شیعه‌شناسی و تشیع‌شناسی مکمل یکدیگر هستند‌

محمد تقی‌زاده داوری امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در قم، با اشاره به رشته شیعه‌شناسی اظهار داشت: طرز پیدایش و شکل‌گیری شیعه‌شناسی در تاریخ اسلام، چگونگی گسترش‌ آن در میان اقوام مختلف عـرب و عجم، شاخه‌ها و نحله‌ها، رهبران و دانـشمندان و نقش‌های تاریخی و تمدنی و نیز وضعیت فعلی شیعیان در جغرافیای‌ مسکون در این رشته مورد بحث قرار می‌گیرد.
وی با بیان اینکه شیعه‌شناسی بین دانش‌های الهیات و علوم اجتماعی قرار گرفته و آنها را به ‌یکدیگر پیوند می‌دهد، گفت: روش‌های این رشـتـه نـیـز تـرکیـبی از روش‌های معمول در دانش‌های الهیاتی (حدیث، تفسیر، فقه، کلام و...) و علوم اجتماعی (اقـتصاد، سیاست، مدیریت، جامعه‌شناسی، مردم‌شناسی، زبـان‌شناسی و...) است.
رئیس مؤسسه شیعه‌شناسی به تفاوت شیعه‌شناسی با تشیع‌شناسی‌ اشاره کرد و افزود: تشیع‌شناسی به مـطالعه عقاید، احکام و آموزه‌ها و نظریـه‌ها و متون و منابع شیعی پرداخته ولی شیعه‌شناسی ‌گروه‌ها، جمعیت‌ها، جماعت‌ها، جوامع، جریان‌ها، نهضت‌ها، سازمان‌ها، نهادها و مؤسسات شیعی را مطرح می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: تشیع‌شناسی در واقع در عرصه مکتب‌شناسی، مذهب‌شناسی و دین‌شناسی قرار دارد ولی شیعه‌شناسی در محدوده مطالعات‌ جمعیت‌شناختی، جامعه‌شناختی و انسان‌شناختی قرار می‌گیرد و از روش‌های متداول در رشته‌های علوم‌ اجتماعی بهره می‌برد.
تقی‌زاده داوری عنوان کرد: شیعه‌شناسی به مطالعه عقاید و آموزه‌های شیعی می‌پردازد و بنیادهای اعتقادی شیعیان را به صورت تبعی و ضمنی در قالب عقاید پـژوهش می‌کند.
وی با اشاره به دیگر ویژگی‌های این دو رشته گفت: این رشته‌ها به لحاظ نظری از یکدیگر منفک و مجزا هستند ولی در واقعیت مکمل یکدیگر بوده و می‌توانند تعاملات سازنده‌ای بـا یکدیگر داشته باشند.
رئیس مؤسسه شیعه‌شناسی به اهمیت شناخت استادانه ‌و کارشناسانه عقاید و احـکام و فتواها، آموزه‌ها، و دیدگاه‌های شیعی اشاره و بیان کرد: این نگرش یک جمعیت‌شناس و جامعه‌شناس را قادر می‌سازد تا روندها و جریان‌های اصیل و معتبر و مستند را از گروه‌ها و نحله‌های منحرف و بی‌ریشه تمییز داده و از دامن‌زدن و فرو غلطیدن در آنها پرهیز کند.
تقی‌زاده داوری خاطرنشان کرد: آشنایی عالمانه و ماهرانه با اوضاع و شرایط زندگی ‌شیعیان و نیازها و خواسته‌های آنها به تشیع‌شناسی و دین‌شناسی کمک کرده تا نیازهای ضروری را از خواسته‌های غیرضروری تشخیص داده و مطالعه و همت خود را در پاسخ به نیازهای جامعه شیعی صرف‌ کند.
 انتهای پیام/ج20