به گزارش خبرگزاری فارس از ابرکوه، عبادت و بندگی خدا از مبانی عملی و سیره اولیاء خدا است و امام حسین (ع) گرچه جلوه عبودیت و بندگی به پیشگاه خداوند متعال است اما در شب و روز عاشورا جلوه‌ای خاص یافت.
در تمام زوایای عمر شریف این امام همام، جلوه‌های بندگی و عبادت خدا به چشم می‌خورد و مواعظ و ارشادهای عدیده آن حضرت در منابع روایی به ویژه در نصیحت اعرابی آمده است که همواره توصیه به بندگی خدا و ترک گناه داشت.
در فصلی از زیارتنامه آن حضرت می‌خوانیم: "اَشهَدُ اَنَّکَ قَد اَقَمتَ الصَلوهَ وَ آتَیتَ الزَکواهَ..."، شهادت می‌دهم که تو اقامه کننده نماز بودی.
اقامه نماز غیر از نماز خواندن است، اقامه از قوام و قیام است، قیام گاهی در برابر قعود و نشستن است و گاهی در برابر اعواج و انحراف.
قرآن مجید در موارد مختلف مانند"اَقِمِ الصَّلواهَ یا اَقیموُ الصَّلواهَ"، امر می‌کند که به نماز قوام و ایستادگی ببخشید تا نماد بندگی خدا پا برجا بماند.
اگر مقام معظم رهبری می‌فرمایند: نماز نخستین ثمره حکومت صالحان است، دلیل آن همین جایگاه قرآنی است که می‌فرماید: «اَلَّذینَ اِن مَکَّناهُم فِی اَلارضِ اَقاموُ الصَّلوه». آنان را که قدرت فرمانروایی در زمین بخشیدیم، اقامه نماز می‌کنند.
نماز قائم و برپا مانده است که می‌تواند «تَنهی عَنِ الفَحشاءِ وَ المُنکَر» باشد و مهارکننده نفس اماره انسان شود. نمازگزار کسی است که از بند بندگی غیر حق رهیده و طوق نفسانیت را از گردن خود بریده باشد.
سیره عبادی و بندگی امام حسین (ع)، آموزه‌ای برای ما و همه پیروان مکتب وحی است که چون به فرموده قرآن، عبادت، راز خلقت و آفرینش انسان است «وَما خَلَقتُ الجِنَّ وَالاِنسَ اِلّا لِیَعبُدوُن» و تنها راه رسیدن به مقام قرب الهی در دنیا و لقاءالله در آخرت است.
گرایش به هدف راستین و مقصد نهایی و نیل کمال، با کسب فضائل و دفع رذائل و دارا شدن ملکه فاضله تقوای الهی به دست می‌آید تا با تقوا، انسان کامل و مظهر اسماء الهی شود و این تقوا، جز با عبادت و بندگی خدا محقق نخواهد شد.
امام حسین (ع) تنها به پیشگاه خدا سر تعظیم، کرنش و خضوع را فرود آورده بود به همین دلیل هرگز حاضر نبود در مقابل جباران و ستمگران خاضع و تسلیم باشد یعنی اینکه بندگی خدا انسان را در برابر غیر حق تسلیم‌ناپذیر می‌سازد.
دعای عرفه آن حضرت بیانگر اوج بندگی و عرفان اوست که عشق، شور، شعور و شعف را به هم عجین کرده است. دعاهای آن حضرت در شب و روز عاشورا همه عشق به بندگی و عرفان است.
حضرت در پاسخ به دشمن که شب عاشورا قصد حمله داشت، فرمود: امشب را مهلت بگیرید تا به نماز و دعا بپردازیم چون خدا می‌داند که نماز و دعا و استغفار را دوست دارم.
امام حسین (ع) که در امر شهادت به مقام سیادت می‌رسد و سیدالشهدا می‌شود به واسطه بندگی و عبادت و مقام، تسلیم اوست به همین دلیل خونش پربهاست و بهای خونش خدا است از این رو آن حضرت هم پسر ثارالله است و هم خودش ثارالله.
امیرالمومنین ثارالله است که حسین او ثارالله می‌شود. "السلام علیک یا ثارالله وابن ثاره". خون امیرالمومنین و فرزندش حسین به قدری سنگین است که بهای آن جز ذات اقدس الله چیز دیگری نمی‌تواند باشد.
امام حسین (ع) به ما آموخت که هیچ حادثه‌ای حتی اوج جنگ نمی‌تواند از اهمیت نماز بکاهد و آن را کمرنگ کند. ایشان به ما آموخت که نماز جماعت حتی در اوج جنگ هم ارزش و موضوعیت دارد و در سخت‌ترین شرایط هم باید نماز جماعت اقامه شود.
سیدالشهدا به ما آموخت که باید تحت هر شرایطی ولو در سخت‌ترین شرایط، فرهنگ نماز را ترویج کرد بلکه به توصیه قرآن مجید در مشکلات و شرایط سخت هم باید از نماز کمک گرفت.
ظهر عاشورا است. بوی خون و عطش حب دنیا دشمن را دیوانه ولایعقل کرده است. "ابوثمامه" به خورشید که در آن صحرای داغ مانند آتش تنور، شعله و حرارت داشت نگاه کرد و دید وقت نماز است. عرق جنگ از سر و رویش می‌ریخت. خدمت امام عرض سلام کرد و گفت: قربانتان شوم وقت نماز است و می‌خواهم آخرین نماز زندگیم را به امامت شما بخوانم. امام شمشیر را غلاف کرد و با مهربانی به وی فرمود: نماز را به یادمان آوردی، خداوند تو را از نمازگزارانی که به یاد اویند، قرار دهد.
دشمن امان نمی‌داد. لحظه به لحظه بر هجوم خود می‌افزود. امام نماز را اقامه کردند و پس از نماز آخرین، به یارانشان گفتند: ای عزیزان و بزرگ منشان، اینک درب‌های بهشت سرسبز و خرم به روی شما باز شده و رسول خدا و شهدا منتظر ورود شما به بهشت هستند و یکدیگر را به ورود شما به بهشت مژده و بشارت می‌دهند.
پس از او خواهر مکرمه‌اش زینب نیز که درس عبادت و بندگی را از محراب عبودیت مادرش زهرا (س) آموخته بود، در سفر پر رنج اسارت نه فقط فرائض که حتی نمازهای نافله‌اش را هم به وقت می‌خواند.
امام سجاد (ع) فرمود: عمه‌ام زینب نمازهای واجب و مستحب خود را در طول سفر و اسارت ما از کوفه تا شام ترک نکرد و در یکی از منزل‌های بین راه دیدند بر اثر فشار تألمات و آسیب‌ها نمازش را نشسته می‌خواند.
انتهای پیام/90003/غ/ض1002
