به گزارش خبرگزاری فارس از کرمان، ساعت 10 و پنج دقیقه روز دوشنبه 24 مهر 1357 است در مسجد جامع جای سوزن انداختن نیست، 20 هزار نفر از مردم کرمان به منظور بزرگداشت اربعین شهداى 17 شهریور تهران و همچنین نخستین سالگرد شهادت آیت‌الله حـاج سـیـدمـصـطـفـى خـمـیـنـى بـه دعـوت عـلمـا و روحـانـیـون کـرمـان در مـسـجـد جامع جمع شده‌اند، بـازار و مـغـازه‌هـا تعطیل است.
کولی‌ها به مردم حمله می‌کنند
ساعت 11 و 30 دقیقه صبح است، یکی از روحانیون در حال سخنرانی است، ناگهان حدود 300 نفر از کولی‌ها با در دست داشتن چوب و میله آهنی و دادن شعار «جاوید شاه» از چند خیابان شهر عبور و وارد مسجد می‌شوند.
ابتدا دوچرخه‌ها و موتورهای مردم را به آتش می‌کشند، سپس در حالی که همچنان شعار «جاوید شاه» را سر می‌دهند به پشت بام مسجد رفته و با کندن آجر و پرتاب آنها، جمعیت را مورد حمله قرار می‌دهند.
مردم مقاومت می‌کنند
عده‌ای از مردم داخل مسجد به طرف آنها راه می‌افتند در همین هنگام پلیس به حمایت از آنان به طرف مردم تیراندازی می‌کند و مردم به ناچار به داخل مسجد باز می‌گردند.
مسجد از چهار طرف در محاصره کامل چماق به دستان و مأموران قرار دارد، مردم به این امید که حمله‌کنندگان به احترام خانه خدا وارد مسجد نمی‌شوند، درب‌های ورودی به حیاط مسجد را می‌بندند، این در حالی است که تمام وسایل نقلیه شرکت‌کنندگان به آتش کشیده شده است.
چند دقیقه بعد مأموران از پشت بام مسجد تیراندازی و پرتاب گاز اشک‌آور به داخل حیاط مسجد را به اوج خود می‌رسانند، جمعیت به ناچار به درون شبستان پناه می‌آورد.
مردم و روحانیون مجروح می‌شوند
مردم درهای شبستان را برای جلوگیری از ورود کولی‌ها می‌بندند، طولی نمی‌کشد که گازهای خفه‌کننده فضا را پر می‌کند، درهای شبستان شکسته می‌شود و کولی‌ها با چماق و چوب و میله آهنی به جان مردم می‌افتند.
در کمتر از چند دقیقه شبستان مسجد یک‌پارچه آتش و دود و گاز اشک‌آور می‌شود و صدای تیراندازی لحظه‌ای قطع نمی‌شود، فریاد «الله اکبر» و «وامحمدا» به حد اعلای خود می‌رسد، عده‌ای از مردم و روحانیان مجروح می‌شوند.
آیت‌الله صالحی کرمانی و آیت‌الله رخشاد نجفی نیز بر اثر پخش گاز بیهوش می‌شوند، مردم آنان را روی دست از مسجد خارج می‌کنند.
مسجد جامع به آتش کشیده می‌شود
کولی‌ها وسایل و ساختمان مسجد را به آتش می‌کشند، آتش از حیات و شبستان مسجد شعله می‌کشد و اکنون این فرش‌ها، کتاب‌ها و قرآن‌ها هستند که می‌سوزند.
آن سوتر تعداد دیگری از مهاجمان در میدان فابریک اجتماع کرده‌اند در حالی که شعار‌هایی به نفع رژیم می‌دهند از چندین خیابان گذشته، پس از تظاهرات کوتاهی در جلوی مسجد صفا، مجدداً به طرف میدان مشتاقیه آمده و از دو طرف به مسجد جامع حمله می‌کنند.
مقاومت مردم ادامه دارد
تعدادی از مردم به حال اغما افتاده و عده‌ای شهادتین می‌گویند از آن جا که تنها راه فرار این جمعیت چند هزار نفری، شکستن حلقه محاصره است، جوان‌ها و مردهایی که هنوز رمقی برایشان باقی مانده با فریاد الله‌اکبر به درهای خروجی شبستان حمله می‌کنند تا ضمن عقب راندن چماقداران، خود را به حیاط مسجد برسانند، بدین ترتیب درگیری نزدیک بین مردم و حمله‌کنندگان در حیاط مسجد آغاز می‌شود و این فرصتی است تا عده زیادی از مردم بتوانند خود را نجات دهند.
مغازه‌ها غارت می‌شوند
هدف رژیم از ایجاد این بلوا، بر هم زدن اجتماع بزرگ مردم مسلمان و ایجاد رعب و وحشت، آن هم به اسم مردم است.
کولی‌ها به طرف میدان ارگ حرکت می‌کنند و سه فروشگاه بزرگ را که میلیون‌ها تومان اتومبیل و دوچرخه و موتورسیکلت در آنها هست را به آتش می‌کشند، این در حالی است که اتومبیل‌های آتش‌نشانی پشت سر آنها حرکت می‌کنند، سپس وارد بازار شده و مغازه‌هایی را که متعلق به معتمدان شهر است، غارت می‌کنند.
