به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، بنای خشتی و باستانی آتشگاه اصفهان از جمله آثار تاریخی است که در معرض فرسایش است، اقدامهای حفاظتی در این مکان ضعیف است به طوری که در حریم آن ساخت و سازها و برپایی هتلها فضای آن را دچار مشکل کرده است، حریم آتشگاه در معرض تهدید است و گویی گوشی بدهکار نیست.
آتشگاه اصفهان در غرب شهر اصفهان و در انتهای خیابان آتشگاه قرار دارد، این بنا در نزدیکی رودخانه زایندهرود، بر روی تپهای قرار دارد، از بلندای این تپه تا کیلومترها از هر چهار سوی اصلی را میتوان به خوبی مشاهده کرد.
کارشناس میراث فرهنگی با اشاره به اینکه مدیریت فعال و کوشا در تصمیمات جهانی برای ثبت جهانی چنین آثار بیتأثیر نیست، اظهار داشت: بیتوجهیهای کنونی به حریم آتشگاه و ریزش دیوارها و نیاز به مرمت اصولی از جمله مسائلی است که نادیده گرفته شده است.
حسین مقصودی افزود: اگر از حاشیه زایندهرود به آتشگاه نگاه کنیم چند ساختمان قدیمی است که دیوارهای آن را بالا کشیدهاند و این خود چشمانداز آتشگاه را از بین برده است.
وی ادامه داد: مدیریت استان و سازمان میراث فرهنگی و مدیریتهای مربوطه باید اتحاد نظر داشته باشند و علاقهمند باشند تا چنین اثر باستانی به ثبت جهانی برسد.
به گزارش فارس، در این زمینه همچنین مدرس دانشگاه و کارشناس میراث فرهنگی نیز پیرامون به ثبت جهانی نرسیدن آتشگاه اصفهان گفت: به ثبت جهانی رسانیدن آثار از عهده ایران خارج است و با وجود اینکه ایران و از جمله اصفهان دارای آثار تاریخی بسیاری برای به ثبت رسانیدن است و با وجود داشتن محدودیتها ایران تنها چند اثر را میتواند برای ثبت به یونسکو ارسال کند که تاکنون نیز پرونده آتشگاه به یونسکو ارسال نشده است.
حامد ایمانطلب افزود: آتشگاه اصفهان نیاز به طرح مطالعاتی عمیق دارد و میطلبد تا وضعیت حریم آن و ساخت و سازهای بیرویه اطراف آن کنترل شود چرا که اینگونه مسائل سبب میشود تا رویه ثبت آن دچار مشکل شود.
وی ادامه داد: تپه پاژ در خراسان دارای ظرفیتهای بسیاری برای ثبت است که از جمله آرامگاه فردوسی، امام محمد غزالی از جمله اینها است، اما به دلیل اینکه یک دکل برق فشار قوی از کنار آن میگذشت رویه ثبت آن را دچار مشکل کرد.
این مدرس دانشگاه اضافه کرد: با وجود ساخت و سازهای بیرویه در حریم آتشگاه و وجود منبع آب و عدم بررسی مرمت آن به طور حتم ثبت چنین اثری دچار مشکل میشود.
*آتشگاه یادگار ایران باستان
به گزارش فارس، آتشگاه اصفهان از بناهای تاریخی شهر اصفهان و از یادگارهای ایران باستان است و این بنا در نزدیکی رودخانه زایندهرود در هشت کیلومتری غرب شهر اصفهان و در میانه راه اصفهان و نجفآباد بر روی تپهای به همین نام قرار دارد، ساخت این بنا را به دوران ساسانی یا پیش از آن نسبت دادهاند بنای آتشگاه بنا به چند دلیل طبیعی و غیر طبیعی وضعیت اصلی خود را از دست داده است.
عدهای سودجو در سالهای اخیر، سنگهای کوه را بریده و بردهاند و از وارد کردن هر گونه خرابی، ابایی نداشته و دریغ نورزیدهاند و تنها قسمت دست نخورده کوه، قسمت کمی از جبهه شرقی است که سنگهای این قسمت به دلیل چند لایه و غیر قابل استفاده بودن از آسیب مصون مانده است.
همچنین باید تاکید کرد که وجود منبع آب اصفهان در قسمت شمالی تپه که برای قرار دادن یک حجم عظیم بدین شکل مجبور شدهاند قسمتی از تپه را بکنند و اینکه انفجار دینامیتهایی که برای کندن سنگ استفاده میشده و نشانههای این خرابیها را در دامنه تپه، به صورت خاک و سنگریزههایی که با باران و سیلابهای باران شسته شده، از دیگر ناهنجاریهایی است که در اطراف آتشگاه دیده میشود.
البته در اثر عوامل جوی در زمستان برف روی تپه در شبانهروز، یک بار یخ میزده و بعد به واسطه تابش خورشید، دوباره ذوب میشده و فرسایش بسیاری در سنگهای تپه و خود بنا به وجود آورده است.
این مشکلات در کوه آتشگاه اصفهان این اثر به یادماندنی تاریخی را از ثبت جهانی شدن عقب انداخته است و حال همت مسئولان استانی میطلبد تا این اثر به ثبت جهانی برسد.
انتهای پیام/س10/ط4000