حصار خبری در باشگاه صنعت نفت آبادان

 به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان؛ شاید گاهی اوقات بی‌عیب نباشد بگوییم «صلاح کار خویش را خسروان ندانند».
خسروانی که تصمیمات عجولانه گرفته و در نهایت بر پیکره خویش ضربه می‌زنند، آنهایی که به جای پیدا کردن راه‌حل برای جبران مافات، مافات‌ها را بر نقصان‌های پیشین خویش بار می‌کنند.
باشگاه صنعت‌نفت آبادان در دو هفته‌ی اخیر با اتخاذ تصمیمی از ممنوع‌المصاحبه شدن افراد تحت همکاری با این مجموعه به شکل‌ تلویحی خبر داد.
خبری که نشان داد بیش از اندازه دلخوش بودیم به حضور انسان‌هایی که از جنس ما و هم‌‌بوم ما بودند. همان‌هایی که برای حضورشان در مجموعه‌ی صنعت‌نفت لحظه‌شماری را در تلفیقی با قلم‌فرسایی هزینه کرده تا در نهایت امروزمان را با سدی ارتباطی با باشگاه سپری کنیم.
آن مدیری که دیروزش را در آبادان حضور داشت ما را با این ضدتعامل به خوبی آشنا کرده بود زمانی که سلام را به رسانه پاسخ دادن حرام می‌دانست.
 او را هشدار و پند دادیم که نزدیکی با اصحاب قلم را بایدی دانسته و از ارتباط با جراید پرهیز نکند و او اما گوش‌ها را درب و دروازه کرده تا در نهایت عمر مدیریتی وی در باشگاه صنعت‌نفت سال دوم را به طور کامل تجربه نکند.
علی عیسی‌زاده با وجود توانمندی‌های وجودی، خیلی زود به زاویه رفته و بی‌شک کناره رفتن مرد نخست باشگاه صنعت‌نفت در سال‌های گذشته را نباید با رسانه‌گریزی و البته جریده ستیزی وی در طول فعالیتش در تناقض دید.
به قولی «صبح‌ شما بخیر» آقایان مدیر امروز که به جای ایجاد تحول در نحوه ارتباط با پراهمیت‌ترین ابزار اطلاع‌رسانی، چاه را به جای راه برگزیده و همان شیبی را انتخاب کرده‌اید که در نهایت قصه سقوط مدیریتی را برای هیئت‌مدیره‌های پیش از شما در پی داشت، همان مدیرانی که دستان ‌دوستی راستین‌های علاقمند به صنعت‌نفت و نه مزدبگیران و میرزابنویسان موقعیت را پس زده و کج‌راهه رفتند.
در عصری که خبر و اطلاع‌رسانی نخستین واجب‌ ایجاد شفافیت است تصمیمات اینچنینی باعث می‌شوند که به ماسبق خویش بازگشته و برای در اختیار گذاشتن اخبار به عشاق دریافت آن، به ابزاری کهن همچون کبوترهای پیام‌رسان و دود آتش رجوع کرده و برای روح دادن به این فعالیت و به حرمت روزهایی که تکنولوژی پشت‌گوش ما خانه نکرده بود با برگ‌های درختان بدن را پوشش دهیم!
در اعصاری که بلاد و سرزمین‌ها به دنبال ربودن گوی سبقت برای در اختیار داشتن اینترنت‌های پرسرعت به منظور اطلاع‌رسانی به روزتر هستند در جایی و در باشگاهی، مدیرانی حصار خبری ایجاد کرده و بودن در اجتماع را بایکوت می‌کنند تا شاید این صدراه باعثی باشد برای گام برداشتن!
آقایان دوست و نه مدیر که به واسطه‌ی همشهری بودن‌تان با همین اهالی رانده شده، پیش از آنکه رابطه‌های خشک حقوقی را با آنها ایجاد کرده، دوستان غار ایشان بوده‌اید، خیلی زود بازگشت به بودن در کانون اخبار صحیح و بی‌غرض را برگزیده و از فرو رفتن در اعماق انحصار اخبار در وب‌سایت باشگاه که به خاطر متعلق بودن تنها به انتشار گل و گلستان مبادرت می‌ورزد، دوری بجویید.
آنهایی که سکوها را در روزهای مسابقه‌ صنعت‌نفت به محلی برای جا نشدن حتی سوزن، تبدیل می‌کنند حق آنرا دارند که بدانند و بفهمند اخبار مجموعه‌ای را که تنها به خاطر دل دوستش دارند.
تمیز دهید خبرنگار را از آنهایی که تنها نامی از نگارندگان اصیل خبر بر پیشانی داشته و بازگردید به امروزی که گرفتن چنین تصمیم‌هایی در آن به منزله بازگشت به عقب و واپس‌ماندگی‌ست.
هیچ‌گاه فراموش نکنید این باشگاه تعلق اصیل به مردمی دارد که نام صنعت‌نفت را «مردمی» نمایش می‌دهند، انسان‌هایی که می‌خواهند بدانند و دوست دارند بفهمند واقعیت را.
 یادداشت از امین جوکار
انتهای پیام/غ10