به گزارش خبرگزاری فارس از بهبهان، یکی از مهم‌ترین نکات در اجرای موفقیت‌آمیز برنامه‌های آموزشی پرورشی کودکان معلول ارتباط تنگاتنگ والدین با پزشک و روانپزشک کودک در خارج از مدرسه و ارتباط مستمر والدین با آموزگار و مشاور ویژه کودکان استثنایی در مدرسه است.
برای دستیابی به این هدف این نکات را به خاطر بسپارید، کودک ناتوان یا کم توان(معلول) نیازمند کمک ما، اما به شیوه صحیح و منطقی است، پس ترحم را کنار بگذاریم.
کودک معلول می‌تواند همپای همسالان خود که در شرایطی مشابه او بوده و پیشرفت کرده‌اند، آموزش ببیند، آموزش‌های ویژه به هر دانش‌آموز باید به دقت به اجرا گذاشته شود؛ والدین و آموزگار می‌توانند با همکاری هم به هدف‌های خود دست یابند.
باور کنید که فرزندتان به کمک شما نیاز دارد و با کمک گرفتن از افراد مطلع چون پزشک، روانپزشک و مددکار گام‌های مثبتی را به سوی بهبود فرزندتان برمی‌دارید.
کودک ناتوان رفتار والدین، مربیان و اقوام را به خوبی درک می‌کند، هرچند به تصور دیگران او ناتوان است، از این رو طوری رفتار کنید که امید را در دل وی زنده کنید، پیش از هر اقدامی، مشورت با پزشک، روانپزشک، مربی و مددکار فرزندتان را فراموش نکنید.
والدین نقش مهمی در برقراری ارتباط دانش‌آموز با خانواده و مدرسه دارند بنابراین همواره همسو با مدرسه و آموزش‌های مربیان پیش بروید.
* گام به گام با دانش‌آموز معلول
همپا شدن و گام برداشتن با توان کودکان معلول یکی از اصول آموزشی دانش‌آموزان ناتوان است چرا که تفاوت عمده آموزش به دانش‌آموزان و دانش‌اموزان عادی، کند بودن عکس‌العمل‌های دانش‌آموزان ناتوان در مقابل برنامه‌های آموزشی پرورشی است بنابراین انتخاب مدرسه مناسب یکی از عوامل مهم جهت آموزش صحیح به دانش‌آموزان معلول است.
آموزگار یکی دیگر از محورهای اصلی آموزش و پرورش بوده و توان و مهارت وی نیاز اصلی او برای آموزش به دانش‌آموز معلول است.
* سرعت و دقت در انتخاب مدرسه
پس از بررسی‌های مقدماتی و آگاهی از ناتوانی کودک، والدین باید به سرعت مدرسه مناسبی را برای آموزش فرزندشان برگزینند، ضرورت این انتخاب و سرعت در انتخاب به حدی است که به عقیده روانشناسان به تعویق افتادن آن باعث ایجاد لطمات جبران ناپذیری در دانش‌آموز معلول می‌شود به ویژه اینکه وی، خواهر یا برادر سالم داشته باشد.
* آموزگار، مهم‌ترین عامل
نقش مربی ـ آموزگار، چنان کلیدی است که موفقیت یا دلزدگی دانش‌آموز به طور مستقیم به او وابسته است، یکی از نکات مهم و مورد توجه، نحوه ارتباط آموزگار و فراگیر است به طوری که لازم است هر دانش‌آموز به صورت مستقیم و ویژه با آموزگار در ارتباط باشد؛ این ارتباط به حدی مهم است که بدون آن طرح آموزش انفرادی با شکست مواجه می‌شود.
به منظور برقراری ارتباط صحیح، منطقی و دوستانه میان آموزگار-مربی و دانش‌آموز هم به این نکات توجه کنید:
1. نیازهای فردی هر دانش‌آموز را به درستی شناسایی کنیم تا ارتباطی صحیح و منطقی با دانش‌آموز برقرار کنیم.
2. قرار است چه کسی علاوه بر آموزگار نیازهای دانش‌آموز را برآورده سازد و میزان این مداخله در چه حد و به چه صورتی است؟
3. والدین چه مسئولیتی را برعهده دارند تا در جهت تکمیل فعالیت‌های آموزگار گام بردارند؟ روانشناسان به فعالیت‌های گروهی بسیار معتقدند و عقیده دارند دانش‌آموزان در جمع به تقلید از یکدیگر بیشتر و بهتر فعالیت کرده و فرا می‌گیرند.
* تکمیل آموزش‌ها
در بسیاری موارد، آموزش‌های مدرسه پاسخگوی نیاز دانش‌آموزان نبوده و والدین باید فعالیت‌های تکمیلی را به اجرا گذارند، گاهی نیز معلولیت در حدی است که آموزش‌های مدرسه پاسخگوی نیاز دانش‌آموز نیست؛ آنچه برای جبران این وضعیت پیشنهاد می‌شود، استفاده از مددکاران و مربیان کارآزموده در منزل است.
براساس آمار بیشترین مشکل کودکان معلول در نحوه تکلم، واکنش و عکس‌العمل به حالت‌های مختلف به ویژه در شرایط اضطراری و ناتوانی در بیان نیازها به ویژه نیازهای فردی است.
انتهای پیام/72003/ع/گ1003
