به گزارش خبرگزاری فارس از شیروان بنای مقبره تیموری، مربوط به دوران تیموریان و حدود سال 785 هـ.ق. است که متعلق به یکی از سرداران معروف امیر تیمور گورکانی و دارای سنگ قبر سیاه رنگی بوده که دزدیده شده است، بر دو روی سنگ، خطوطی حک شده بوده که به علت ساییدگی دقیقاً خوانده نمی‌شده؛ اما کلمه «عید خواجه» تا اندازه‌ای واضح‌تر از بقیه خطوط بوده است. (در کتب تاریخی ، از عید خواجه به عنوان یکی از سرداران تیمور نام برده شده است).
مقبره تیموری شیروان، در کف، دارای نقب‌هایی به طرفین است، عده‌ای از تاریخ‌دانان معتقدند که یکی از این نقب‌ها تا روستای قلعه زو، در 20 کیلومتری بنای مقبره، امتداد داشته است که آثار آن دقیقاً مشخص نمی‌شود؛ ولی تا فاصله 200 متری ادامه دارد.
عده دیگری از محققان اعتقاد دارند که این بنا، احتمالاً از دوره شاهرخ میرزا، فرزند تیمور، بر جای مانده است.ً قسمت داخلی این بنا، گچ بری و بالای سر درها، دور تا دور، به رنگ فیروزه‌ای، گچ بری و کتیبه نویسی شده است که آثار آن به خوبی مشاهده می‌شود.
البته بعضی از معمران، مقبره مذکور را به شیخ تیمور نسبت می‌دهند که نمی‌تواند مورد قبول باشد؛ زیرا طبق وقف نامه موجود امام‌زاده حمزه رضا (ع) به تاریخ « شهر ذی‌قعده الحرام سنه 1045 هـ.ق.» که با خط بسیار زیبایی نگاشته شده است.
واقف املاک، شخصی به نام امیرمحمد شیخ تیموری، ولد شیخ حسن تیموری، از اعقاب میر درویش حسن زیارتی، متولی و خادم امام‌زاده حضرت حمزه رضا (ع) ذکر شده که بیش از 20 نفر از بزرگان و معتمدان محلی وقت، این وقف نامه با ارزش را امضاء و مهر کرده‌اند، البته این احتمال وجود دارد که جنازه میردرویش حسن، جد بزرگ شیخ تیمور، را داخل مقبره تیموری دفن کرده باشند.
ساختمان بنای مقبره خشتی(آجری) و نمای خارجی هشت ضلعی به طوری که اضلاعی که در درگاه ورودی داخل مقبره است 6 متر و دیگر اضلاع 4.20 طول دارد. ارتفاع درها 2.20 و عرض 1.40 است.
قسمت فوقانی قوسی شکل، ضخامت دیوارها 1.20 و در قسمت داخل بنا چهار گوشه که ارتفاع گنبد 2.5 متر و ارتفاع تا زیر گنبد 4.20 است و بنای سرداب آن از میان رفته و مصالح به کار رفته آجر (خشت) ملات و چوب است.
عوامل تزیین شده بنا در نماهای خروجی بنا از اتاق نماها به صورت جناغی و قوسی استفاده شده و در ساقه گنبد آجر را به صورت افقی و عمودی در هم به عنوان تزیین به‌کار رفته است.
فضای درونی بنا دارای پوشش گچ و در جاهای مختلف تقاطع اضلاع از گچ‌بری و بالای سر دره دور تا دور به رنگ فیروزه‌ای گچ بری و کتیبه نویسی شده است. قسمت اعظم گچ‌بری‌ها و کتیبه‌ها از میان رفته علاوه بر خط از نقوش اسلیمی استفاده شده است. بدنه خارجی سقف گنبد با روش آجر چینی دو رجه آرامگاه قطب‌الدین حیدر است.
به گزارش فارس، این بنا به شماره 4808 در مورخه 19 اسفند 80 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. این بنای تاریخی در 6 کیلومتری شیروان و در روستای زیارت در مسیر جاده آسیایی شیروان تهران قرار گرفته است واقع شده است.
انتهای پیام/63002/غ30/گ1003
