به گزارش خبرگزاری فارس از قم نبرد حق و باطل را در کجا میتوان معنا کرد، جایی که برادر، برادری خود را ثابت کرد و خواهر در رکاب بردار بود و پیر، جوان، زن و مرد همه آمده بودند تا در نبردی شرکت کنند.
عاشورا مبهوت و شگفتزده خود است و کل تاریخ را به بهت و شگفت وادار کرده است و عاشورا آینه حسین است و عاشورا را باید تنها با عاشورا معنا کرد.
کربلا صحنه محبت ابوالفضل(ع) بر حسین(ع) است و در این عرصه دستان قمر بنی هاشم دستان حسین(ع) است و پاهایش گامهای حسینی برمیدارند و در این روز تنها با ترنم حسین سیراب میشود و چشمانش بر دهان حسین است تا لبیک گوید.
ابوالفضل(ع) تنها برادر حسین نبود بلکه علمدارش، یار و سپه سالار و سقای لبهای خشکیده کربلا و شکافنده صفوف دشمن برای جرعهای آب بود...
عاشورا صحنه عشقبازی دو برادر و صحنه عشقبازی ابوالفضل با خدا و عهد و پیمانش بود.
عاشورا را میتوان با علی اکبر معنا کرد که نمادی از عشق پدر و پسر را به همراه دارد و امام حسین(ع) با مشاهده مرگ علی اکبر فرمود «ولدی علی علی الدنیا بعدک العفا؛ فرزندم علی دیگر بعد از تو اف بر این دنیا»، حسین(ع) در عاشورا معنا پیدا کرد و عاشورا در حسین(ع) و حسین(ع) بود که در هنگام وداع با نوزاد شیرخوارهاش دستان خود را زیر خون گرفت و با پرشدن به جانب آسمان افکند و فرمود «سهل است هر مصیبتی که بر من نازل شود».
وقوع عاشورا در عاشورا رمز ماندگاری این واقعه است و تاریخ با گذشت هزار و 400 سال نتوانسته احساس و عاطفه را در عاشورا و کربلا کاهش دهد.
امروز نیز کربلاییان صفآرایی کردند و باید نشان داد که نهضت حسینی ادامه دارد، امروز عزاداریهای ما دارای رنگ حسینی است و اشکهای ما به تازگی غم و سوگ حسینی و عاشورایی در فاصلهای نزدیک جریان دارد.
این اشکها به امیدی از چشمهای ما سرازیر میشود تا رودی شود و عطش عاشوراییان را کاهش دهد.
این اشکها حکایت از تصویر صحنه کربلا دارد که خود سند جاودانگی خود است.
===================
یادداشت از: ایمنسادات موسوینژاد
===================
انتهای پیام/غ20
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد
شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.