اهداف مهاجمان از قبل مشخص است، آنها مغازه‌هایی را مورد حمله قرار می‌دادند که یا متعلق به متدینان است و یا تصویر‌هایی از امام (ره) را پشت شیشه‌های مغازه خود نصب کرده‌اند.
ساعت سه بعد از ظهر هنوز درگیری‌های پراکنده‌ای بین مأموران و مردم ادامه دارد، مأموران و چماق به دستان در اطراف مسجد تجمع کرده‌اند و تا پاسی از شب در خیابان به رقص و پایکوبی می‌پردازند.
امام راحل این اعمال را جنونآمیز دانستند
ساعت 10 شب نماینده امام خمینی (ره) در یک مکالمه تلفنی از فرانسه جویای سلامتی آیت‌الله صالحی در کرمان و جزئیات حمله به مسجد جامع و مردم شدند، آیت‌الله صالحی در حین تشریح ماجرا به حال ضعف دچار شدند و چون ادامه مکالمه برای ایشان مقدور نبود، یکی از بستگان وی بقیه ماجرا را به اطلاع نماینده امام راحل رساند.
این حادثه موجب نفرت شدید مردم شد و امام خمینی (ره) در پیامی این اعمال را نتیجه حملههای جنونآمیز دانستند.
کرمان در ماتم فرو می‌رود
شهر کرمان در ماتم فرو می‌رود، مردم به عزاداری می‌پردازند، نیروهای ارتش در نقاظ مختلف شهر مستقر می‌شوند، بلافاصله مردم راور دست به تظاهرات می‌زنند و فاجعه مسجد جامع کرمان را محکوم می‌کنند، مأموران رژیم به مسجد راور حمله کرده و قسمتی از آن را به آتش می‌کشند.
نخستین شهدای انقلاب اسلامی در کرمان
شهید محمد باقدرت جوپاری فرزند محمود اهل جوپار متولد 1315 نخستین شهیدی است که در حادثه مسجد جامع کرمان در شبستان مسجد جامع مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.
همچنین غلامرضا یزدان‌شناس اهل ماهان متولد 30 مهر سال 1335 شهید دیگری است که با شهادت در حادثه مسجد جامع لقب نخستین شهدای انقلاب اسلامی کرمان را به خود گرفت.
شهید غلامرضا یزدان‌شناس تا مقطع راهنمایی درس خوانده بود و در کارخانه سیمان کرمان مشغول به کار بود که سرانجام در 24 مهر سال 57 در حادثه آتش‌سوزی مسجد جامع شهرکرمان به شهادت رسید.
شهید محمد باقدرت جوپاری در جریان انقلاب و در راهپیمایی‌ها و تظاهرات مردم، حضور و فعالیت گسترده‌ای داشت.
برادر این شهید بزرگوار اظهار داشت: شب قبل از واقعه مسجد جامع تصمیم گرفتیم، صبح به مسجد برویم.
ماشاء‌الله باقدرت جوپاری می‌افزاید: صبح که برای گرفتن مرخصی به اداره کار رفتم، نگهبان اداره قبل از رفتن من به مسجد گفت "مسجد نرو کولی‌ها تصمیم دارند به مسجد بروند و طرفداران خمینی را بزنند".
وی تصریح می‌کند: در وضوخانه مسجد جامع، برادرم را دیدم و گفتم امروز قرار است شلوغ کنند، او گفت "امید ما به خداست" و همان لحظه شنیدم که کولی‌ها حمله کردند.
وی می‌گوید: برادرم به طرف در رفت و دیگر به واسطه شلوغی وی را ندیدم.
باقدرت جوپاری خاطرنشان می‌کند: در همان هنگام متوجه شدم که کولی‌ها چرخ‌ها و موتورها را آتش زدند و بعد آجر و سنگ را از پشت بام به طرف مسجد پرت می‌کنند.
وی می‌گوید: من که پسرم را نیز با خود به مسجد آورده بودم در همان زمان شلوغی او را گم کردم، بنابراین به دنبال پیدا کردن او بودم.
وی می‌افزاید: در همان زمان دیدم از مسجد زخمی‌ها را بیرون می‌آورند و شنیدم که یک نفر شهید شده، اما ندیدم چه کسی است.
برادر شهید باقدرت جوپاری تصریح می‌کند: تصمیم گرفتم به سمت خانه بروم تا از پسرم خبری بگیرم که در همان لحظه پسرم را دیدم و او گفت "بابا عمو را کشتند"، گفتم کجا؟ گفت "مسجد و از سرش هم خون می‌آمد".
وی ادامه می‌دهد: من پیش خود گفتم، شاید زخمی شده است، قصد داشتم اول پسرم را به خانه برسانم و بعد برگردم مسجد، خانه بودم که چند نفر آمدند و خبر شهادت برادرم را به من دادند.
