به گزارش خبرگزاری فارس از بندر انزلی، فریدون چکمهدوز قاسمی عصر امروز در جمع پژوهشگران آبزیپروری این شهرستان به اعمال مدیریت شیلاتی و حفظ خزانه ژنی ماهی سفید تالاب انزلی با استفاده از دادههای به دست آمده توسط روش مولکولی ریزماهواره اشاره کرد و اظهار داشت: قرار گرفتن تالاب انزلی بین دو اکوسیستم خشکی و دریا و همچنین دو اکوسیستم آب شیرین و لب شور سبب به وجود آمدن اکوتون ویژهای به عنوان زیستگاه، مکان تخمریزی و نوزادی ماهیان مهاجر دریای خزر شده است.
وی با بیان اینکه حدود 20 گونه ماهی بومی، مهاجر و نیمه مهاجر در تالاب انزلی زیست میکنند، افزود: ماهی سفید یکی از با ارزشترین و اقتصادیترین ماهیان در این تالاب است.
چکمهدوز قاسمی، بیش از 80 درصد مجموع صید سواحل جنوبی دریای خزر در دهههای گذشته را ویژه تالاب انزلی خواند و تصریح کرد: در حال حاضر تعداد 315 نفر صیاد دارای مجوز رسمی صید در قالب چهار شرکت تعاونی در تالاب انزلی فعالیت دارند و صید خود را مستقیماً به بازار منطقه عرضه میکنند.
کارشناس پژوهشکده آبزیپروری آبهای داخلی بندر انزلی صید بیرویه و غیرمجاز، از بین رفتن بسترهای تخمریزی، آلودگیهای شیمیایی و عدم تکثیر طبیعی یا مصنوعی را از دلایل کاهش ذخایر ماهی سفید تالاب انزلی در سالهای اخیر دانست و خاطر نشان کرد: این عوامل میتواند اثر نامناسبی از لحاظ اقتصادی و کاهش تولیدات پروتئینی بر ساکنان حاشیه تالاب انزلی داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه شناسایی جمعیت آبزیان با استفاده از روشهای نوین ژنتیکی باید قبل از هرگونه اقدام مدیریت شیلاتی مبنی بر تکثیر و پرورش، ازدیاد ذخایر و رهاسازی صورت گیرد، ابراز داشت: هدف از این بررسی شناسایی جمعیت ماهی سفید تالاب انزلی با استفاده از روش مولکولی ریزماهواره است.
چکمهدوز قاسمی به بررسی نمونههای ماهی سفید تالاب انزلی با نمونههای رودخانه شیرود اشاره کرد و بیان داشت: ماهی سفید تالاب انزلی یک جمعیت مستقل است بنابراین اعمال مدیریت شیلاتی صحیح از طرف مراکز بازسازی ذخایر منطقه از طریق تکثیر این جمعیت و رهاسازی بچه ماهیان به این منبع آبی در راستای حفظ خزانه ژنی و ازدیاد ذخایر توصیه میشود.
کارشناس پژوهشکده اکولوژی دریای خزر نیز در این جلسه با اشاره به شناسایی نمونههای ساپرولگنیا جدا شده از تخم قزلآلای رنگینکمان و ماهی آزاد دریای خزر طبق ویژگیهای مولکولی، پروتئینی و فیزیولوژیکی گفت: جنس ساپرولگنیا و گونههای آن از مهمترین عوامل قارچی آبزی بیماریزا در ماهیان هستند.
مریم قیاسی گونههای ساپرولگنیا پارازیتیکا، ساپرولگلینا و ساپرولگنیا فراکس را از فراوانترین عوامل قارچی ایجاد ساپرولگنیازیس در ماهیان پرورشی آب شیرین عنوان کرد و افزود: از تخمهای آلوده به قارچ موجود در قزلآلای رنگینکمان و آزاد دریای خزر نمونهبرداری شد.
وی، بهترین شیوه شناسایی برای گونههای ساپرولگنیا را روش مولکولی عنوان کرد و اذعان داشت: این شیوه باید به عنوان روش مکمل تاییدکننده در کنار دیگر روشهای شناسایی سنتی استفاده شود.
انتهای پیام/ی20/د1000