به گزارش خبرگزاری فارس از قیروکارزین، گاهی اوقات با شنیدن یک کلمه تصویر ویژه‌ای در ذهن آدمی شکل می‌گیرد و این خاصیت برای کلمه «کارگر» به خوبی وجود دارد چرا که با شنیدن این کلمه تصویر انسانی نحیف با انبوهی از مشکلات مالی در ذهن‌مان تداعی می‌شود و شاید بتوان گفت با وجود مشکلات عدیده این صنف، این تصویر آشنا چندان نیز غیر واقعی نیست.
هر روز صبح که از خانه قدم بیرون می‌گذاریم کوچه‌ها و خیابان‌ها را نظافت شده و تمیز می‌بینیم و بارها نیز شاهد تلاش رفتگران سخت‌کوش بوده‌ایم که سرگرم نظافت معابر در گرما و سرما بوده‌اند و بسیاری از ما، حتی یک بار با رفتگران هم صحبت نشده و یک خدا قوت خشک و خالی نیز به آنان نگفته‌ایم.
یکی از رفتگران شهرداری قیروکارزین در پاسخ به این سئوال که از حقوقت راضی هستی یا نه، اظهار داشت: راضی هستم به رضای خدا و هرچه بدهند می‌گیرم، چاره‌ای ندارم هیچ‌کس به حرف ما گوش نمی‌دهد، من تا به حال در عمرم با خبرنگار جماعت صحبت نکرده‌ام و بلد نیستم مصاحبه کنم.
وی افزود: شغل ما به واقع سخت و پر زحمت است اما حقمان را آسان و بدون دردسر نمی‌دهند و بعد از چند ماه حقوق یک ماه را به ما پرداخت می‌کنند.
یکی دیگر از این رفتگران که نمی‌خواهد نامش فاش شود از قرض گرفتن نان از نانوایی به دلیل مشکلات مالی و دیگری از نداشتن توان مالی برای پرداخت هزینه‌های درمان همسرش و نپرداختن حقوق چهار ماهه با ما سخن می‌گویند.
سخن یکی از کارگران مرا به شدت متاثر کرد، زمانی که با پاک کردن اشک‌هایش چیزی را که ما در قصه‌ها خوانده‌ایم از وضع زندگیش گفت و این که پسرش به او گفته تمام هم‌کلاسی‌های من در مدرسه میوه و خوراکی‌های خوشمزه برای زنگ استراحت به همراه دارند و من تا تمام شدن زنگ به دلیل نداشتن خوراکی و برای خجالت نکشیدن از دوستانم در پشت ساختمان مدرسه پنهان می‌شوم تا مرا نبینند.
این ماجراها در حالی برای این کارگران اتفاق می‌افتد که تجمع چند هفته گذشته آنان در مقابل فرمانداری قیروکارزین نه تنها دردی را از وضعیت آنان دوا نکرد بلکه سبب اخراج دو روزه آنان توسط شهرداری و سپس گرفتن تعهد از آنان برای عدم تجمع و اعتراض شد.
نبود امنیت شغلی از جمله مشکلاتی است که برخی کارگران به آن اشاره می‌کنند و این که هیچ تضمینی وجود ندارد که بعد از اتمام قرارداد، قرارداد دیگری تنظیم شود و در واقع شرکت هیچ تعهدی برای ادامه همکاری با آنان را ندارد.
به گفته یکی از این کارگران «هراس از آینده» تنها حسی است که هیچ‌گاه از ذهن او و همکارانش پاک نمی‌شود و دائم فکر آنان را مشغول کرده است.
حکایت شرکتی‌ها همچنان باقی است
عقد قرارداد با شرکت‌ها و پیمانکاران واسطه از جمله مشکلات کارگرانی است که در شهرداری قیروکارزین مشغول به کار هستند و این در حالی است که قانون مدیریت خدمات کشوری و تاکید رئیس جمهور در مورد روشن شدن وضعیت نیروهای استخدامی شرکت‌های بخش خصوصی بارها و بارها از طریق رسانه‌ها پی‌گیری و مطرح شده است، اما هنوز بسیاری از ارگان‌ها و سازمان‌های دولتی و غیردولتی این روش استخدامی را اجرا می‌کنند.
وزیر کار و امور اجتماعی سال گذشته با اشاره به مصوبه دولت در سال 85 مبنی بر ممنوعیت فعالیت شرکت‌های واسطه خدمات نیروی انسانی از دور جدید مصوبه دولت در اجرای این امر خبر داد.
اما با این وجود باید اذعان داشت که حکایت شرکتی‌ها همچنان باقی است و رفتگران شهرداری قیروکارزین با حقوقی بین 400 تا 500 هزار تومان که آن هم گاهی چهار تا پنج ماه پرداخت نمی‌شود با سختی چرخ زندگی را می‌چرخانند.
خدا به داد قشر زحمتکش جامعه برسد، مسئولان از خود بپرسند به راستی آنان چطور در این چهار ماه زندگی کرده‌اند.
انتهای پیام/2448/ی40/ظ1004
