به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در پیشاور، حمله پهپادها و افزایش عملیاتهای تروریستی و انتحاری در ایالت خیبرپختونخواه باعث بیسرپرست شدن خانوادههای زیادی میشود. زنانی که شوهران خود را بر اثر حمله پهپادها یا عملیاتهای تروریستی از دست دادهاند مجبورند خودشان هزینه زندگی را تأمین کنند.
اداره زندگی برای بیوه زنان بسیار مشکل است و آنان مجبورند با کار در خانههای مردم هزینههای اولیه زندگی را تأمین کنند این در حالی است که تأمین هزینه تحصیل فرزندان برای خانوادههایی که به سرپرستی زنان اداره میشود، غیر ممکن است و گاهی تمام اعضای خانواده مجبورند کار کنند.
«میناگل» یکی از زنانی است که شوهر خود را بر اثر عملیات انتحاری در مسجد چارسده واقع در ایالت خیبرپختونخواه از دست داد.
وی در مصاحبه با رسانهها عنوان کرد: روز عید بود و همسرم با خرید لباس نو به مسجد رفت تا پس از ادای نماز عید به خانه بازگردد و با هم جشن بگیریم اما وی بر اثر عملیات انتحاری کشته شد و پسرم در حالی که به شدت زخمی بود به بیمارستان انتقال یافت.
وی افزود: با بعضی از زنان دیگر که سرپرست خانواده خود را بر اثر حمله پهپادها از دست دادهاند دوست است و آنان نیز در این زمینه که زنان بیسرپرست برای گذران زندگی حاضرند حتی دست نیاز به سوی بیگانگان به ویژه کشورهایی که دشمن پاکستان هستند دراز کنند هم عقیده هستند.
این در حالی است که تقریبا 22 زن بیسرپرست در منطقهای از چارسده با هم زندگی میکنند آنان با ناامید شدن از دولت پاکستان در حالی که از صدقه گرفتن و کار کردن در خانههای مردم خسته شده بودند به سازمان «یو اس اید» که از جانب آمریکا برای کمک به مردم پاکستان تأسیس شده است، مراجعه کردند.
این سازمان با تأمین هزینه یک کارگاه خیاطی زمینه شغل را برای آنان فراهم کرد. فروش هر لباس 25 تا 50 روپیه سود دارد و زندگی به خوبی اداره میشود.
فرزندان بیشتر خانوادههای بیسرپرست از مادران خود سوأل میکنند چه کسی پدرشان را کشته است و آنان پاسخ میدهند ظالمها و افراد ستمگر اما در دل خود میدانند که آمریکا و گروه های شبه نظامی تحت سرپرستی این کشور مسئول کشتن همسرانشان هستند اما نمیتوانند این موضوع را به کودکانشان که توسط یک سازمان خیریه آمریکایی سرپرستی میشوند، توضیح دهند.
سازمان یو اس اید هزینه تحصیل کودکان بیسرپرست را نیز به عهده گرفته است.
حال سوال اصلی اینجاست که آیا کودکانی که والدین خود را به واسطه سیاستهای منفعت طلبانه آمریکا و وابستگان آنان از دست دادهاند، و یا به فقر مبتلا شدهاند و بنابر اجبار دست نیاز به سوی چنین سازمانهای غیر بومی و غربی روی میآورند، آیا میتوانند در آیندهای نه چندان دور، به کشور خود وفادار مانده یا سفیر فرهنگ غربی میشوند؟
انتهای پیام