به گزارش خبرگزاری فارس از جنوب استان تهران، خانه محقری داشت اما پر از صفا و صمیمیت، از درب خانه که وارد می‌شدی به راحتی می‌شد فهمید اینجا بیت‌الشهدا است.
غروب بود، خبر دادند که حاج آقا (آیت‌الله محمودی) می‌خواهد برای عیادت به منزل پدر شهیدان قبادی برود، با عجله حاضر شدم، آدرس را گرفتم و به راه افتادم، منزلشان خیابان درخشان (اسماعیلی سابق) ورامین بود، گفته بودند آنجا که برسی سر کوچه عکس شهدا هست، سریع آمدم تا به چهار راه آزادگان رسیدم.
از جوانی پرسیدم: منزل شهیدان قبادی کجاست؟
منزل شهیدان قبادی؟ نمی‌دانم، به نظرم اشتباه می‌کنید، پارک شهیدان قبادی اینجاست (با دست اشاره می‌کند) اما منزل شهیدان قبادی را نمی‌دانم.
مستأصل شدم، مانده بودم چکار کنم، نکند حاج آقا رسیده باشد و من دیر کنم، یک نفر دیگر را دیدم.
آقا! خسته نباشید منزل شهیدان قبادی را بلد هستید؟ گفتند اینجاست، گفتند از هرکس بپرسی بلد است.
شهیدان قبادی؟ آشناست اما... (فکر می‌کند) به گمانم توی این کوچه باشد.
تشکر می‌کنم و از وی جدا می‌شوم و در کوچه‌ای که گفته حرکت می‌کنم، به انتهای کوچه هم رسیدم اما اثری از کوچه‌ای به نام شهیدان قبادی ندیدم، یک نفر را دیدم که در تاریکی حرکت می‌کرد، به سرعت پیاده شدم خودم را به وی رساندم.
آقا منزل شهیدان قبادی کجاست؟
اشتباه آمدی آقا، از سر چهار راه اشتباه آمدی داخل این کوچه، باید بروی داخل خیابان اسماعیلی.
با عجله مسیر را برمی‌گردم، نفر دومی آدرس را غلط داده بود در امتداد خیابان اسماعیلی به سمت خیابان شهید باهنر حرکت می‌کنم، چشمانم برق می‌زند، بله، کوچه بن بستی به نام شهیدان قبادی وجود دارد، بالای کوچه هم تابلویی است که عکس برادران شهید در آن نقش بسته است.
یعنی این همه رهگذر که در این حوالی زندگی می‌کنند تا به حال این تابلو را ندیده‌اند؟ یا شاید دیده‌اند و برایمان عادی شده شهدا را ببینیم و آنها را نادیده بگیریم؟
مرد میانسالی که باید حدود 50 سال سن داشته باشد درون کوچه ایستاده است.
آقا منزل شهیدان قبادی اینجاست؟
بله آقا
حاج آقا محمودی اینجا هستند؟
نه هنوز نیامدند، بفرمایید، بفرمایید الان می‌آیند.
با خیال راحت اتومبیل را پارک کردم و پیاده شدم، در همین لحظه اتومبیل حاج آقا وارد شد، حاج آقا درون اتومبیل بود حاج محسن آقا (حجت‌الاسلام سید محسن محمودی، امام جمعه موقت و رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی شهرستان‌های استان تهران)، یک اتومبیل شاسی بلند سپاه هم آمد، سرهنگ مومنی‌فر فرمانده سپاه ناحیه ورامین و آقای برکان رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران و فتح‌الله فرجی فرزند شهید توی اتومبیل بودند، پیاده شدند، وارد خانه شدیم، خانه محقری داشت اما پر از صفا و صمیمیت، از درب خانه که وارد می‌شدی به راحتی می‌شد فهمید اینجا بیت‌الشهدا است اما بیرون خانه نه، درون منزل گویی از زمان شهادت پسرها تغییری نکرده، آن آقا هم که اول دیدم تنها پسر باقی مانده خانواده است.
حاج آقا قبادی پنج پسر داشته که چهار تا از آنها را در راه سربلندی اسلام و ایران فدا کرده است.
وارد شدیم، پدر شهیدان قبادی روی تخت خوابیده بود، حال خوشی نداشت، با دیدن حاج آقا گویی جانی تازه گرفت، همه نشستند، به سرعت خودم را به پای تخت رساندم تا صحبت‌های رد و بدل شده را بشنوم، صدای پدر شهدا بسیار ضعیف بود، باید گوش را تیز می‌کردی تا به سختی چیزی بشنوی.
