امین شجاعی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار داشت: بسیاری از ترانه‌ها بدون آنکه شعریت و نوپردازی خاصی داشته باشد، ظهور می‌کنند.
وی افزود: نو پردازی مخاطبان بسیاری را جذب می‌کند، تا جایی که مخاطب را به شک می‌اندازد که نکند شعر واقعاً آن است و سلیقه ما هست که دچار مشکل هستیم و از قافله به جا مانده‌ایم.
این ترانه‌سرا و شاعر در ادامه بیان داشت: اما هیچ کدام از اینها معیار ارزیابی نیست، زیرا شعر و ترانه‌ای که مخاطب بیشتری دارد را نمی‌توان شعر و ترانه شاخص و برجسته دانست که مثلاً بگوییم چون خواننده مشهوری آن را خوانده، پس اثر هنری خوبی است.
وی بیان داشت: بسیاری از اثرها با وجود اینکه اثری هنری و شاخص هستند اما ممکن است بعد از آهنگ‌سازی روی آن، فروش نداشته باشد.
شجاعی ادامه داد: خیلی از ترانه‌ها نیز وجود دارد که ب عکس قوی نبودن به فروش خوبی در بازار می‌رسد، هیچ یک از اینها دلیل رد و یا تأیید آن ترانه نمی‌تواند باشد و مربوط به ذات ترانه و ذات اثر هنری نیست بلکه مربوط به مسائل دیگری است که در حیطه نقد ادبی نیست، بلکه در حیطه مسائل اجتماعی جای می‌گیرد.
وی ادامه داد: یکی از اشکالاتی که در موسیقی کنونی وجود دارد این است که خوانندگان ما به تناسب میان آهنگ و شعر بی‌توجهند و اشعار مختلف را با آهنگ‌های متفاوت که هیچ تناسبی میان آنها نیست، تنظیم می‌کنند اما باید گفت هر شعر موسیقی خاص خود را می‌طلبد.
وی هم‌چنین به ارتباط موسیقی با جهان خارج اشاره کرد و گفت: موسیقی در دستگاه هفت‌گانه متأثر از هفت روز هفته است، موسیقی چهار‌گانه، متأثر از چهار فصل سال است و موسیقی پنج‌گانه از نمازهای پنج‌گانه تأثیر پذیرفته، پس باید گفت موسیقی مربوط به امروز و دیروز نیست، بلکه ریشه در گذشته دارد، اما موسیقی کنونی باید روانکاوی شود و سپس در اختیار مخاطب قرار گیرد.
انتهای پیام/خ20/ط4000
