به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در دمشق، از همان آغاز به قدرت رسیدن بشار اسد در ژوئیه 2000 و در سوریه شاهان و شاهزادگان آل سعود درصدد جذب و مهار این رئیس جمهوری جوان بودند ولی چون در این راه ناکام شدند، تلاش میکنند که وی را ضعیف یا ساقط کنند.
رژیم آل سعود نقش موثری در توسعه گستره بحران ناشی از ترور رفیق حریری در سال 2005 و در تحولات بعدی منطقه از جنگ ژوئیه 2006 میان حزب الله و رژیم صهیونیستی و جنگ غزه دسامبر 2008 تا مداخله ایذایی در امورداخلی دمشق داشته است.
در روند بحران سوریه از 15 مارس 2011 تاکنون، شاهزادگان سعودی از جناحهای مختلف نخبگان حاکم در ریاض، ترفندها و توطئههای گوناگونی علیه دمشق عملی کردهاند و خط تولیدی کارگاه توطئهچینی ریاض هنوز به دنبال سناریوها و طرحهای شیطنتآمیز علیه سوریه است.
از جمله شیوهها و ابرازهای ریاض در روند ستیز و توطئه علیه دمشق از آغاز بحران سوریه تاکنون میتوان به موارد زیر اشاره داشت:
1 ـ بسیج تمام جریانها و جمعیتهای سلفی در طیفهای گوناگون علیه دولت سوریه
2ـ حمایت مالی و لجستیکی از معارضان سوریه با تمام جریانها و طیفهای سیاسی ـ ایدئولوژیکی
3 ـ بکارگیری قدرت نرم خود در منطقه علیه دمشق
4ـ تحریک عوامل منطقهای خود در لبنان، عراق و اردن جهت تسلیح معارضان سوریه
5ـ نقش فعال و همهجانبه در روند مسلح کردن و نظامی کردن معارضان علیه بشار اسد
6ـ ایجاد تشکلهای سیاسی مخالف از عوامل و نخبگان سوری که سالیان درازی مقیم عربستان سعودی بوده و یا تابعیت سعودی دارند.
7ـ نقش مستمر، فعال و موثر در عرصه خارجی بحران سوریه وارتقای گستره بحران از سطح محلی و داخلی به سطح منطقهای و بینالمللی
در ششماه اخیر آل سعود به طور وسیعی در تکابوی تشدید بحران سوریه و به طور روشن آغازگر انواع جنگها و تنشها علیه بشار اسد بوده است.
سناریوها و طرحهای ریاض علیه دمشق عبارتند از :
الف ـ عربی و منطقهای کردن بحران سوریه در ابعاد و زمینههای مختلف
ب ـ آغاز جنگ سفارتخانهها و فراخواندن سفیر خود از دمشق
ج ـ تحریک و فعالسازی اتحادیه عرب در پرونده سوریه و ارتقای سطح مداخله این اتحادیه در امور داخلی و روند تحولات آن
د ـ ایفای نقش در بینالمللی کردن پرونده سوریه در ابعاد مختلف
ه ـ حضور فعال در روند تشدید حلقه محاصره و تحریمهای اقتصادی و مالی علیه دمشق
آل سعود در تمام نشستها واجلاسهایی که درباره تحولات و رخدادهای سوریه برگزار میشد، نقش" باز "ایفا نموده و همواره خواستار مسلح کردن معارضه سوریه بوده است.
این در حالی است که سیاست خصمانه آل سعود در ازای دمشق در موارد زیر ناکام بوده است:
1ـ مسلح کردن و نظامی کردن معارضه
2 ـ تشویق ترکیه جهت مداخله در خاک سوریه
3ـ صدور قطعنامههای علیه دمشق از سوی شورای امنیت و دیگر محافل بینالمللی
4ـ ناتوانی ریاض در تفکیک دمشق از دوستان و متحدان منطقهای و فرامنطقهای آن
5ـ ضعف عربستان سعودی در تحمیل انزوای کامل منطقهای و جهانی علیه سوریه
ناکام شدن ریاض در پیاده کردن سناریوی مسلح سازی معارضان در سطح منطقهای و بین المللی آل سعود را وادار به عملی کردن طرحها و توطئههای نوینی علیه دمشق کرده است.
تشکیل دولت انتقالی در خارج( از سوریه) ترفندی جدیدی است که از سوی یکی از عوامل عربستان مطرح شده است. " نوفل الدوالیبی" تاجر سوری تبعه و مقیم عربستان سعودی اخیرا اعلام نموده که به دنبال تاسیس دولت انتقالی سوریه است. وی علاوه بر آن در مصاحبه با یک از روزنامههای صهیونیستی ،اعلام کرد در سوریه جدید و سوریه پس از بشار اسد با رژیم اسرائیل وارد مذاکره خواهد شد.
معروف الدوالیبی پدر نامبرده عامل سعودیها و در سالهای دهه پنجاه نخست وزیر سوریه بوده و بعدها مشاور ارشد ملک فیصل بن عبدالعزیز بوده و فرزندش نوفل در عربستان سعودی بزرگ شده است.
"نوفل الدوالیبی"، همان اشتباهی که پنج ماه پیش آقای برهان غلیون انجام داد، تکرار کرده است و مذاکره و گفتوگوی سیاسی به صهیونیستها را پیشنهاد میکند .
این سوال نیز مطرح میشود که به راستی چرا معارضان سوری و آن هم ساخته و پرداخته آل سعود طرفدار روند سازش با رژیم صهیونیستی وخواهان مذاکره سیاسی با تل اویو هستند؟ و آیا معارضانی همچون نوفل الدوالیبی می خواهند جولان را از طریق مذاکره سیاسی از صهیونیستها بازپس گیرند؟
از نوفل میپرسیم که آیا جولان ـ سرزمین اشغالی سوریه ـ از طریق گفتوگو آزاد میشود؟
انتهای پیام/ق