11 سپتامبر در پنتاگون چه اتفاقی افتاد

به گزارش فارس، حوادث یازده سپتامبر توجه بسیاری از محققین و روزنامه‌نگاران مستقل را در آمریکا و جهان به خود جلب کرد. هر کدام از این محققین با توجه به تخصص خود به بررسی علل و نحوه وقوع این حادثه پرداخته‌اند. "انور مسعود" یکی از روزنامه‌نگارانی است که در مقاله‌ای در پایگاه تحلیلی "وترنز تودی" که متعلق به افسران بازنشسته آمریکایی است، به بررسی علل وقوع حادثه 11 سپتامبر پرداخته است. وی در این گزارش با استناد به شواهد و مدارک متعدد و گزارش‌های ارائه شده توسط مؤسسات و نشریات مختلف، ادعای حمله به ساختمان پنتاگون را نفی میکند.
 
* گزارش اجرایی از چه میزان آسیب به ساختمان پنتاگون حکایت داشت؟

انور مسعود در این مقاله مینویسد: در ژانویه 2003 ، مؤسسه ملی استاندارد و فناوری دولت آمریکا "گزارش اجرایی ساختمان پنتاگون " را افشا کرد. در صفحه 35 از این گزارش آمده است: "طی یک بازرسی از منطقه محصور شده، امتداد خط پرواز هواپیما تا نمای ساختمان نشان‌گر آن است که هیچ اثری از یک سوم بیرونیترین قسمت بال سمت راست هواپیما وجود ندارد. اندازه و موقعیت شکاف واقعی در نمای ساختمان (ازخط ستون 8 تا خط ستون 18) نشان‌دهنده آن است که در عمل، هیچ قسمتی از دو‌ سوم بیرونیترین بال سمت راست و یک سوم بیرونیترین بال سمت چپ وارد ساختمان نشده است." شاید یک بوئینگ 757 به ساختمان پنتاگون اصابت کرده و بال‌های آن در بیرون از پنتاگون پیدا شده است. اما این بال‌ها در بیرون از ساختمان نیز پیدا نشده بودند. عکس‌ها و نیز "جیمی مک اینتایر" گزارشگر سی.ان.ان این واقعیت را تائید میکنند.
 
در صفحه 36 این گزارش میخوانیم: "شدت آسیب به نمای ساختمان بسیار کمتر از دم هواپیما بود. ارتقاع دم هواپیما که تقریباً 45 فوت است، حدوداً با ارتفاع چهار طبقه اول ساختمان برابر بود. آسیب آشکار که به اندازه حدوداً 25 فوت بالاتر از سطح بوده تنها به بالاتر از دو طبقه پائین ساختمان گسترش یافته است.
موضوع مطرح شده به این مسئله اشاره دارد، هر چیزی که به ساختمان پنتاگون اصابت کرده، نمیتواند یک بوئینگ 757 باشد.
 
* چه اتفاقی برای بال‌های بوئینگ 757  افتاد؟
 
در صفحه 39 از گزارش اجرایی ساختمان پنتاگون آمده است: "به احتمال زیاد، زمانیکه هواپیما به داخل ساختمان نفوذ کرد، بال‌های آن قطع شدند. حتی اگر قسمت‌هایی از بال‌ها پس از اصابت هواپیما به ساختمان سالم باقی میماندند، بدنه اصلی هواپیما نشان میدهد که بال‌ها پیش از اینکه هواپیما به اندازه کمی به داخل ساختمان نفوذ کند، قطع شده بودند."
انور مسعود با بیان اینکه این بال‌ها خارج از ساختمان پیدا نشده بودند، ادامه داد: پیش از این بسیار آشکار بود که "گزارش اجرایی ساختمان پنتاگون" که از سوی جامعه مدنی مهندسین و مؤسسه مهندسی ساختاری آمریکا ارائه شد، و از سوی مؤسسه ملی استاندارد و فناوری دولت آمریکا افشا گردید، مورد مخالفت گزارش رسمی یازده سپتامبر قرار گرفت.
 
