقی گیلان و به دلیل وزش بادهای مرطوب از سمت استان گیلان، شاهد رویشگاه‌های بی‌نظیر جنگلی با درختان مثمر و غیر مثمر می‌باشد و از سوی دیگر هم مرز بودن شهرستان خلخال از طریق چندین نقطه خاص با استان گیلان موجب شده که این منطقه در قدیم‌الایام جهت تردد اهالی به گیلان و در عصر جدید نیز به عنوان یک منطقه گردشگری محسوب شده و همه روزه شاهد حضور گروه‌های مختلف گردشگری از سراسر ایران و گردشگران به صورت گروهی با هدایت راهنمایان تورهای گردشگری در اندبیل خلخال هستیم.
این گزارش شما را با اصلی‌ترین و قدیمی‌ترین مسیر ارتباطی اهالی قدیم خلخال به استان گیلان «چاروادار یولی» در مسیر جاده قدیمی ناو آشنا می‌کند مسیری که شاید پدران و اجداد ما سال‌ها پیش با چهارپایان آن را طی کرده‌اند، راهی که امروزه با نام «چارودار یولی» و به نام مسیر نو معروف است.
طبق گفته افراد مسن‌تر و سالخوردگان این دیار قبل از احداث جاده خلخال به اسالم، این مسیر پیاده‌روی یکی از راه‌های ارتباطی اهالی شهرستان خلخال با استان گیلان و شهر اسالم بوده و از قدیم‌الایام به عنوان یک راه مالرو تردد و جابجایی مسافر و بار از طریق این مسیر صورت می‌پذیرفته است.
چه زمستانهایی که برخی اهالی خلخال در منطقه«گیوره» قربانی سوز و سرمای زمستان آن شده و هیچگاه به آغوش خانواده‌هایشان باز نگشتند و هم اکنون نیز در پایین دست روستای اندبیل گورستانی خاموش از کسانی است که این راه رفته را باز‌نگشته‌اند و در آنجا توسط اهالی مدفون شده‌اند.
«گیوره» نام مکانی است که از فراز این نقطه تصاویر بسیار زیبا و جلوه‌ای از طبیعت بسیار بکر قابل رویت می‌باشد که دریای ابری که پشت کوه آرام گرفته یکی از این زیبایی‌هاست.
قدم به قدم از فراز این نقطه روستای ییلاقی کری و قسمتی از آن که بسیار هموار بوده و به «کری‌دوزی» معروف می‌باشد قابل رویت است که چشمه آب بسیار گوارایی نیز دارد.
راهنمای تور طبعیت‌گردی خلخال و عضو هیئت کوهنوردی اداره ورزش و جوانان خلخال در گفت‌و گو با خبرنگار فارس در اردبیل اظهار داشت: روستای اندبیل در حال حاضر برای اکثر طبیعت‌گردان و کوهنوردان کشورمان شناخته شده است و آغازین نقطه سفر به جاده ناو از محل تفرجگاه اندبیل و از پیج خم جنگل‌های اندبیل آغاز می‌شود.
میلاد شیرعلیپور در خصوص مسیر پیاده‌روی و تور‌گردی خلخال به اسالم گفت: این مسیر غیر از جاده آسفالته خلخال به اسالم بوده و با آن متفاوت است.
عضو هیت کوهنوردی خلخال تصریح کرد: برای طبیعت‌گردی در این منطقه باید مسیر از چشمه میرعادل در تفرجگاه اندبیل آغاز کرد و بعد از حدود یک ساعت طی مسیر سربالایی به بالاترین نقطه مسافرتمان یعنی همان «گیوره» می‌رسیم.
میلاد شیرعلیپور یادآور شد: آنجا همان مرز بین خلخال و تالش است مرزی که ورزش بادهای سرد زمستانی آن و بادهای مرطوب و باران‌زای آن تفرجگاه اندبیل را زنده نگه داشته است.
این عضو هیئت کوهنوردی افزود: این مسیر زیبایی خاصی دارد، بکر بودن آن را با هیچ چیز نمی‌توان عوض کرد. جاده مالرو همینطور ادامه می‌یابد تا در ادامه مسیر به سمت جنگل‌های پایین دست سرازیر شده و ادامه مسیر ما همواره در کنار رودخانه ناورود خواهد بود و تازه بعد از پنج ساعت پیاده‌روی در دل کوه و جنگل و مرتع به روستای« ناو» می‌رسیم و از مسجدی به نام «آشاغی مسجد دره» عبور می‌کنیم.
شیرعلیپور در خصوص مسیر ناو به گیلان نیز بیان داشت: از شهر خلخال بیش از پنج ساعت طول مسیر پیاده‌روی می‌باشد که اکثر طبیعت‌گردان برای روز اول این مسیر را انتخاب کرده و برای استراحت و تجدید قوا « شب‌مانی» روستای ناو را انتخاب می‌کنند روستایی با امکانات بسیار ابتدایی ولی مردمانی خونگرم، مهمان‌نواز و با صفا که عموماً از هموطنان اهل تسنن هستند.
وی در خصوص روز دوم سفر خاطرنشان کرد: بعد از استراحت شبانه گروه باید تا رسیدن به نقطه نهایی در امتداد روخانه تا رسیدن به روستای «لوکاتاشون» از روستاهای گیلان و نقطه پایانی مسافرت حدود 15 کیلومتر مانده به اسالم و محل تلاقی با جاده آسفالته خلخال اسالم تا سه راهی کافه رحیم آباد خواهد بود که حدود 6 تا 8 ساعت و بسته به میزان آمادگی بدنی طبیعت‌گردان طول خواهد کشید.
