جشنواره‌های تئاتر ضدتئاتر اصیل هستند

جمشید خانیان در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار داشت: جشنواره‌ها به جای ایجاد عملکرد مثبت رویکرد منفی در تئاتر ایجاد کرده و در واقع ضد تئاتر عمل می‌کنند، بنابراین لازم است یک نگاه اصلاح‌گرایانه نسبت به جشنواره‌های تئاتر داشته باشیم.
وی درباره نظر داوران جشنواره درباره کارگردانی ضعیف آثار در بیست و سومین جشنواره تئاتر اصفهان نیز گفت: تئاتر شهرستان‌ها در واقع حلقه‌ای از زنجیره تئاتر کل کشور بوده و از آن جدایی‌ناپذیر است.
نویسنده تئاتر ادامه داد: ضعف تئاتر پایتخت همانند یک اپیدمی بر تئاتر کل کشور اثرگذار است و به نظر من اطلاعات داوران جشنواره درباره تئاتر اصفهان بسیار کم بوده است.
وی تصریح کرد: جشنواره تئاتر اصفهان نمی‌تواند نماینده تئاتر یک استان تلقی شود و نظر کلی درباره تئاتر یک استان  با توجه به یک جشنواره  قضاوت صحیحی نیست.
خانیان افزود: گرچه بسیاری از گروه‌های تئاتری اصفهان در جشنواره شرکت نداشتند اما بسیاری از شرکت‌کنندگان نیز جزو کارگردانان با تجربه و فهیم اصفهان بودند.
وی تصریح کرد: البته به این نکته هم توجه داشته باشیم که ممکن است اشکالی وجود داشته باشد، ولی اگر این مشکل مختص تئاتر اصفهان نبوده و مربوط به جشنواره است.
نویسنده تئاتر اضافه کرد: به نظر من  در برابر نظر داوران نباید موضع‌گیری خاصی کنیم زیرا این تنها یک هشدار محسوب می‌شود، بنابراین بهتر است در برابر آن موضع‌گیری نکرده و آن را به نفع خود تبدیل به نکات مثبت کنیم.
وی درباره تعامل نویسندگان تئاتر با کارگردانان نیز گفت: کتاب‌های من همگی مکتوب هستند و چندان با کارگردان‌های مختلف در این‌باره تعامل ندارم.
خانیان افزود: این امر را منطقی نمی‌دانم که کارگردان برای انجام هر کاری از نویسنده مجوز دریافت کند بلکه اطلاعات تئاتری و فهم فرهنگی یک کارگردان در پرداخت به اثر مهم است.
وی با اشاره به اینکه ممکن است دیدگاه و برداشت کارگردان با نویسنده در مورد یک اثر متفاوت باشد، تصریح کرد: متن یک نمایشنامه ‌نویس پیشنهادی برای کارگردانان است و هر کارگردان بسته به برداشتی که از آن کرده آن را به مخاطبان پیشنهاد می‌کند.
این نمایشنامه ‌نویس ادامه داد: البته این مطلب متفاوت از برداشت غلط یک کارگردان از اثر نویسنده و اشتباه اجرا کردن آن است.
وی تاکید کرد: سال‌ها پیش چند اجرا از کارهایم را دیدم و از آن به بعد تصمیم گرفتم دیگر سر صحنه اجرای تئاترهایی که با برداشت از نمایش من ساخته می‌شود، نروم.
خانیان افزود: البته در طول این سال‌ها زمانی که داور جشنواره‌ها بوده‌ام ناخواسته اجرای نمایش‌نامه‌هایم را توسط کارگردانان مختلف دیده‌ام و در مجموع راضی نبوده‌ام.
وی با بیان اینکه نمایشنامه‌ نویسان متبحری در کشور وجود دارند تصریح کرد: بر عکس ادعای بعضی افراد از لحاظ نمایش خوب در کشور مشکلی نداریم بلکه مشکل اصلی کارگردانی ضعیف و بدون اندیشه آثار و درست درک نکردن متون نمایشی است.
این نویسنده تئاتر درباره استقبال کارگردانان از نمایشنامه‌های خارجی نیز بیان داشت: من ا اجرا شدن نمایشنامه‌های خارجی استقبال می‌کنم اما با اینکه فضای کار نمایشنامه‌نویس و شخصیت‌های آن خارجی باشد مخالفم.
وی ادامه داد: از دیدگاه من نمایشنامه‌ نویسی که همواره از کاراکتر خارجی در نمایش‌هایش استفاده می‌کند مناسبات و روابط آدم‌ها و قصه‌های ایرانی را به خوبی درک نکرده و  قدرت انتقال صحیح آن را نیز ندارد.
خانیان تاکید کرد: برای این نویسندگان نگارش متن و قصه با شخصیت‌های خارجی آسان‌تر است زیرا همواره آنها در سینما و تلویزیون دیده و در واقع به خوبی می‌تواند ادای آنها را درآورد.
وی اضافه کرد: اینکه نمایشنامه ‌نویس ایرانی نمایشی با شخصیت‌های خارجی بنویسد صحیح نیست اما کارگردانی نمایش‌های خارجی و اقتباس ایرانی از نمایش‌های خارجی می‌تواند به پیشرفت تئاتر کشور کمک کند.
انتهای پیام/خ10