ماشاء‌الله باقدرت جوپاری می‌گوید: اجازه دفن پیکر برادرم را که در حادثه مسجد جامع به شهادت رسیده بود، را بعد از چند روز دادند و مأموران به ما گفتند که پارچه مشکی و بلندگو را در زمان تشیع جنازه از روی ماشین بردارید.
وی یادآور می‌شود: مأموران از ما خواستند، برادرم را بدون شعار و بی‌سر و صدا دفن کنیم و همچنین دیگر خواسته ماموران دفن برادرم در بهشت زهرای جوپار بود.
وی تصریح می‌کند: ما از ناچاری شروط مأمورها را پذیرفتیم و تا چند روز هم ساواکی‌ها خانه ما را محاصره کرده بودند و حتی شام و ناهارشان را آن جا می‌خوردند.
24 مهر 57 برگ زرینی از دفاع جانانه کرمانی‌ها از انقلاب
رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان کرمان در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در کرمان با اشاره به اینکه 24 مهر سال 57 برگ زرینی در دفاع جانانه مردم این خطه است، این حادثه را یک اتفاق استثنایی در تاریخ انقلاب اسلامی ایران عنوان کرد.
مهدی صدفی اظهار داشت: ستاد گرامیداشت حادثه 24 مهر ماه طی سال‌های اخیر، به صورت خودجوش و مردمی در استان کرمان آغاز به کار کرده است.
وی با محکوم کردن حرکت پلید رژیم شاهنشاهی در به آتش کشیدن مسجد جامع کرمان در سال 1357 خاطرنشان کرد: حادثه 24 مهر ماه یک اتفاق ملی برای مردم ایران به ویژه مردم استان کرمان است.
وی تصریح کرد: حادثه به آتش کشیدن مسجد جامع کرمان نمادی از حق‌طلبی و عدالت‌خواهی مردم شهید پرور و ولایت‌مدار کرمان و سند معتبر دفاع این ملت در مقابله با شاه و جنایت‌های رژیم ستمشاهی است.
رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان کرمان خاطرنشان کرد: رژیم شاهنشاهی در سال 1357 در یک اقدام پلید و نابخردانه با به آتش کشیدن مسجد جامع کرمان و قرآن‌های موجود در این مسجد به مقدسات و مبانی دینی و اعتقادی مسلمانان جسارت و اهانت کرد.
وی 24 مهر را نمادی از مقاومت و دفاع مردم کرمان در دفاع از مبانی اسلامی، ارزشی و همچنین دفاع از اعتقادات دینی خود عنوان کرد.
صدفی تصریح کرد: ایادی رژیم پهلوی با انجام چنین حرکتی قصد داشتند علاوه بر سرکوب انقلاب مردم مسلمان، رعب و وحشت را در دل مبارزان و مردم ولایت‌مدار کرمان ایجاد کنند.
وی عنوان کرد: با این حرکت رژیم پهلوی، بسیاری از بزرگان چون امام خمینی (ره) این نوع حرکت را محکوم کردند و صدور پیام‌های متعدد از سوی مراجع به واسطه محکوم کردن این حرکت سبب تقویت سایر حرکت‌های مبارزاتی در ایران شد.
وی شهید «باقدرت جوپاری» و شهید «یزدان‌شناس» را دو شهید بزرگوار حادثه 24 مهر در مسجد جامع کرمان ذکر کرد و گفت: با ایثار خون این دو شهید بزرگوار نه تنها خدشه‌ای به انقلاب وارد نشد، بلکه پایه‌های مبارزاتی مردم را علیه رژیم پهلوی محکم‌تر کرد.
صدفی با اشاره به برنامه‌ریزی‌های انجام شده برای هرچه باشکوه‌تر برگزار شدن مراسم سالروز به آتش کشیده شدن مسجد جامع گفت: بر این اساس آیین سالروز به آتش کشیده شدن مسجد جامع، روز 24 مهر با حضور با شکوه مردم شهر کرمان در این مسجد برگزار می‌شود.
وی برپایی نمایشگاه، چاپ ویژه نامه، برگزاری برنامه‌هایی در ادارات و مساجد شهر و ... را از دیگر برنامه‌های ارائه شده برای سالروز به آتش کشیدن مسجد جامع در کرمان عنوان کرد.
کرمان به داشتن آسمانی صاف، همیشه تاریخ شهره بوده است، اما در آن روز شعله‌های برخواسته از مسجد جامع چنان آن را دود آلود و تیره گردانید که این مکان مقدس در عمر 680 ساله هرگز به خود ندیده بود.
این چنین بود که 24 مهر ماه سال 57 نقطه عطفی گشت در تاریخ انقلاب کرمان و ایران و برای همیشه روزگاران، ثبت اوراق زرین تاریخ انقلاب گشت تا بدانند آیندگان که بر مسجد و قرآن و خلق مسلمان چه رفته است.
پس لازم است به پاسداشت و گرامیداشت این روز هر سال نوشته و گفته شود تا ملکه اذهان شود و 24 مهر به عنوان یک روز ملی مذهبی هرگز از خاطر نرود.
...............................
گزارش از مریم بهادری
...............................
انتهای پیام/ب10/ژ1001
