جشنواره مشترک ایرانی آفریقایی در عسلویه برگزار شد

به گزارش خبرگزاری فارس از عسلویه، محسن شریفیان سرپرست گروه موسیقی لیان شامگاه جمعه در ابتدای کنسرت موسیقی و جشنواره فرهنگی مشترک ایران و آفریقای جنوبی در سالن خلیج فارس منطقه ویژه عسلویه اظهار داشت: خوشحالیم که برگزاری برنامه‌های فرهنگی با این شکل در دستور کار مدیران اقتصادی قرار گرفته؛ چراکه جشنواره‌هایی از این دست موجب می‌شود پیوند موسیقایی بین ملت‌ها برقرار شود و امید است از این پس نیز این پیوند بیش از پیش گسترش یابد.
وی افزود: جا دارد بیش از آنچه برنامه‌ریزی شده در ارتباط با اشتراکات فرهنگی صحبت شود؛ ولی آنچه مسلم است در بوشهر مردمانی اندک زندگی می‌کنند که نژاد آفریقایی و ایرانی دارند و به فامیل زنگاری شهرت دارند از این رو جا دارد از این پس به فرهنگ موسیقایی این دو کشور بیش از گذشته پرداخته شود.
سرپرست گروه موسیقی لیان در ادامه به همراه گروه خود قطعه "نی مه" موسیقی ویژه کار ماهیگیران هنگام صید ماهی و کشیدن تور ماهی‌گیری از دریا را به عنوان نخستین قطعه اجرا کرد و در ادامه آواز بومی منطقه بوشهر با صدای آکا صفوی و شروه‌خوانی گروه به روی صحنه رفت.
در ادامه نیز قطعه "آفرو بوشهری" از مجموعه پار و پیرار که توسط حوزه هنری وزارت ارشاد در گذشته منتشر شده اجرا شد.
 شریفیان درباره این قطعه موسیقی بیان داشت: موسیقی آفرو در بوشهر و جزیره خارک جریان دارد که با عنوان "بانتوها" شهرت دارد و عموما با سازهای زنگاری نیز آن را اجرا می‌کنند که اتفاقا ابن نوع موسیقی در بین مردم آفریقا هم به نوعی دیگر جریان دارد؛ البته زیباتر این بود که ما با سازهای خودمان اجرا می‌کردیم.
قطعه پایانی این اجرا همراهی دو گروه موسیقی آفریقای جنوبی و گروه بومی لیان با یکدیگر بود.
 شریفیان در آغاز اجرای این قطعه اظهار داشت: اجرای پایانی این جشنواره با تمرین اندکی به روی صحنه می رود چون فرصت نداشتیم آنگونه که شایسته است برای این بخش تمرین کنیم اما آنچه اجرا می‌کنیم حاصل تبادل اندیشه دو کشور است. 
نکته قابل توجه در بخش پایانی این اجرا، هم‌آوایی محسن شریفیان با خواننده گروه آفریقایی بود که به جای اینکه ساز در این اجرا نقش پر رنگتری داشته باشد آوای موسیقایی در این بخش حرف اول را می‌زد.

*حواشی جشنواره
یکی از ویژگی‌های اجرای قطعات بومی این کنسرت توسط گروه موسیقی آفریقای جنوبی، نمایش زندگی آمیخته با موسیقی و صنعت مردم این کشور بود و شادمانی در چشمان کارگران آفریقایی مشغول کار به درستی دیده می‌شد.
حضور کارگران و کارمندان شرکت‌های صنعتی عسلویه در کنار خانواده‌ها و تماشای کنسرت بسیار دیدنی بود اما نکته قابل توجه در این اجرا جنب و جوش بی‌وقفه کودکان در سالن بود که این مسئله، تمرکز حاضرین در سالن حین تماشای کنسرت را از بین می‌برد و از سوی دیگر نوازندگان آفریقایی هم  از این همه شلوغی در سالن متعجب مانده بودند.
 یکی از نکات جالب در طراحی صحنه قرار دادن مشعل‌های کوچک به عنوان نمادی از پالایشگاه‌های این منطقه بود که همزمان با اوج گرفت قطعاتی که اجرا می‌شد و همچنین شور و شعف تماشاگران حاضر در سالن این مشعل‌ها شعله‌ور می‌شد.
پیوند بین صنعت و هنر موسیقی و آنچه که مدیران بر آن تاکید داشتند آن چیزی نبود که انتظار می‌رفت به این معنا که اهالی رسانه و همچنین حاضرین در سالن انتظار داشتند که شاهد یک اجرای تمام‌عیار از موسیقی محلی آفریقای جنوبی باشند و تنها دو قطعه پایانی به اجرای آواز بومی اختصاص داشت.
انتهای پیام/خ20