"گزارش پس از عملیات منطقه آرلینگتون" رخداد یک واقعه و حضور "یگان 161 فورت مایر" (مقر نظامی ارتش آمریکا در واشنگتن) را در پنتاگون لحظاتی پیش از اصابت ادعا شده پرواز 77 توضیح میدهد. در ضمیمه A از صفحه  A-4 این گزارش آمده است: "زمانیکه پرواز 77 به داخل ساختمان وارد شد، کاپیتان "دنیس گیلروی" و اعضای تیم پرواز وی در نزدیکی پنتاگون در پایگاه هلیکوپتر حاضر شدند. هواپیمای 161 به‌ دلیل فرسودگی لاستیک آتش گرفت و آنها مشغول ریختن کف در باند فرودگاه بودند. "مارک اسکیپر" و "آلن والاس" در زمان برخورد خارج از وسیله نقلیه بودند و دچار سوختگی و جراحت شدند... کاپیتان گیلروی که برای اولین بار محل اصلی سانحه را گزارش داد، فورت مایر را نیز مطلع ساخت."
 
* چرا نیروهای ویژه برای خاموش کردن آتش، پیش از شروع آتش سوزی به پنتاگون رفتند؟
 
این گزارش با پرسیدن این سوال که آیا فورت مایر واحد 161 برای انفجار بعدی پیش از اصابت ادعا شده پرواز 77 به پنتاگون رفت؟ اضافه کرد: این پرسش با موضوعاتی که پیشتر مطرح گردید موافق بود از جمله، پرسش گزارشگری که در اخبار کوتاه 12 سپتامبر با عنوان "رئیس، عملا قطعات کوچکی از هواپیما در اطراف محل حادثه در بزرگراه مشاهده شده، آیا میتوان گفت که انفجار هواپیما در زمان برخورد به‌دلیل انفجار سوخت آن بوده است؟" مطرح شد یا صحبت‌های "آپریل گلوپ" در پرونده 11 سپتامبر مبنی بر این‌که "وی در آن لحظه تنها توانست کودکش را در بغل گرفته و در مسیری که به‌دلیل نور انفجار روشن شده بود به بیرون حرکت کند. هیچ هواپیمای آسیب‌دیده‌ای وجود نداشت و هیچ سانحه سوختگی در هیچ‌جا رخ نداد و فقط آوار و گرد و غبار به چشم میخورد." و گزارش "باربارا هونه‌گر" خبرنگار امور نظامی، در مورد این‌که، "در روز 11 سپتامبر چندین مورد غیرمتعارف از جمله باتری کار شده ساعتهای دیواری که بین 31/9 تا 32/9 متوقف شده بود، وجود داشت."
ورود یگان 161 فورت مایر به پنتاگون برای مهار آتش پیش از اصابت "پرواز 77" با گزارش رسمی 11 سپتامبر موافق نیست.
 
* تصاویر ثبت شده توسط دوربین‌ها چه صحنه‌هایی را به تصویر کشیدند؟
 
خلبانانی که به‌دنبال کشف حقیقت 11 سپتامبر بودند، اعلام کردند، "فیلمی که توسط دوربین جلوی درب پارکینگ گرفته شد با ثبت‌کننده اطلاعات پرواز خطوط هوایی هواپیما که از سوی کمیته امنیت حمل و نقل ملی طبق درخواست قانون آزادی اطلاعات منتشر گردید، مغایرت دارد. "گزارش اجرایی ساختمان پنتاگون" در صفحه 14 مینویسد: "یک دوربین امنیتی در ساختمان که در نزدیکی گوشه شمال‌غرب ساختمان نصب شده بود تصویر هواپیما را زمانیکه به ساختمان نزدیک میشده، ثبت کرد. پنج عکس (تصویر 3/3 تا 7/3) که تقریبا از یک سوم هواپیما گرفته شد، نزدیک شدن هواپیما و گلوله آتش را نشان میدهد که با برخورد اولیه در ارتباط است."
در صفحه 35 این گزارش نیز این‌طور آمده که "اطلاعات سایت نشان دهنده آن است که بدنه هواپیما در خط ستون 14 و با زاویه تقریبا 42 درجه با نمای ساختمان یا تا حدودی پایین دومین طبقه به ساختمان برخورد کرد."
بنابراین، طبق انیمیشنی که کمیته امنیت حمل و نقل ملی و تعدادی از خلبانانی که به‌ دنبال کشف حقیقت 11 سپتامبر هستند، ساخته شد، هواپیمایی را نشان میدهد که در شمال مقر نیروی دریایی، ولی نه به حالت افقی در حال پرواز است، و برای اصابت کردن با ساختمان پنتاگون ارتفاع زیادی دارد.
 
