امین قلی‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار داشت: قدمت هنر شیشه‌گری به بیش از دو هزار سال پیش باز می‌گردد، این هنر طی پنجاه سال گذشته بار دیگر شاهد یک جنبش عظیم بوده است و این بار به عنوان یک شکل هنری ظهور کرد.
وی افزود: شیشه‌گری رشته‌ای است که باید از اختیار حوزه صنعت خارج و به شیشه گران سپرده شود در اروپا نیز در دهه‌های اخیر این اتفاق صورت گرفته است در ایران نیز در برخی کارگاه‌های آثار زیبایی به دست هنرمندان این رشته شکل می‌گیرد.
هنرمند عرصه شیشه و سرامیک اضافه کرد: نمایشگاه‌ها و آموزشگاهها میتوانند در معرفی این‌گونه هنرهای مهجور مانده مؤثر باشد، اما این آموزشگاهها زمانی موفق میشوند که آموزش را از پایه و از کودکی آغاز کنند و در این بین آموزش و پرورش نقش قابل توجهی دارد.
وی در ادامه بیان داشت: با برپایی نمایشگاه‌ها و آموزشگاههای پایهای و با مطالعه سبک گذشتگان در دورههای مختلف به پاسخ این پرسش که چرا هنر شیشه در میان نسل جوان شناخته شده نیست، دست یابیم.
قلی‌زاده گفت: نخستین قدم در شیشه گری، جمع آوری شیشه‌های مذاب انتهای یک میله فولادی توخالی و یا لوله مخصوص دمیدن است که بعد از دمیده شدن در آب سرد می‌شود و سپس به صورت یک توپ شیشه‌ای داغ با فشار هوا شکل داده می‌شود.
وی اضافه کرد: گاهی اوقات رنگ‌های متفاوتی به آن افزوده می‌شود و این قطعه شیشه‌ای بار دیگر در یک کوره با دمایی که گاه گرمای آن به بیش از یک هزار و 200 درجه سانتی‌گراد نیز می‌رسد و حرارت داده می‌شود.
هنرمند عرصه شیشه و سرامیک اظهار داشت: شاید مراحل ساخت این شیشه ساده به نظر بیاید، اما این کار نیازمند توجه بسیار و کار سخت است، که شیشه گری همیشه برای مردم جذاب و خوشایند است.
وی با بیان اینکه، مردم خیلی به شیشه گری علاقه دارند. گفت: شیشه گری یک کاری است که تأثیر عمیقی بر آدم گذارد چون تماشای دمیده شدن در شیشه، جادویی و خارق‌العاده است.
انتهای پیام/خ۲۰
