به گزارش خبرگزاری فارس از شرق استان تهران، هر سال در اواخر اردیبهشتماه که آن را تحت عنوان روز شاعر حماسی ایران زمین، حکیم ابوالقاسم فردوسی میشناسیم، مراسم متنوعی در نقاط مختلف کشور برگزار میشود.
مردم کهندیار دماوند نیز همه ساله به دلیل احساس نزدیکی به اشعار این شاعر پارسیگوی قرون پنجم و ششم هجری شمسی و تبلور بخشی از رویدادهای افسانهای کتاب ماندگار شاهنامه در این سرزمین اساطیری، یاد وی را گرامی میدارند.
از این رو همایش بزرگداشت مقام حکیم ابوالقاسم فردوسی با حضور سیدعلی موسویگرمارودی، شاعر و ادیب معاصر کشورمان، برخی مسئولان و جمع کثیری از علاقهمندان به شعر، ادب و هنر در شهرستان دماوند در سالن آمفیتئاتر مجتمع فرهنگی هنری کوثر دماوند برگزار شد.
سیدعلی موسویگرمارودی، شاعر و ادیب معاصر ایرانی در این همایش اظهار داشت: پیش از هر چیز باید از ایجاد چنین فرصتی برای حضور در شهرستان زیبای دماوند از بانیان این همایش تقدیر کرد.
وی ادامه داد: اگر درباره خراسان گفته میشود که "برادر جان، اینجا خراسان است/سخن گفتن نه آسان است"؛ پیرامون دماوند نیز میتوان گفت که "سر خجالتم از پیش بر نمیآید/که در چگونه به دریا برند و لعل به کان".
موسویگرمارودی اضافه کرد: دماوند علاوه بر آنکه تحت عنوان سرزمین تدین شناخته میشود، باید آن را دیار تمدن و فرهیختگی نیز خواند.
* تشیع فردوسی امری مسلم است
به گفته شاعر و ادیب معاصر کشورمان، شیعه بودن مذهب حکیم ابوالقاسم فردوسی برای ما ایرانیان امری مسلم است.
وی ادامه داد: مرحوم "محیط طباطبایی" در مجله مهر در سال 1313 هجری شمسی متنی عالمانه درباره مذهب شیعه حکیم ابوالقاسم فردوسی نوشته بود؛ اما احتمال وی شیعه زیدی بودن این شاعر حماسهسرا بود.
موسویگرمارودی اضافه کرد: پس از آن تعداد کثیری از بزرگان، محققان و ادبا درباره مذهب تشیع فردوسی سخنان بسیاری بیان داشتند و آخرین آن، چند روز پیش به قلم "مهدی محقق" در روزنامه "رسالت" منتشر شد.
به گفته شاعر و ادیب معاصر کشورمان، ارادت فردوسی نسبت به امیرمؤمنان علی (ع)، در اشعار شاهنامه همچون "درست این سخن، گفت پیغمبر است/ که من شهر علمم، علیام در است" موج میزند.
وی تصریح کرد: این شعر حکیم ابوالقاسم فردوسی ترجمه دقیق و لفظ به لفظ حدیثی نبوی از رسول مکرم اسلام (ص) و به تحقیق علامه "کلینی" است که فرمودند "من شهر علمم و علی دروازه آن است".
موسویگرمارودی اضافه کرد: در سال 1376 شمسی نیز "احمد مهدوی دامغانی"، ادیب و پژوهشگر ایرانی مشغول به تدریس در دانشگاه هاروارد به دعوت ما با تکیه بر واژه "وصی" در اشعاری مانند "تو این را دروغ و فسانه مدان/ به یکسان روشن زمانه مدان" و " از او هر چه اندر خورد با خرد/ بدان در ره مرز معنی برد" به تحقیق پیرامون مذهب تشیع فردوسی پرداخت.
شاعر و ادیب معاصر کشورمان افزود: این استاد ادبیات فارسی با تکیه به واژه "وصی" مقاله مفصل و عالمانهای درباره تشیع حکیم ابوالقاسم فردوسی مکتوب ساخت که در 20 صفحه یکی از مجلات سالهای گذشته منتشر شد.
وی ادامه داد: کلمه وصی در قرون چهار، پنج و شش هجری خورشیدی از سوی افرادی به کار گرفته میشد که به هر 12 امام معصوم (ع) اعتقاد داشتند.
موسویگرمارودی اضافه کرد: به اعتبار این کلمه مورد استفاده در اشعار شاهنامه از سوی فردوسی حکیم در قبال مولای متقیان، علی (ع)، اثنیعشری بودن آن شاعر حماسهسرای ایرانی محرز است.
انتهای پیام/ز10/ف4004