امین قلیزاده امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در اصفهان، اظهار داشت: قدمت هنر شیشهگری به بیش از 2 هزار سال پیش باز میگردد، این هنر طی پنجاه سال گذشته بار دیگر شاهد یک جنبش عظیم بوده است و این بار به عنوان یک شکل هنری ظهور کرد.
وی افزود: شیشهگری رشتهای است که باید از اختیار حوزه صنعت خارج و به شیشهگران سپرده شود، در اروپا نیز در دهههای اخیر این اتفاق صورت گرفته است، در ایران نیز در برخی کارگاهها آثار زیبایی به دست هنرمندان این رشته شکل میگیرد.
هنرمند عرصه شیشه و سرامیک ادامه داد: نمایشگاهها و آموزشگاهها میتوانند در معرفی اینگونه هنرهای مهجور مانده مؤثر باشند، اما این آموزشگاهها زمانی موفق میشوند که آموزش را از پایه و از کودکی آغاز کنند و در این بین آموزش و پرورش نقش قابل توجهی دارد.
وی در ادامه بیان داشت: با برپایی نمایشگاهها و آموزشگاههای پایهای و با مطالعه سبک گذشتگان در دورههای مختلف به پاسخ این پرسش که چرا هنر شیشه در میان نسل جوان شناخته شده نیست، دست مییابیم.
قلیزاده گفت: نخستین قدم در شیشهگری، جمعآوری شیشههای مذاب انتهای یک میله فولادی توخالی و یا لوله مخصوص دمیدن است که بعد از دمیده شدن در آب سرد میشود و سپس به صورت یک توپ شیشهای داغ با فشار هوا شکل داده میشود.
وی اضافه کرد: در برخی اوقات رنگهای متفاوتی به آن افزوده میشود و این قطعه شیشهای بار دیگر در یک کوره با دمایی که گاه گرمای آن به بیش از یک هزار و 200 درجه سانتیگراد نیز میرسد، حرارت داده میشود.
هنرمند عرصه شیشه و سرامیک اظهار داشت: شاید مراحل ساخت این شیشه ساده به نظر بیاید، اما این کار نیازمند توجه بسیار و کار سخت است که شیشهگری همواره برای مردم جذاب و خوشایند است.
وی در پایان اضافه کرد: شیشهگری از جمله هنرهایی است که به دلیل تماشای دمیده شدن در شیشه که جادویی و خارقالعاده است، تأثیر عمیقی بر انسان دارد.
انتهای پیام/خ20/ط4000