تابلویی دیدم که در مقابل تخت قرار داشت، روی تابلو تصویر چهار شیرمرد دیده می‌شد،«بهروز قبادی نمین»،«اصغر قبادی نمین»،«ناصر قبادی نمین» و «محمد قبادی نمین»...
پدر شهدا گفت: از اوایل (زمان طاغوت) تا به حال خوب یادم می‌آید، از زمان حاج آقا قرنی (امام جماعت مسجد صاحب الزمان (عج) قبل از آیت‌الله محمودی) توی این مسجد (منظور مسجد صاحب الزمان (عج) است) نماز می‌خواندم تا حاج آقا آمد، راهپیمایی می‌رفتیم، همه جا با حاج آقا (آیت‌الله محمودی) بودم، یادم هست با هم رفتیم پیشوا (شهرستانی در مجاورت ورامین که آن زمان از توابع ورامین بود) تظاهرات ...
وی افزود: ضعیف شدم حاج آقا، دیگر نمی‌تونم راهپیمای بیایم، یاد آن روزها بخیر، همیشه با حاج آقا بودم، تهدیدمان می‌کردند طاغوتی‌ها اما نمی‌ترسیدیم، می‌رفتیم، حاج آقا می‌گفت عقب نمی‌رویم.
در این لحظه مهندس رضا کارخانه شهردار و آقای ابوالفضل قاسمی معاون شهردار هم وارد می‌شوند، سلام می‌کنند و کنار تخت می‌نشینند.
پدر شهدا ادامه می‌دهد: ترسی نداشتیم، بعدها هم چهار پسرم را دادم، نترسیدم، چهار پسر رشیدم را دادم تا اسلام پایدار بماند، 15 خرداد 42 با سید آقا احمدی آمدیم در خیابان به تظاهراتی‌ها رسیدیم، اصلا نمی‌فهمیدیم ترس یعنی چه، حاج آقا قرنی هم بود، یک نفر را حکومت مامور کرد برای اینکه به حاج آقا قرنی ضربه بزند، از ایوانکی آمد اینجا، همان موقع به حاج آقا گفتم مراقب این باشید، مامور است.
اشاره به حاج آقا می‌کند و ادامه می‌دهد: دارم به همه شما می‌گویم، قدر این حاج آقا رو بدانید، حاج آقا پایه دین است، هرکس قهر می‌کرد، حاج آقا صدایش می‌کرد آشتی می‌داد، می‌گفت نباید اتحاد را از دست بدهیم، والله قدر حاج آقا را بدانید، آقارو احترام کنید، پایه دین ورامین است.
آقای قبادی اول کدوم بچه‌ها شهید شدند؟
پدر شهدا گفت: اول ناصر بعد از آن محمد شهید شد، بعد بهروز که خدمت می‌کرد تو فکه شهید شد، آخر هم اصغر، فرزندانم را برای اسلام دادم. آن‌وقت بگو آقای کروبی تو چرا روز عاشورا باید آن کارها را بکنی، مگر تو امام را ندیدی؟ امام یادت رفت؟ دشمن در کمین است، آماده است که ضربه بزند، "از مکافات عمل غافل نشو"، این‌جور آدم‌ها مدام اینور اونور می‌زنند اما به جایی نمی‌رسند، اصل را گم کرده‌اند، انسان اگر قدر خودش را بداند اشرف مخلوقات است، نفهمیدند این‌ها ...
وی افزود: سه دفعه سوریه رفتم، سه دفعه مکه و سه دفعه کربلا، هر بار رفتم به آقا گفتم پسرانم فدای اسلام جدت، اصغر زن داشت، کارمند بود، بچه هم داشت، دخترش را تازگی شوهر دادیم، الان تهران است، یک روز ناراحت بودم و با ناراحتی خوابیدم، محمد آمد به خوابم، گفت "آقا ناراحت نباش، برایت یک باغ آنجا در بهشت نگه داشتم تا بیایی"
پدر شهدا با اشاره به گرانی‌ها می‌گوید: خیلی گرانی کرده‌اند، 550 تومان حقوق بازنشستگی از راه‌آهن می‌گیرم، کفاف نمی‌دهد، گرانی کار دشمن است، فشار به حقوق‌بگیرها می‌آید.
===
به‌قلم وحید محمدی
===
انتهای پیام/ب10/چ3000
