به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، برخی از این سرودها حتی قبل از انقلاب ساخته و آماده‌ی اجرا بودند؛ از جمله سرود معروفی که هنگام ورود امام در فرودگاه اجرا شد «بوی گل سوسن و یاسمن آید» و یا سرود «ایران ایران» که همزمان با پیروزی انقلاب از رادیو پخش شد.
در روزهای بعدی انقلاب، سرود جای خود را در میان مردم باز کرد و قسمتی از تاریخ موسیقی را شکل داد که نقش عمده‌ی آن حمایت از انقلاب اسلامی بود. در آن دوران به دلیل ایجاد تفکر اسلامی در بین مردم، دیگر جایی برای موسیقی دوران رژیم طاغوت نبود و سرودهای انقلابی جایگزین این آهنگ‌ها شدند. سرودهایی که گاه از بطن راهپیمایی‌های مردمی بوجود می‌آمد و برای خود آهنگ‌ساز و خواننده پیدا می‌کرد.
آهنگسازان از ملودی شعارهای مردم برای سرودهای خود آهنگ می‌ساختند. در این دوران، برخی ارگان‌ها به ساخت سرودهای متنوع پرداختند که از جمله این ارگان‌ها، امور تربیتی آموزش و پرورش بود که نقش قابل توجهی را در ترویج سرودهای انقلابی ایفا کرد. در آن مقطع زمانی تقریباً هر مدرسه برای خود گروه سرود داشت و این سرودها در مواردی تا بیت حضرت امام(ره) هم می‌رسید؛ مانند سرود «قصه بابا» که توسط بچه‌های شهرستان آباده اجرا کرده بودند. تقریباً برای هر اتفاقی در روزهای اول انقلاب سرودی ساخته می شد. مانند سرود «شهید مطهری» که بعد از شهادت ایشان ساخته شد و ده‌ها سرود دیگر که هر کدام ارزش خاصی دارند.
با آغاز جنگ تحمیلی، سرودهای حماسی برای خود جایگاه ویژه‌ای پیدا کرد. اگر چه پیش از آغاز جنگ ایران و عراق و در دوره‌ی انقلاب هم برخی سرودها ساخته شدند که از ماهیتی حماسی و رزمی برخوردار بودند، اما عمده‌ی سرودها و آنچه از آن به عنوان موسیقی جنگ باید یاد کنیم در این دوره شکل گرفت. شورای شعر و موسیقی صدا و سیما در این دوره نقشی تعیین کننده ایفا کرد و برخی از خوانندگان، همچون محمد گلریز و اسفندیار قره‌باغی سرودهای فراوانی را با موضوعات متنوع مربوط به جنگ خواندند.
برخی از سرودهایی که خوانده می‌شدند محبوبیت و مقبولیت بیشتری در بین مردم داشتند. این محبوبیت، شاید به دو دلیل باشد؛ اول اینکه اینگونه سرودها حرف دل مردم بودند و دیگر اینکه افرادی که برای ساخت سرود اقدام کرده بودند افرادی متبحر بودند. برای مثال، سرود «نیرنگ آمریکا» ساخته‌ی احمدعلی راغب با شعری از استاد حمید سبزواری و با صدای استاد اسفندیار قره‌باغی خوانده شد.
کنار هم قرار گرفتن این چهره‌های شاخص، اثری قابل توجه را خلق می‌کند که سال‌هاست در حافظه ملت باقی مانده و بسیاری از مردم آهنگ و اشعارش را بخاطر دارند.
خطه آذربایجان با داشتن مردان هنرمندی مانند استاد قره‌باغی، جایگاه و نقش مهمی در سرودهای انقلابی داشت. استاد قره‌باغی در دوران بعد از انقلاب مسئولیت‌های متعددی مانند رهبری گروه کُر تالار وحدت رهبری گروه کُر صدا و سیما، رئیس مرکز سرود و آهنگ‌های انقلابی، ریاست کمیته آواز کلاسیک خانه موسیقی، مسئول موسیقی رادیو و نایب رئیس کانون هنرمندان ایران را داشته و در زمان تصدی این مسئولیت‌ها، خدمات ارزنده‌ای را برای ترویج سرودها و آهنگ‌های انقلابی صورت داده است.
.........................
سیدرضا علوی
.......................
انتهای پیام/غ10/ف4004