عضو هیئت کوهنوردی اداره ورزش وجوانان خلخال گفت: پیاده‌روی روز دوم کمی سنگین‌تر بوده و در مسیر از محل‌های خلیان، قهوه خانه و «درگه‌بین» که نام فارسی آن «دریابین» است و در امتداد آن از بلندی آن دوردست دریای خزر دیده می‌شود که دارای فضای رویایی و جنگلی همراه با رودخانه می‌باشد.
شیرعلییور در خصوص اقامت در ناو گفت: اقامت در ناو با وجود امکانات جدید از قبیل چادر و چرا غ‌های همراه مسافران شبی به یادماندنی و پرخاطره است.
وی آمادگی بالای جسمانی را مهمترین عامل برای ادامه مسیر ذکر کرد و یادآور شد: این مسیر راه طاقت‌فرسایی است و هر جسم و بدنی که آمادگی لازم را نداشته باشد در طی مسیر از شدت پیاده‌روی و فرط خستگی در ادامه مسیر با سختی مواجه می‌شود.
راهنمای تور طبعیت‌گردی خلخال عنوان کرد: مسیر جنگلی «ناو» مسیر مالرو با پوشش کوهستان و جنگل است و کوهپیمایی در این مسیر بدون راهنما و شناس محلی میسر نیست زیرا این منطقه جنگلی شبیه به هم بوده و در صورت گم شدن در این مسیر گروه با مشکل مواجه خواهد بود و از این رو توصیه می‌شود حتماً تورهای گردشگری برای طی این مسیر از راهنما استفاده کنند.
یکی از اعضای گروه که معلم و کارشناس فرهنگی است، گفت: از زیبایی‌های بی‌نظیر این مسیر نزدیکی دریا به این مکان است که موجب شده تا ابرها دائم آسمان منطقه را به صورت پراکنده پوشانده و دریایی از مه در داخل جنگل و کوهستان پدید آید.
یکی از هموطنان ساکن در روستای ناو می‌گوید: کودکی هفت ساله بودم که همراه پدر و خانواده‌ام در این مکان زندگی می‌کردیم، صدای باد در بین درختان جنگل پیچیده بود و آن روزها از اهالی خلخال حدود 11 نفر با پای پیاده و بارهایشان سوار بر قاطر و اسب راهی خلخال بودند. پدرم از بار سفرشان و اینکه چرا امشب را روستا نمی‌مانند پرسید. چاروادارها گفتند: ما برای اهالی روستا آذوقه و نفت می‌بریم شاید اگر دیر برسیم اهالی از سوز سرما با مشکل مواجه شوند از این روز به طی مسیر ادامه خواهیم داد.
وی می‌گوید: یادم می‌آید که چاروادارها آهسته و پشت سر هم از جلوی چشمانم در دریایی از مه در داخل جنگل محو شدند و امروز که 64 سال دارم حس می‌کنم که چقدر سختی‌ها در آن زمان وجود داشته که مردم برای تهیه نفت و آذوقه خود و خانواده شاید روزها و شب‌ها مسیر کوه و جنگل را طی می‌کردند و باید شکرگزار نعمت‌هایی باشیم که خداوند ارزانی داشته است.
محقق و مورخ خلخالی نیز در خصوص مبدا سفر یعنی تفرجگاه اندبیل از دید اقلیم و تاریخ به خبرنگار فارس در اردبیل گفت: این منطقه از نظر اقلیم به علت موقعیت خاص جغرافیایی به عنوان یکی از دالان‌های هوایی منطقه خلخال محسوب می‌شود که به طوری که در اولین جریان توده هوایی خزر به صورت وجود مه در این تفرجگاه مشاهده می‌شود و از شهر خلخال نیز قابل رویت است که مردم متوجه جریان مه و سردی هوا می‌شوند.
داود مغیثی ابراز داشت: این منطقه پیشینه تاریخی داشته و قدمت آن به دوران حکومت سلجوقیان و ساسانیان برمی‌گردد که قلعه «کافا» اندبیل یکی از آثار باقیمانده این دوره تاریخی محسوب می‌شود.
وی یادآور شد: در گذشته منطقه خلخال شامل 70 قطعه باستانی و تاریخی بوده که هر کدام به عنوان مراکز حکومتی و نظامی محسوب می‌شد که در جریان حمله قزل ارسلان «یکی از پادشان دوره ایلخانی» به منطقه خلخال شاعر معروف قرن پنجم و ششم هجری «اثیرالدین اخسیکتی» در خلخال ساکن بوده و در جهت دفع این حمله قصیده‌ای در مدح خلخال به قزل ارسلان پادشان آن زمان فرستاده که مورد تایید ایشان قرار گرفته و از حمله به خلخال منصرف شده است.
این محقق و مورخ تاریخ خلخال تصریح کرد: منطقه خلخال شامل یک محدوده جغرافیایی وسیع می‌شود که در دوران مختلف علی‌الخصوص دوران مغول مورد تاخت و تاز قرار گرفته است که مشهور‌ترین این وقایع جنگ شاهرود «قلعه دیز» و ماجرای خداوند خورشاه می‌باشد.
مغیثی افزود: حتی در 100 سال پیش به گفته اجدادمان و گذشتگان و کسانی که در این مسیر رفت و آمد می کرده‌اند، کسانی در راه رفتن به گیلان جان می‌سپردند که در زمستان پیدا کردن آنها در زیر برف و بوران سخت بوده و اجساد در اواخر اردیبهشت و فصل گرم پیدا می‌شده است.
گزارش و تصاویر از : سید مصطفی مرادخانی
انتهای پیام/62008/ی40/پو3002
