به گزارش خبرگزاری فارس از ابرکوه، صبر یکی از آموزه‌های دین مبین اسلام است که در لسان قرآن و روایات بسیار مورد تاکید قرار گرفته است.
در فرهنگ اسلامی باید بر سه موضوع صبر داشته باشیم؛ اول صبر بر عبادت و طاعت الهی، دوم صبر بر ترک معصیت و سوم صبر در هنگام نزول بلا و معصیت.
روشن است که برای بعضی‌ها انجام به وقت و صحیح طاعت و عبادت خداوند سنگینی دارد؛ روزه روزهای گرم ماه رمضان برایشان مشکل است.
گروهی هم قباحت و معصیت از چشم آنان ریخته و ترک معصیت برایشان خلاف عادت است و بسیاری از مردم هم تاب و تحمل رنج و بلا و مصیبت را ندارند به همین دلیل خدای متعال اجری بزرگ را برای صابرین بر رنج عبادت و ترک معصیت و تحمل بلا و مصیبت عطا می‌کند.
برجسته‌ترین معنایی که از صبر به ذهن متبادر می‌شود، همان تحمل رنج‌ها و بلایا و سختی‌هاست که در این زمینه عینی‌ترین عینیت نماد صبر و مقاومت و تحمل رنج‌ها و بلایا، وجود مبارک حضرت سید الشهدا(ع) است.
در بخشی از زیارتنامه آن حضرت می‌خوانیم:
«اَشهَدُ اَنَکَ قَد بَلَغتَ وَ نَصَحتَ وَ صَبَرتَ عَلَی اَلاذی»
یعنی شهادت می‌دهیم که تو به خوبی موفق شدی پیام خود را به گوش مردم جهان برسانی و آنان را اندرز دادی و در برابر آزار و اذیت‌ها صبر و شکیبایی به خرج دادی.
مستفاد از منابع تاریخی و روایی این است که سیره عملی امام حسین(ع) در زندگی صبر در راه خدا بوده است.
حضرت در فراز پایانی از وصیت‌نامه خود به محمد حنفیه می‌فرماید: «فَمَن قَبَلَنی بِقَبوُلِ الحَق فَاللهُ اَولی بِالحَق وَ مَن رَدَّ عَلَیَّ هذا اَجرٌ حَتی یَقضیِ اَللهُ بَینی وَ بَینَ القَوم وَ هُو خَیرٌ الحاکِمین» یعنی: هرکس حقانیت مرا پذیرفت خدا را که اولی به حقانیت است پذیرفته و هرکس مرا نپذیرفت و به من جفا کرد، صبر می‌کنم تا خداوند بینمان حکم نماید.
می‌گویند: حضرت در برابر تیغ و تیر و شمشیر، چنان مقاومت داشت که حتی نفرین به بدخواهان خود نکرد و هرچه به ظهر عاشورا نزدیک‌تر می‌شد، چهره مبارکش پر فروغ‌تر و مصمم‌تر می‌گشت.
صبر و مقاومت امام حسین(ع) گرچه درسی کلیدی برای سنگرنشینان جبهه حق است که در مقابل زیاده‌خواهی‌ها و ظلم جریان باطل مقاومت داشته باشند؛ اما به حسب آیه 24 سوره شریفه سجده، بر این باوریم که صبر، با بنیان امامت عجین است چون خداوند در آن آیه فرموده است: (پیشوایان راستین را) رهبرانی قرار دادیم که به فرمان ما هدایت می‌کردند از آن رو که شکیبا و صبور بودند و درباره پاداش صابرین نیز در آیه 12 سوره انسان فرموده است: «وَ جَزاهُم بِما صَبَروا جَنَهً و حَریراً». پاداش انسان‌های صبور بهشت و پرنیان است.
مرحوم علامه مجلسی در بهار جلد 98 صفحه 240 در فرازی از زیارت نامه امام حسین(ع) آورده است: «وَ لَقَد عَجِبَت مِن صَبرِکَ مَلائِکهُ السّماء» فرشتگان آسمان از صبر امام حسین(ع) در شگفتند.
امام حسین(ع) نه فقط بر هتاکی، زخم زبان، دشنام، بی‌رحمی و تهاجم همه جانبه دشمنان صبر کرد بلکه در برابر تحریم‌ها و فشارها به ویژه تحریم آب و ایجاد عطش برای خود و خانواده و یارانش صبر کرد و حاضر به معامله با باطل نشد.
با سخنان آتشین و حماسی خود بنیان ستم و ستمگران را سوزاند و فرمود: من انتخاب خود را کرده‌ام «اِنی لا اَرَیَ المَوتَ اِلاسَعاده ولا ...» من مرگ و شهادت را جزو سعادت و زندگی در پرتو حکومت ستمگران را جزو خفت و خواری نمی‌دانم و سرسختانه در راه هدف مقاومت می‌کنم.
انقلاب اسلامی که عطیه و هدیه خدا به مردم ایران بود، ثمره عملی مجاهدت و مقاومت امام حسین(ع) در حادثه جانکاه کربلا بود که جهانیان را در ترجمان عملی و عینی «کُلُ یَومٍ عاشورا و کُلُ اَرضٍ کَربلا»، به نظاره شگفت‌آوری نشاند.
بخش اعظم شاخصه‌های قیام عاشورا در نهضت اسلامی ما و رهبری فقید این نهضت جلوه‌ای عینی داشت اما مهم‌تر از هر چیز، مقاومت سرسختانه ملت به تبعیت از ارشادهای رهبر انقلاب خود بوده که تاکنون پیروزی‌های معجزه‌آسا بر بدخواهان خود به ارمغان آورده و این میوه شیرین، محصول صبر و مقاومت ملت است.
چنانچه گفته‌اند:
«صبر تلخ آمد و لیکن عاقبت
میوه شیرین دهد پر منفعت»
و از این پس هم در شرایط فعلی از پیچ‌های سخت و بحران تحریم و فشارهای اقتصادی عبور خواهیم کرد و به یاد خواجه شیراز می‌گوییم:
«صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمی‌اند
بر اثر صبر نوبت ظفر آید
بگذرد این روزگار تلخ‌تر از زهر
بار دیگر روزگار چون شکر آید»
امام حسین(ع) اسوه صبر و مقاومت است و خود و یارانش را قربانی هدفی بزرگ کرد و مقاومت کرد؛ ملت بزرگ ایران نیز می‌داند که در برابر بدخواهان و تهاجم همه‌جانبه آنان باید مقاومت کند زیرا همان هدف متعالی امام حسین(ع) را دنبال می‌کند به همین دلیل صبورانه مقاومت را پیشه خود ساخته است.
انتهای پیام/2464/ح/ض1002
