مهدی نوبخت امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در گلپایگان اظهار کرد: خانه معظمی یکی از بناهای تاریخی شهرستان گلپایگان است که در سال 1384 به شماره ثبتی 14396 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
وی گفت: این بنای تاریخی در رباط سررباطان واقع شده است و قدمت آن به دوره قاجاریه می‌رسد.
مسئول نمایندگی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گلپایگان تاکید کرد: قسمت‌هایی از این بنا به علت عدم عایق رطوبتی مناسب تخریب شده بود که توسط کارشناسان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان مورد مرمت قرار گرفت.
وی در ادامه به مرمت خانه معظمی اشاره کرد و افزود: در سال جاری با اعتباری در حدود 100 میلیون ریال تعویض و مرمت سقف‌ها، مرمت درها، کف‌سازی، اجرای ناکش در اولویت مرمت و بازسازی قرار گرفت.
نوبخت با بیان اینکه مهم‌ترین موارد مرمتی در حوزه تأسیسات و تجهیزات برقی و مکانیکی است، تصریح کرد: امیدواریم به زودی خانه معظمی به یکی از جاذبه‌های گردشگری و توریستی گلپایگان تبدیل شود و میهمانان از اقصی نقاط کشور از آن بازدید و بهره‌برداری کنند.
وی یادآور شد: با درایت و توجه مسئولان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور و استان اصفهان بودجه‌ای برای مرمت مسجد جامع گلپایگان به این نمایندگی اختصاص یافت که پس از عقد قرارداد با پیمانکار در هفته آینده نسبت به مرمت این بنای ارزشمند و تاریخی اقدام می‌شود.
به گزارش فارس، خانه معظمی واقع در رباط سررباطان با سر در آجری هلالی شکل در انتهای بن‌بستی اختصاصی و منتهی به سه عمارت با یک هشتی مشترک واقع شده است.
این خانه دارای درب چوبی با کوبه و گل میخ است و نقوش آجری خفته رسته در قسمت پخ هلالی ورودی به چشم می‌خورد.
سنگ فرش کف ورودی با قلوه سنگ رودخانه‌ای و سکوهای طرفین درب ورودی نیز از سنگ‌های رسوبی ساخته شده است و قسمت فوقانی هلال با آجر به گونه‌ای تزئین شده که شیرهای سرهای چوبی خانه‌های دوره صفوی- قاجار را به خاطر می‌آورد.
در قسمت سقف سردر ورودی مانند پوشش سایر قسمت‌ها از تیرهای چوبی به صورت تخت استفاده شده است و مشخصه ورودی کاشی هفت رنگ مستطیل شکلی است که با متن «انا فتحنا لک فتحا مبینا» و با حاشیه گچبری تزئین شده است.
دو عدد گلدان سنگی در طرفین سر در ورودی مشاهده می‌شود که دارای نقوش ساده و نوشته 1333 هجری قمری است و در قسمت بالایی گلدان‌های سنگی به جای کاشی پیچ با آجر به شکل نیم هشت ضلعی با بندهای سفید گچی تزئین شده‌اند.
با ورود به حیاط از ضلع جنوب شرقی با یک محوطه چهار ضلعی روبه‌رو می‌شویم که در طرف شمال و جنوب آن ساختمان قرار دارد و ضلع شمالی با درب ارسی بالارو (پنج دری) به عنوان شاه‌نشین همراه با دو ایوان با چهار پله سنگی قرار دارد.
ضلع جنوبی و بخش تابستان‌نشین دارای اتاق‌هایی است که بر روی زیرزمین واقع شده و درب‌های ورودی زیرزمین نیز در قسمت ازاره قرار گرفته برعکس ضلع شمالی ایوان بنا در این ضلع جنوبی ایوان در مرکز مقابل ارسی ضلع شمالی قرار دارد.
از ویژگی‌های این بنا می‌توان به درب‌های چوبی دارای شیشه‌های رنگی با نقوش هندسی و اسلیمی اشاره کرد، همچنین ستون‌های چوبی ایوان به صورت هشت ضلعی با دو ردیف قطاربندی تزئین شده است.
همچنین تزئینات ارزشمندی در سر درب و ضلع شمالی بنا مانند ارسی بالارو با شیشه‌های رنگی و نقاشی روی قسمت شیر سر چوبی ایوان و تصاویر شخصیت‌های نظامی و آیه‌هایی از قرآن مجید بر روی ستون‌هایی چوبی مشاهده می‌شود.
انتهای پیام/ح20/ض1002
