به گزارش خبرگزاری فارس از گچساران، نمایش طنز و کمدی نوعی از نمایش بوده که با نشان دادن تصویری اغراقآمیز از مشکلات، کمبودها و حقایق تلخ جامعه سعی در ایجاد فضایی برای شناساندن و برطرف کردن این مشکلات دارد.
گفتوگوی زیر را با عبدالله جهانگیری بازیگر طنز گچسارانی میخوانید:
آقای جهانگیری از خودتان بگوئید، کار تئاتر و طنز را از چه زمانی آغاز کردید؟
روحیه طنز و بازیگری در ذات من نهفته بود و همیشه در میان دوستان و مردم به صورت ناخواسته به طنازی و شوخی میپرداختم که با راهنمایی و تشویقهای آقای امیر نوروزی کارگردان موفق گچسارانی که معتقد بود این شوخیها و طنازیها را میشود در قالب نمایشنامه طنز اجرا کرد، وارد عرصه بازیگری طنز شدم.
کار و فعالیت خود را فقط به خاطر عشق و علاقه به هنر بازیگری بدون هیچ چشمداشتی با اجرای برنامه و نمایشنامههای طنز در ادارات آغاز کردم.
تعریف عبدالله جهانگیری از طنز چیست؟
طنز بیان مشکلات، کمبودها و بیان خواستههای جامعه در قالب شوخی و خنده است، اعتقاد دارم بیان مشکلات، موانع و حتی بدترین انتقادها در قالب طنز اثر بیشتری نسبت به انتقاد مستقیم و رو در رو دارد.
به نظر من طنز هنری است که اول میخنداند و سپس تلنگر میزند و انسان را به فکر فرو میبرد، موافقید؟
بله، تحلیل جالبی بود، آخرین کار من نیز در ارتباط با تکریم ارباب رجوع و مشکلات موجود در انجام امور مردم در ادارات بود که تحلیل شما این مسئله را تأیید میکند.
چه کسانی الگوی شما در بازیگری طنز هستند؟
در این زمینه هیچ الگو و مدلی نداشتهام، رفتارم ذاتی و خودجوش است و نویسندگی همه کارهایم را نیز خودم انجام میدهم.
اما در میان بازیگران طنز ایرانی بیشتر کارهای اکبر عبدی، زندهیاد حسین پناهی، علیرضا خمسه و مهران مدیری را میپسندم.
با توجه به قابلیتهای شما در کار طنز آیا در شبکه دنا، صدا و سیمای کهگیلویه و بویراحمد نیز از شما استفاده شده است؟
بله، مدتی نیز برای شبکه استانی دنا برنامه اجرا کردم که نمایشنامههای طنز "کاسیفور"، "وته کم و زیاد نیگوم"، "جهانشاه و روانشاه" از جمله برنامههای طنز من در شبکه استانی دنا است.
اما مدت زیادی است که دیگر تصویر شما را از شبکه استانی دنا نمیبینیم، چرا؟
به نکته خوبی اشاره کردید، متأسفانه صدا و سیمای کهگیلویه و بویراحمد سلیقهای عمل میکند و من در حال حاضر به خاطر سلیقهای عمل کردن مدیران این رسانه ملی ممنوعالتصویر شدهام.
قضیه دارد جالب میشود، بدون دلیل و منطق که کسی را ممنوعالتصویر نمیکنند. چرا ممنوعالتصویر شدهاید؟
این قضیه به هشت سال پیش برمیگردد زمانی که من و خانواده برای تفریح به بیرون از شهر رفته بودیم، دوستان و همشهریان نیز به ما ارادت دارند و آن جا از من خواستند که برنامهای برایشان اجرا کنم من هم با زبان شیرین ترکی به اجرای طنز پرداختم و در این برنامه مشکلات گچساران را بیان کردم که این کلیپ به " چرا دوگنبذان (دوگنبدان) دریا ندارد" معروف شد.
بعد از اجرای این برنامه به اتهام اینکه به نمایندگان و کاندیداهای مجلس توهین کردهام و آنها را مورد تمسخر قرار دادهام از طرف صدا و سیمای استان ممنوعالتصویر شدم.
جالب این است که این برنامه در بسیاری از ادارات و نهادهای دولتی نیز اجرا شد و مورد استقبال گسترده مسئولان و مردم قرار گرفت، اگر این کلیپ مشکل داشت پس چرا هیچ کسی به آن متعرض نبود و همه از آن استقبال کردند.
قضیه ممنوعالتصویر شدن شما جالبتر شد، خندهبازار یکی از برنامههای طنزی بود که از شبکه سه به صورت روتین پخش شد و این برنامه در زمان انتخابات طنزهای زیادی در مورد کاندیداها پخش کرد.
بله درست است قسمتهایی از این برنامه در مورد انتخابات بود و حتی بازیگران طنزهایی از افرادی که قصد نمایندگی داشتند را اجرا کردند، این برنامه نشان داد که چگونه یک فرد گلدکوئیستی قصد فریب دادن مردم و شرکت در انتخابات را دارد یا فرد دیگری که مردم را دور خود جمع کرده بود اما معلوم شد طرف دیوانه است و از تیمارستان فرار کرده است، این موضوعها که از کلیپ من گستاختر و منتقدانهتر است و شبکه استانی دنا با وجود تنوع اجرای طنز در سراسر کشور با من اینگونه عمل کرد.
جالبتر این است کلیپ من زمانی ساخته شد که زمان انتخابات نبود و در این کلیپ نیز نام شخص خاصی را نیاوردم.
حالا که از صدا و سیما گفتیم، نظر شما درباره برنامههای طنز صدا و سیمای مرکز استان چیست؟
به عقیده من بازیگران طنز گچسارانی با وجود قابلیتهای بسیار بالا جایگاهی در برنامههای طنز صدا و سیمای مرکز استان ندارند و همانطور که گفتم در این زمینه سلیقهای برخورد میشود.
هنرمندان توانمندی در گچساران وجود دارد که از توان و نبوغ آنها استفاده نمیشود، مهرداد علیپور که هنرمندی همه فن حریف بوده در زمینههای مجریگری، قرائت قرآن، بازیگری و خوانندگی از قابلیتهای بالایی برخوردار بوده از جمله هنرمندانی است که قربانی این طرز تفکر شده است.
---------------------------
گفتوگو از: کورش رضایی
---------------------------
انتهای پیام/صا10/چ3000