"جیم پاتر" رئیس کمیته امنیت حمل و نقل ملی زمانیکه با این مغایرت مواجه شد، گفت: "در مورد این مغایرت هیچ نظری ندارم."
شاهدان عینی قاطعانه اعلام کردند که یک هواپیما (که به اعتقاد آنها پرواز 77 بود) همان‌طور که در گزارش‌های رسمی اعلام شد به جای آن‌که در جنوب ایستگاه گاز پرواز کند، در شمال ایستگاه گاز "سیتگو" پرواز کرده و در غرب پنتاگون در جنوب خیابان "جویس" در "کلمبیا پایک" مستقر شد.
نتیجه کار خلبانان این شد که "موقعیت طبیعی خاص آرلینگتون و موانعی که بر سر راه پرواز 77 آمریکا به سمت پنتاگون وجود داشت، این راه را کاملا غیرممکن ساخت". طبق اظهارات ادعا شده، پرواز 77 بر فراز کلمبیا پایک و برج ارتباطات اداره حمل و نقل ویرجینیا که در 1143 یاردی غرب پنتاگون واقع است و پیش از اصابت به پنتاگون با سرعت "530 مایل در ساعت" در حرکت بود، پرواز میکرد.
آنتن برج این اداره به ارتفاع 135 فوت از سطح زمین قرار داشت. طبق مطالعات زمین‌شناسی آمریکا، ارتفاع ساختمان پنتاگون از سطح زمین 33 فوت است. این مسیر، پرواز 77 را به جنوب ایستگاه گاز در تقاطع کلمبیا پایک و خیابان جویس و نیز تقاطع کلمبیا پایک با خیابان 27 ویرجینیا متصل میکند. سپس پرواز 77 در حدود 500 فوت از سطح ساختمان پنتاگون به حالت افقی باقی مانده و "تقریبا پایین‌تر از طبقه دوم" در "زاویه حدود 42 درجه" به این ساختمان اصابت کرد.
 
تقاطع کلمبیا پایک و VA-27 یک مانع به بلندی تقریبا 20 فوت را در مسیر ادعا شده پرواز 77 نشان میدهد. بر اساس صفحه 4 "گزارش اجرایی ساختمان پنتاگون"، اولین عکسی که از هواپیما گرفته شده برای زمانی است که تقریبا 320 فوت از دیوار غربی ساختمان پناگون فاصله داشت. در مقایسه دو عکس (تصویر 3/3 و 7/3) به این نتیجه میرسیم، زمانیکه اولین عکس گرفته شد فاصله بالای بدنه هواپیما از زمین بیش از حدود 20 فوت نبوده است.
با نادیده گرفتن مغایرت‌ها میان گزارش رسمی پرواز 77 و ثبت‌کننده اطلاعات پرواز (که کمیته امنیت حمل و نقل ملی از جواب دادن به آن امتناع کرد)، خلبان‌ها این‌گونه ارزیابی کردند که نیروی وارده بر بوئینگ 757 با سرعت 34 (Gs) سرعت زمینی، برای مثال 34 برابر نیروی جاذبه، در نقطه‌ای بوده که باید از پرواز نزولی به حالت افقی تغییر جهت میداد.
 
* پرواز 77 چگونه عازم مقصد شد؟
 
بر اساس گزارش پایگاه تحلیلی وترنز تودی، پرواز 77 با وزن تقریبی 5/8 میلیون پوند نمیتوانست پیش از اصابت به ساختمان به حالت افقی پرواز کند که در این‌صورت در تقاطع کلمبیا پایک و VA-27 دچار سانحه میشد. این تنها برای تکذیب گزارش رسمی "پرواز 77" کافی است چرا که این پرواز نمیتواند قوانین علمی را نقض کرده باشد.
خلبانانی که به‌دنبال کشف حقیقت 11 سپتامبر بودند ارزیابی دیگری را ارائه دادند مبنی بر پایین آوردن ارتفاع "پرواز 77" پایین‌تر از آن چیزی که ثبت اطلاعات پرواز نشان داد. آنها این ارتفاع را تا بالای آنتن اداره حمل و نقل ویرجینیا پایین آوردند.
 
