به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، فریدون فعالی بعدازظهر امروز در گفت‌وگو با خبرنگاران با مهم دانستن این دور از مرمت این اثر شاخص تاریخی در شیراز اظهار داشت: در ادامه مرمت مدرسه تاریخی خان، از اواخر تیرماه سال جاری شاهد شروع فاز دوم مرمت این مکان تاریخی در شهر شیراز هستیم که این عملیات هم‌اکنون با پیشرفت فیزیکی 10 درصدی ادامه دارد.
وی با اشاره به اختصاص اعتبار بالغ بر 4 هزار میلیون ریال در فاز نخست مرمت این اثر گفت: در فاز دوم نیز اعتباری بالغ بر 3 هزار و 600 میلیون ریال به این پروژه اختصاص یافته است.
فعالی تصریح کرد: در فاز نخست مرمت مدرسه خان شاهد تعمیرات زیرسازی و اجرای عایق و کف‌فرش آجری بام، مرمت کف‌فرش، احیای اندود و بدنه تعدادی از حجره‌ها در گوشه جنوب شرق و ضلع شمال بنا، سبک‌سازی، اجرای کف‌سازی تعدادی از حجره‌ها در ضلع شمال و شمال شرق و کف‌سازی، کف‌فرش و مرمت ازاره ایوان‌های جنوبی و شمالی، همچنین انجام تمام زیرساخت‌های تاسیساتی روشنایی، سرمایشی و گرمایشی در این بخش‌ها بوده‌ایم.
وی ادامه داد: همچنین به صورت امانی اضافه کردن چشمه سرویس بهداشتی و آبیاری قطره‌ای باغچه‌های موجود در حیاط و تجهیز و تکمیل دفتر ریاست حوزه علمیه نیز از قبل در دستور کار بوده است.
فعالی در پایان خاطرنشان کرد: در فاز دوم مرمت کف، بدنه و سقف تعداد دیگری از حجره‌ها در تمام اضلاع بنا، تکمیل زیرساخت‌های تاسیساتی و مرمت سنگ ازاره‌های ضلع شمالی بنا به همراه مرمت و بازسازی بخش‌های بسیاری از کارهای چوبی شامل ساخت درب حجره‌ها، پنجره بادگیر و مرمت درک‌های ارسی نیز در دستور کار قرار گرفته است.
به گزارش فارس، مدرسه خان از شاخص‌ترین آثار دوره صفویه در شهر شیراز است که بنای آن به دستور شاه عباس و توسط الله‌وردی خان حاکم فارس آغاز شد و بعدها توسط فرزندش امام قلی‌خان به اتمام رسید.
مدرسه دارای صحنی به طول 51 متر و عرض 45 متر بوده و در هر چهار طرف آن حجره‌هایی در دو طبقه ساخته شده است که تعداد آن به 70 حجره می‌رسد.
یکی از ویژگی‌های این مدرسه به‌کارگیری اعداد مقدس در ساخت آن است که ساخت پنج مدرس (محل تدریس) به نیت پنج تن از نمونه‌های آن است.
از تزئینات این مدرسه مقرنس‌های زیبای سردر ورودی و همچنین کاشی‌کاری معرق بسیار عالی راهروهای ورودی آن است.
در قسمت ورودی بنا نام معمار مدرسه، حسین شماعی و سال ساخت آن 1024 (ه .ق) ذکر شده است و کتیبه‌ای دیگر به خط ثلث تزئینی بوده که در زمان ناصرالدین شاه، هنگام تعمیر نوشته شده، در قسمت بالای ورودی تالاری وسیع است که ملاصدرا در آن تدریس می‌کرده است.
این بنا به شماره 75 و در تاریخ 15/10/1310 هجری شمسی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این بنای تاریخی هم‌اکنون به عنوان حوزه علمیه شیراز مورد استفاده قرار می‌گیرد، البته طی سال‌های گذشته نیز عملیات مرمت در بخش‌های مختلف بنا انجام شده است.
انتهای پیام/ز10/ض1002
