به گزارش خبرگزاری فارس از قروه، اقروه یکی از شهرستان‌های استان کردستان در ارتفاع 1790 متری از سطح دریا قرار دارد. که از شمال به شهرستان بیجار، از شرق و جنوب شرقی به شهرستان همدان، از جنوب به شهرستان سنقر و از غرب به شهرستان دهگلان محدود می‌شود. آب و هوای قروه نسبتا سرد و نیمه خشک است و میزان بارندگی سالانه به طور متوسط در حدود 480 میلی‌متر است.
قروه در مسیر راه اصلی سنندج ـ همدان قرار دارد و از این راه به طول 77 کیلومتر به سوی جنوب شرقی تا شهر همدان و به طول 87 کیلومتر به سمت شمال غربی تا سنندج فاصله دارد.
محدوده کنونی شهرستان قروه از قرن نهم به بعد در قلمرو علی شکر از امرای جهانشاه میرزا قراقوینلو بوده است. ظاهرا بلوک اسفندآباد ( شهرستان قروه کنونی ) در دوره حکومت قراقونیلو ها به همدان تعلق داشته و در زمان کنون پسر بلافصل اردلان که حاکم کردستان در سال‌های 606 تا 626 ه.ق بوده است به کردستان الحاق شده است.
در سال 901 ه.ق قلمرو علی شکرشاه به انضمام مهربان و جوانمرد کنونی به سرخاب‌بیک پسر مامون‌بیک واگذار می‌شود. در دوره قاجاریه در دارالحکومه اسفندآباد که در قدیم قلمرو علی شکر نامیده می‌شد و یکی از بلوکات هجده‌گانه سنندج به شمار می‌رفت در قریه قصلان بود. در عهد امان‌الله خان بزرگ قصلان قلعه، عمارات، مسجد، باغ و بیشه فراوانی داشته است.
مستندات تاریخی نشانگر آن است که قروه نه تنها به عنوان یک شهر در دوره قاجاریه مطرح نبوده بلکه مراکز جمعیتی روستای دیگری که در اطراف آن وجود داشته مانند روستای قصلان بدون تردید یک مرکز جمعیتی، قدیمی در منطقه محسوب می‌شده و از اهمیت و مرکزیت بیشتری برخوردار بوده است.
با احداث و اهمیت یافتن راه همدان - سنندج به تدریج روستای قروه که بر سر این راه قرار داشته موقعیت میان راهی می‌یابد و به واسطه همین موقعیت اندک‌اندک رشد کرده و تا سطح یک شهر ارتقاع یافته است.
قرائن تاریخی موید آن است که این روند از اواخر دوره قاجاریه شروع می‌شود هسته اولیه روستای قروه در کنار چشمه سراب و در ارتفاعات جنوب غربی شکل گرفته است. این ارتفاعات بر دشت وسیع حاصلخیز شمال و شمال شرقی خود مسلط بوده است. عامل اصلی رشد چشمگیر شهر در سال‌های 1335 تا 1365 در درجه اول قوی‌تر شدن ارتباط بین سنندج و همدان و سپس اهمیت شهر قروه در رابطه با مراکز زراعی اطراف خود برای تامین خدمات بوده است و گسترش شهر در امتداد جاده سنندج به همدان از شمال شرقی تا جنوب شرقی بوده است.
از نظر وجه تسمیه اشاره شده که قروه معرب کلمه فارسی میانه ( گوربگ) است که احتمالاً بر حسب قرائن معین اصل این کلمه نه( مادی) بلکه (کاسی ) ماقبل مادی است. به هر حال، مرکب از ( گروگور) یعنی (دشت و صحرایی هموار) و از این جهت است که ( گور) با (بگ) به معنی خدا که برروی هم گوربک (قروه – دشت خدا) است.
در خصوص وجه تسمیه این شهر روایات گوناگون دیگری نیز عنوان شده است از جمله: قروه در اصل گل‌وا (( Galva)) بوده و به محلی اطلاق می‌شد که گل در آن زیاد بوده و با اندکی بارندگی گل بوجود می‌آید.
واژه قروه را گل‌وا ((Golva)) نیز گفته‌اند و در اصطلاح به محلی اطلاق می‌شود که در آن گل زیاد بعمل می‌آمد.
مردم قروه به زبان کردی و ترکی آذری تکم می‌کنند، ارتباط با شهر همدان از یک سو و تأسیس تشکیلات اداری تابع استان کردستان از سویی دیگر موجب شه که فرهنگ محلی از آمیختگی فرهنگ کردی و آذری به وجود آمده و در این بهم پیوستگی، هسته جمعیتی و نگهداری ثابت و مداوم آن در منطقه بی‌نهایت مؤثر بوده است.
در حال حاضر 165 اثر تاریخی و گردشگری در شهرستان قروه شناسایی شده است که از این تعداد 115 تپه، 34 محوطه، 14 بنا و 2 بافت تاریخی است که از مهم‌ترین این آثار می‌توان به مجموعه تفریحی سراب کوثر، امامزاده و چشمه آبگرم طبیعی باباگرگر، پل تاریخی فرهادآباد، حمام قصلان، آثار صخره‌ای فراتاش(فرهاد تراش)، منطقه حفاظت شده بدر و پریشان اشاره کرد که در گزارش‌های مفصلی به معرفی این جاذبه‌ها خواهیم پرداخت.
بد نیست بدانید در نوروز امسال بیش از 124 هزار مسافر از اماکن تاریخی قروه بازدید کردند که سراب کوثر با 62 هزار بازدید کننده رکوردار میزبانی از مسافران نوروزی در قروه بود و باباگرگر و حمام قصلان در رده‌های بعدی قرار داشتند.
اگر هنوز برای تعطیلات نوروز امسال مکان خاصی را برای مسافرت انتخاب نکرده‌اید منتظر سلسه گزارش‌های فارس درباره معرفی اماکن دیدنی و جاذبه‌های گردشگری قروه باشید.
=============
انتهای پیام/79009/ی40/ژ1001