با توجه به این مورد بسیار محتاطانه، آنها نیرویی با سرعت Gs 2/11 سرعت زمینی وارد بر بوئینگ 757 را مورد ارزیابی قرار دادند. (Gs) 2/11 سرعت زمینی هرگز در ثبت اطلاعات پرواز نیامده بود. به نوشته آنها، "این سرعت منجر به جدا شدن قطعات هواپیما از هم میشود. "
این گزارش با بیان اینکه قرار گرفتن مسیر زیان‌بار و مسیر پرواز در یک سو غیرممکن است، توضیح داد: با در نظر گرفتن پرواز 77 که ادعا شده با "زاویه حدود 42 درجه" به ساختمان پنتاگون اصابت کرده، مسیر پرواز و مسیر زیان‌بار نمیتواند به‌طور احتمالی در یک جهت مستقیم قرار گیرند.
بال سمت چپ پیش از آن‌که بال سمت راست بوئینگ 757 با "زاویه تقریبی 42 درجه" به دیوار غربی ساختمان پنتاگون اصابت کند، به آن دیوار برخورد کرده بود. این امر باعث شد که هواپیما به سمت راست تغییر جهت دهد، و مسیر زیان‌بار به‌جای آن‌که با مسیر هواپیما پیش از برخورد (که به طرز باورنکردنی برخورد آن را پذیرفتند) در یک جهت قرار بگیرند، هم‌سو شدند و هواپیما توانست به رینگ C نفوذ کند.
 
بنابراین، تصاویر 2/6 و 6/6 "گزارش اجرایی ساختمان پنتاگون" نشان میدهد که مسیر پرواز و مسیر زیان‌بار (مسیر زیان‌بار در "گزارش پس از عملیات منطقه آرلینگتون"، صفحه 23 توصیف شده است) یک خط مستقیمی را به‌وجود آوردند که این خط در امتداد خط مرکز بدنه هواپیما تا جایی بود که "دماغه هواپیما به بیرونیترین دیوار رینگ C برخورد کرد و شکست. 
خط مستقیمی را که این دو مسیر در تصاویر 2/6 و 6/6 ترسیم کردند، ناقض قوانین علمی است. این تنها برای تکذیب گزارش رسمی "پرواز 77" کافی است و پرواز 77 نمیتواند قوانین علمی را نقض کرده باشد.
بنابراین برچسب "نزدیک شدن هواپیما" در دوربین ویدئویی که همانند دود به سرعت از جلوی دوربین محو شد، نمیتواند حتی به‌طور احتمالی یک بوئینگ 757 باشد.
 
*چرا اسناد بودجه ناپدید شده پنتاگون نیز 11 سپتامبر از بین رفت؟
 
انور مسعود در پایان گزارش خود مینویسد: نتیجه گزارش رسمی پرواز 77 که از سوی یک دوربین امنیتی حمایت شده، نشان‌گر چیزی شبیه دود بود که به پنتاگون نزدیک میشد که در اخبار کوتاه پنتاگون که در 12 و 15 سپتامبر ارائه گردید، در "گزارش اجرایی ساختمان پنتاگون"، در "گزارش پس از عملیات منطقه آرلینگتون"، در گزارش پلیس فدرال که طی تماس‌های تلفنی با پرواز 77 داشت و همچنین در گزارش ثبت اطلاعات پرواز که از جانب کمیته امنیت حمل و نقل ملی ارائه گردید، تکذیب شد.
 
گزارش رسمی پرواز 77، قوانین علمی را تکذیب میکند. پرواز 77 زمانیکه به‌صورت افقی در حال پرواز بود نمیتوانست نیروی جاذبه حساب‌شده‌ای را تحمل کند که پیش از برخورد با ساختمان در حدود 100 یارد بود و با "قسمت بالای بدنه هواپیما و بیش از حدود 20 فوت از سطح زمین" فاصله داشت. مسیر پرواز بوئینگ 757 با سرعت "530 مایل در ساعت" بود که با "زاویه حدود 42 درجه" به ساختمان پنتاگون اصابت کرد، و نتیجه، مسیر زیان‌بار به داخل ساختمان بود که نتوانست خط مستقیمی را همان‌طور که در گزارش اجرایی ساختمان پنتاگون ترسیم کردند، به‌وجود آورند.
 
در 10 سپتامبر 2001، "دونالد رامسفلد" وزیر دفاع وقت آمریکا اعتراف کرد که پنتاگون "نمیتواند رد 3/2 تریلیون دلار را در معاملات پیدا کند. " ادعا شده که بخشی از پنتاگون که در 11 سپتامبر 2001 تخریب شده، محافظ ثبت بودجه وزارت دفاع بوده و کارکنان آنجا نیز بر هزینه‌های آن نظارت داشتند.
 
انتهای پیام/ص