به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، فرانک صالحی در یازدهمین همایش کشوری گفتار درمانی ایران اظهار داشت: در صورت شناسایی ریزفاکتورهای خطر اختلالات گفتاری کودکان امکان ارجاع زودهنگام آنها به آسیب‌شناسان گفتار و زبان برای انجام مداخلات به موقع، بیش‌تر وجود دارد.
وی بیان کرد: از سویی آشنایی تمام متخصصانی که با نوزادان و کودکان ارتباط دارند با این ریزفاکتورها سبب کمک در شناسایی کودکان در معرض آسیب زبانی برای ارجاع به موقع آنها به مراکز آسیب‌شناسی گفتار و زبان می‌شود.
عضو گروه گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تصریح کرد: نوزادانی که در معرض خطر ایجاد تأخیر تکامل که دارای سابقه وجود یک یا چند عامل خطرساز در دوران قبل، حین یا پس از تولد هستند، نوزادان پرخطر نامیده می‌شوند.
وی افزود: نارس بودن، وزن کم حین تولد، تشنج‌های دوران نوزادی، عفونت‌های سیستمیک مادر و زردی شدید با نیاز به تعویض خون از مهم‌ترین این عوامل است.
صالحی اضافه کرد: براساس نتایج تحقیقات شیوع تأخیر تکامل حرکتی در نوزادان پر خطر 30 درصد است و از مهم‌ترین نتایج این عوامل می‌توان ناتوانی‌های ویژه یادگیری، آسیب‌های دیداری حرکتی، مهارت‌های درکی حرکتی ضعیف، بهره هوشی پایین‌تر، مشکلات زبانی و گفتاری و مشکلات حرکتی را عنوان کرد.
وی با اشاره به اینکه مداخلات زودهنگام نتایج مثبت زیادی برای کودکان اوتیسم دارد و باید هر چه زودتر آغاز شود، اظهار داشت: تعدادی از روش‌های آموزشی و رفتاری ویژه به عنوان بخشی از مداخلات متداول برای کودکان با اوتیسم استفاده می‌شوند.
عضو گروه گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان گفت: مداخلات زودهنگام به طور معمول به محرک‌های اجتماعی، مهارت‌های تقلیدی، درک زبان و کاربرد آنها، مهارت بازی‌های مرتبط و تعامل اجتماعی تاکید دارند.
انتهای پیام/آ20/ط4000
